Leki z grupy blokerów kanałów wapniowych oraz diuretyków, powszechnie stosowane w terapii nadciśnienia tętniczego, mogą ograniczać ryzyko rozwoju próchnicy – wynika z badania, które ukazało się na początku października w „International Journal of Genomics”. Z kolei stosowanie antagonistów aldosteronu, innego typu leków przeciwnadciśnieniowych, może zwiększać ryzyko próchnicy zębów.
– Aby ocenić możliwość wykorzystania leków przeciwnadciśnieniowych w profilaktyce próchnicy, konieczne jest przeprowadzenie dalszych badań – napisali naukowcy z zespołu dr. Ziyanga Hu z Centralnego Szpitala Dystryktu Longhua w Shenzhen (Chiny).
Z danych WHO wynika, iż 33% dorosłej populacji świata powyżej 30. roku życia walczy z nadciśnieniem tętniczym. Nie bez znaczenia jest więc wpływ przyjmowanych leków przeciwnadciśnieniowych na zdrowie pacjentów – także zdrowie stomatologiczne. Zrozumienie potencjalnego związku przyczynowego między stosowaniem leków na nadciśnienie a występowaniem próchnicy może mieć istotne znaczenie zarówno dla codziennej praktyki klinicznej, jak i w szerszej perspektywie zdrowia publicznego.
Aby zbadać wpływ leków na nadciśnienie na ryzyko próchnicy, badacze z Chin zastosowali metodę tzw. randomizacji Mendla. W technice tej wykorzystuje się warianty genetyczne jako zmienne instrumentalne do oceny potencjalnego związku przyczynowego między przyjmowaniem danego leku a skutkiem zdrowotnym, w tym przypadku – występowaniem próchnicy zębów.
Analizę przeprowadzono z wykorzystaniem danych z dwóch dużych projektów genetycznych: UK Biobank (Wielka Brytania) oraz FinnGen (Finlandia). Do oceny wpływu leków na nadciśnienie użyto wariantów genetycznych powiązanych z wartościami ciśnienia skurczowego, zlokalizowanych w pobliżu genów będących celami działania tych leków.
Ryzyko próchnicy niższe o około 7% lub wyższe o ponad 8%
Przeprowadzona analiza wykazała, iż stosowanie blokerów kanałów wapniowych wiązało się ze spadkiem ryzyka wystąpienia próchnicy o 3,3% (iloraz szans [OR]: 0,967; 95% przedział ufności [CI]: 0,949–0,985), natomiast przyjmowanie diuretyków przekładało się na redukcję ryzyka o 6,9% (OR: 0,931; 95% CI: 0,897–0,966). Z kolei w przypadku stosowania antagonistów aldosteronu badacze wykazali wzrost ryzyka rozwoju próchnicy o 8,2% (OR: 1,082; 95% CI: 1,017–1,150).
Autorzy zwracają uwagę, iż w badaniu nie dokonano podziału wyników w zależności od rodzaju próchnicy, w tym miejsca występowania. Zaznaczają również, iż uzyskane wyniki wymagają potwierdzenia w kolejnych, dobrze zaprojektowanych badaniach klinicznych.
– jeżeli dalsze badania potwierdzą nasze wstępne obserwacje, może to otworzyć nowe możliwości w zakresie profilaktyki próchnicy i przyczynić się do poprawy zdrowia jamy ustnej w skali całej populacji – podsumowali autorzy publikacji pt. „Antihypertensive Drugs and Dental Caries Risk: A Drug–Target Mendelian Randomization Analysis”.
Współpraca lekarzy dentystów z lekarzami ogólnymi, zarówno POZ, jak i specjalistami z różnych dziedzin medycyny, powinna być niezbędnym elementem skutecznej, holistycznej profilaktyki stomatologicznej. – Bardzo się cieszę, iż w ubiegłym roku zagadnienia z zakresu stomatologii znalazły się w ramach specjalizacji z medycyny rodzinnej. Z kolei elementy medycyny rodzinnej i POZ-u powinny również znaleźć się w programach kształcenia dla stomatologii. Powoli pojawiają się takie wytyczne unijne – mówi prof. dr hab. n. med. Marzena Dominiak, prezydent Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego, prorektor ds. umiędzynarodowienia Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, kierownik Katedry i Zakładu Chirurgii Stomatologicznej wrocławskiej uczelni.
Źródła: https://www.drbicuspid.com/
https://onlinelibrary.wiley.com/
