Bohater rodzinny to takie dziecko w rodzinie alkoholowej, o którym możemy mówić Super – dzieciak, super – bohater! W zasadzie w każdej rodzinie alkoholowej jest takie dziecko, przeważnie jest on najstarszy z całego rodzeństwa.
Fot. pixabay.comJego głównym zadaniem jest „zacieranie śladów”. Jakich? Przede wszystkich związanych z nadmiernym nadużywaniem alkoholu przez jednego z członków rodziny.
Hej, spójrzcie na mnie!
Dziecko bohater, odwraca uwagę nauczycieli, pedagogów czy psychologów szkolnych głównie tym, iż jest bardzo dobry uczniem, pilnym, skrupulatnym, pomocnym i bardzo dobrze zorganizowanym. Dzięki właśnie takim pozytywnym dokonaniom dziecka – bohatera, cała rodzina czuje się dowartościowana i spełniona.
Dążąc do doskonałości, dziecko – bohater często w swoim dorosłym życiu, popada w pracoholizm, ma trudności w nawiązywaniu relacji społecznych, jest rozżalony i tęskni za odebranym dzieciństwem.
Dzieci – bohaterowie to osoby których głównym celem i dążeniem jest pomoc innym osobą, przy czym bardzo często zapominają o swoich potrzebach i pragnieniach, co powoduje u nich częste stany frustracji i niezadowolenia z życia.
Odpowiedzialny za siebie i innych
Diagnoza bohatera rodzinnego, napotyka trudności, ponieważ w ich dorobku życiowym/zawodowym nic nie wskazuje na istnienie jakichkolwiek problemów. Osoby te osiągają zamierzone cele, są postrzegane jako osoby rozważne, silne i bardzo dobrze radzące sobie w życiu. Jednak trzeba pamiętać, o tym iż u dziecka – bohatera jest nadmiernie rozwinięte poczucie odpowiedzialności za siebie i innych oraz potrzeba wykazania się i perfekcjonizm.
Jak każda z ról DDA, również i ta charakteryzuje się problemami w sferze emocjonalnej. Dorosłe Dzieci Alkoholików to także, osoby, które mają ogromny problem z samooceną, generalnie jest ona mocno zaniżona, a praca nad nią wymaga czasu, ale przede wszystkim systematyczności.
Co najczęściej przeżywa bohater rodzinny? Jakie stany emocjonalne są u niego dominujące? Głównie jest to ogromne poczucie winy, iż nie sprostał wszystkim stawianym mu wymaganiom i nie rozwiązał głównego problemu rodzinnego. Bardzo często narzeka także na przemęczenie, oraz zarzuca sobie, iż nie był wystarczająco dobry, co prowadzi do tego, iż czuje się wypalony w służbie dla innych osób. Dobrym sposobem na rozprawienie się z demonami przeszłości jest zatem rozpoczęcie terapii DDA, na którą nigdy nie jest za późno.
