U pacjentów z zapaleniem przyzębia, którzy oprócz leczenia konwencjonalnego przyjmowali probiotyki oraz indywidualnie zbilansowaną dietę przeciwdziałającą zapaleniu, udało się osiągnąć istotną poprawę stanu zdrowia przyzębia. To jeden z wniosków płynących z badania naukowców z Turcji, które ukazało się 31 lipca w „BMC Oral Health”.
Autorzy pracy podkreślają, iż połączenie terapii probiotycznej z dietą bogatą w białko i błonnik, a ubogą w cukry proste, sprzyjało nie tylko procesowi gojenia tkanek dziąsła, ale również znacznie poprawiało wskaźniki głębokości kieszonek przyzębnych (PD) oraz klinicznej utraty przyczepu łącznotkankowego (CAL).
– Zaleca się, aby probiotyki i zbilansowane odżywianie były integralnym elementem holistycznego leczenia zapalenia przyzębia – napisali autorzy z zespołu kierowanego przez dr Feray Çağiran Yilmaz z Uniwersytetu Dicle w Diyarbakır.
Badanie z udziałem 120 uczestniczek
W pilotażowym badaniu wzięło udział 120 kobiet w wieku 20–60 lat, cierpiących na periodontitis, ale wolnych od chorób ogólnoustrojowych. Uczestniczki podzielono na trzy grupy: grupę kontrolną (w której przeprowadzono leczenie konwencjonalne obejmujące skaling i root planing), grupę probiotyczną (stosowano leczenie konwencjonalne i probiotyki) oraz grupę probiotyczno-dietetyczną (leczenie konwencjonalne, probiotyki i spersonalizowana dieta).
Zastosowane probiotyki dobrano pod kątem umiejętności wspomagania regeneracji dziąseł poprzez równoważenie mikrobioty jamy ustnej i przewodu pokarmowego, a także redukcję procesów zapalnych. W diecie kładziono nacisk na produkty bogate w błonnik i wykazujące działanie przeciwzapalne (warzywa, pełne ziarna, jogurt, kefir), przy ograniczeniu cukrów prostych, rafinowanych węglowodanów i żywności wysoko przetworzonej.
Największa skuteczność w grupie stosującej leczenie, dietę oraz probiotyki
Po sześciu tygodniach największą poprawę wartości PD i CAL odnotowano w grupie stosującej zarówno dietę, jak i probiotyki. Głębokość kieszonek przyzębnych (PD) zmniejszyła się w niej średnio z 5,3 mm do 3,1 mm (−41,5%), a kliniczna utrata przyczepu (CAL) z 5,6 mm do 3,2 mm (−42,7%). Zmiany te były istotne statystycznie (p < 0,001).
Dla porównania, w grupie stosującej jedynie probiotyki odnotowano poprawę wartości PD o 30,8% oraz CAL o 30,4%, natomiast w grupie kontrolnej uzyskano najgorsze wyniki – poprawę PD o 17,0%, a CAL o 12,7%. Analiza wykazała ponadto, iż większe spożycie białka i błonnika było istotnie powiązane z lepszymi efektami leczenia (p < 0,05), podczas gdy wyższe spożycie cukrów i węglowodanów skutkowało gorszym gojeniem tkanek przyzębia.
Autorzy pracy zaznaczyli też, iż brak udziału mężczyzn w przeprowadzonym przez nich badaniu utrudnia uogólnienie uzyskanych wyników.
– Badanie to dostarcza obiecujących wstępnych danych i może przyczynić się do rozwoju metod leczenia chorób przyzębia opartych na działaniach dietetycznych w przyszłych badaniach – podsumowali autorzy artykułu pt. „Rola probiotyków i działań dietetycznych w leczeniu zapalenia przyzębia: pilotażowe randomizowane kontrolowane badanie kliniczne” (The role of probiotics and dietary interventions in the treatment of periodontitis: a pilot randomized controlled clinical trial).
– W zaawansowanych postaciach choroby przyzębia rekomendowane jest – oczywiście na odpowiednim etapie – leczenie chirurgiczne, które pozwala na rekonstrukcję utraconych w wyniku choroby tkanek, zarówno twardych, jak i miękkich. Celem tych zabiegów jest poprawa prognozy zachowania zębów obecnych w jamie ustnej – mówi prof. dr hab. n. med. Bartłomiej Górski, specjalista periodontologii, adiunkt w Zakładzie Chorób Błony Śluzowej i Przyzębia WUM, kierownik kształcenia specjalizacyjnego z periodontologii, autor i współautor ponad 90 publikacji naukowych, członek m.in. European Federation of Periodontology oraz Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego.
Źródła: https://www.drbicuspid.com/
https://bmcoralhealth.biomedcentral.com/
