Stwardnienie rozsiane - co to za choroba?
Stwardnienie rozsiane (łac. sclerosis multiplex, SM) to przewlekła choroba, która prowadzi do demielinizacji układu nerwowego, czyli uszkodzenia, a następnie zaniku osłonki mielinowej, która otacza komórki nerwowe i odpowiada za szybkie przewodzenie impulsów nerwowych.
Stwardnienie rozsiane najczęściej ujawnia się między 20. a 40. rokiem życia i częściej dotyczy kobiet, niż mężczyzn (kobiety chorują aż trzy razy częściej).
Za przyczyny stwardnienia rozsianego najczęściej podaje się czynniki środowiskowe ale także styl życia. Jedną z przyczyn może być niedobór witaminy D i niska ekspozycja na światło słoneczne. Osoby palące papierosy oraz otyłe, zwłaszcza w okresie dzieciństwa, również mają większe ryzyko zachorowania na SM. Reklama
Dwukrotnie większe ryzyko zachorowania mają także osoby, które przeszły zakażenie wirusem Epsteina i Barra (EBV).
Pierwszy objaw SM na dziesięć lat przed diagnozą
Układ odpornościowy może na lata przed diagnozą “podpowiadać" pacjentowi, iż coś dzieje się z jego organizmem. Marta Ruiz-Algueró, epidemiolog z Uniwersytetu Kolumbii Brytyjskiej, wraz ze swoimi współpracownikami, przeanalizowali dane medyczne 2038 pacjentów z potwierdzonym stwardnieniem rozsianym w Kanadzie, a następnie porównano je z danymi 10182 pacjentów bez SM.
Okazało się, iż pacjenci u których potwierdzono diagnozę, o wiele częściej zgłaszali się do lekarza pierwszego kontaktu. Głównymi powodami były nawracające bóle głowy, zmęczenie, zawroty głowy, lęk oraz stany depresyjne. Ustalono, iż nasilenie objawów miało miejsce na około 15 lat przed postawieniem diagnozy SM.
Naukowcy zaobserwowali również w zebranych danych medycznych, iż u chorych odnotowano gwałtowny wzrost liczby wizyt u neurologów i okulistów na około 8-9 lat przed diagnozą.
Pogorszenie samopoczucia psychicznego, a dodatkowo problemy neurologiczne, okulistyczne, przewlekłe zmęczenie i bóle głowy mogą być najwcześniejszymi objawami stwardnienia rozsianego.
"Nasze odkrycia radykalnie zmieniają ramy czasowe dotyczące momentu pojawienia się pierwszych sygnałów ostrzegawczych" - skomentowała wnioski Helen Tremlett.
Przebieg stwardnienia rozsianego - do czego prowadzi choroba?
Rozróżnia się trzy różne typy choroby i od nich będzie zależało to, jak przebiega choroba.
Postać rzutowo-remisyjna to postać, w której przeplatają się okresy remisji i zaostrzeń. W czasie zaostrzenia objawy są bardzo silne, jednak po pewnym czasie słabną, a chory wchodzi w fazę remisyjną.
Postać pierwotnie postępująca to postać, w której obserwuje się stopniowe i trwałe pogorszenie funkcji układu nerwowego u chorego, a objawy nie wycofują się.
Ostatnia postać choroby to postać wtórnie postępująca. Pojawiają się rzuty choroby, a po wycofaniu objawów, stan chorego pogarsza się.
Najbardziej charakterystyczne objawy w SM to:
zmęczenie,drętwienie,mrowienie kończyn, zaburzenia widzenia, zaburzenia chodu, problemy z równowagą, zaburzenia mowy,kłopoty z połykaniem.
Wraz z postępem choroby, objawy te nasilają się, a chorzy tracą samodzielność oraz sprawność ruchową.
Na stwardnienie rozsiane nie ma skutecznego leku - choroba jest autoimmunologiczna, co oznacza, iż organizm atakuje sam siebie. SM charakteryzuje się rozsianymi, czyli występującymi w różnych miejscach (w mózgu i rdzeniu kręgowym) ogniskami uszkodzeń, prowadząc do zaburzeń widzenia, czucia, ruchu, równowagi i funkcji poznawczych.
CZYTAJ TAKŻE:
