W Stanach Zjednoczonych śmiertelność w wyniku samobójstw wśród lekarzy dentystów była w ostatnich czterech dekadach wyższa niż w populacji ogólnej, a od 1995 r. systematycznie rośnie. Wyniki badań nad tą problematyką opublikowano w październiku w czasopiśmie „Journal of the American Dental Association” (JADA).
Autorzy badania podkreślają, iż poprawa dostępu do poradnictwa w zakresie zdrowia psychicznego oraz ograniczanie stygmatyzacji mogą przyczynić się do obniżenia ryzyka samobójstw wśród stomatologów.
– Nasze badanie stanowi podstawę dla przyszłych analiz, które mają na celu lepsze zrozumienie, w jaki sposób czynniki zawodowe wpływają na zdrowie psychiczne, dobrostan oraz myśli samobójcze dentystów – napisali autorzy z zespołu pod kierunkiem dr Suzanne E. Tomasi, epidemiolożki z Narodowego Instytutu Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy (NIOSH) przy amerykańskich Centrach Kontroli i Prewencji Chorób (CDC).
Pracownicy sektora medycznego pod presją
Lekarze dentyści pracują w środowisku o wysokim poziomie stresu, na który wpływa wiele czynników: napięte harmonogramy wizyt, obawy przed pozwami o błędy w sztuce, skargi pacjentów czy ciągła presja związana z prowadzeniem własnej praktyki. Czynniki te są dobrze znanymi stresorami zawodowymi, które – jak potwierdzają badania – zwiększają ryzyko samobójstwa wśród stomatologów.
W sierpniu 2025 r. w „Journal of Psychiatric Research” opublikowano wyniki badania, z którego wynika, iż ponad 3% lekarzy stomatologów w USA przyznało się do próby samobójczej, a łącznie 20% deklarowało, iż w ciągu ostatniego roku miało myśli lub plany samobójcze.
Analiza danych dotyczących śmiertelności medyków
Aby ocenić skalę samobójstw wśród dentystów w Stanach Zjednoczonych, naukowcy wykorzystali dane dostarczone przez Amerykańskie Towarzystwo Stomatologiczne (ADA) dotyczące lekarzy dentystów, którzy zmarli w latach 1979–2018. Informacje te połączono z informacjami z Krajowego Indeksu Zgonów (National Death Index).
Badacze zidentyfikowali przypadki samobójstw dentystów i obliczyli wskaźniki proporcjonalnej umieralności (PMR) – standaryzowane pośrednio ze względu na wiek, płeć, rasę oraz pięcioletni przedział czasowy, z 95-procentowym przedziałem ufności (CI). PMR mierzy udział zgonów z określonej przyczyny w ogólnej liczbie zgonów w badanej grupie w porównaniu z tą samą proporcją w populacji odniesienia. W analizach wykorzystano system Life Table Analysis System firmy NIOSH, przeanalizowano też metody samobójstw i zmiany ich częstości w czasie.
W analizowanym okresie wykazano 21 928 przypadków zgonów spełniających kryteria badania. Spośród nich 475 (2,2%) stanowiły samobójstwa. Dominującą metodą samobójczą wśród dentystów płci męskiej (61,4%) było użycie broni palnej, natomiast wśród kobiet dominowały zarówno broń palna (31,3%), jak i powieszenie (31,3%).
Ryzyko samobójstw dentystów wyższe niż w populacji ogólnej
W porównaniu z ogółem ludności USA, u lekarzy dentystów wskaźnik proporcjonalnej umieralności z powodu samobójstwa był znacznie wyższy (PMR = 2,02; 95% CI: 1,84–2,21; p < 0,001). Dla mężczyzn wskaźnik ten wynosił 2,01 (95% CI: 1,83–2,21; p < 0,001), a dla kobiet 2,15 (95% CI: 1,23–3,49; p = 0,009). Od 1995 r. wskaźniki PMR samobójstw wśród dentystów systematycznie rosły. Natomiast w ciągu ostatnich 25 lat wszystkie wartości PMR utrzymywały się powyżej 1,00 i były statystycznie istotne, co oznacza, iż ryzyko samobójstwa wśród dentystów było nieprzerwanie wyższe niż w ogóle populacji USA.
Autorzy zaznaczyli jednak, iż badanie miało swoje ograniczenia – m.in. wskaźniki PMR nie pozwalają na bezpośrednie porównanie wyników z innymi populacjami czy badaniami. – Programy zapobiegania samobójstwom wśród stomatologów mogą przynieść wymierne korzyści, zwłaszcza jeżeli będą uwzględniały specyficzne stresory zawodowe – podsumowali autorzy publikacji pt. „Suicide deaths among dentists in the United States”.
Źródło: https://www.drbicuspid.com/
https://jada.ada.org/
