Płaskostopie, podobnie jak wiele innych problemów z postawą, może być efektem zaburzenia równowagi napięciowej w naszym ciele.
Czy wszystko w normie?
Nasza postawa ciała, w tym również płaskostopie, nie jest w pełni ukształtowana od momentu narodzenia. Kształtuje się w wyniku aktywności i obciążeń, którym poddajemy nasze ciało. Czasem, pod wpływem negatywnych bodźców, dochodzi do zmiany napięcia w ciele, co może zakłócić naturalne wzorce rozwoju i prowadzić do powstania wad postawy, takich jak płaskostopie.
Rozumienie płaskostopia jako wyniku zmiany napięcia w ciele skłania nas do wniosku, iż terapia powinna obejmować trzy najważniejsze elementy. Pierwszym z nich jest ocena napięcia ciała pacjenta i terapia skierowana na jego poprawę, nazywana także wyrównaniem napięciowym. Może to obejmować masaże, terapię manualną czy osteopatię, choć niektórzy terapeuci preferują osiąganie wyrównania napięciowego poprzez ćwiczenia.
Drugim ważnym elementem są ćwiczenia korekcyjne, które powinny koncentrować się nie tylko na stopie, ale również na ogólnej postawie ciała. Warto angażować długie łańcuchy mięśniowo-powięziowe, ze szczególnym uwzględnieniem aktywności stopy. Ciekawym i skutecznym podejściem jest wzorowanie ćwiczeń na etapach rozwoju dziecka, co pomaga dostosować terapię do indywidualnych potrzeb.
Razem, poprzez holistyczne podejście do leczenia płaskostopia, możemy skutecznie wpływać na poprawę naszej postawy i zdrowia stóp. Przykłady konkretnych ćwiczeń znajdziesz na poniższych grafikach.
Ćwiczenie nr 1
Wzorując się na ruchu przyciągania stóp do buzi, w którym pięknie widać wzorzec rozwojowy kończyny dolnej a dodatkowo zaakcentowany jest ruch tyłopochylenia miednicy, prosimy dziecko żeby chwyciło niewielką piłkę stopami, podeszwy stóp skierowane do siebie, i dajemy zadanie przekładania piłki za głowę i z powrotem.
Ćwiczenie nr 2
Wzorując się na pozycji bocznej, w której po raz pierwszy pojawia się podpór na stopie, układamy dziecko na boku dbając o zachowanie prawidłowych krzywizn kręgosłupa i napięcie brzucha.
Noga górna ustawiona w zgięciu/odwiedzeniu/rotacji zewnętrznej w biodrze, zgięciu w kolanie i podparta na stopie. Stymulujemy odwiedzenie w biodrze pośrednio, prosząc o wciskanie nogi dolnej w podłoże lub bezpośrednio przykładając opór na zewnętrznej stronie kolana nogi górnej.
Cały czas dbamy o to żeby stopa stała prawidłowo na podłożu.
Ćwiczenie nr 3
W klęku jednonóż dziecko rozkłada ręce szeroko i rotuje tułów raz w jedną, raz w drugą stronę podążając wzrokiem za dłonią, w trakcie ruchu pilnujemy prawidłowej pozycji miednicy, utrzymania napięcia w nodze wykrocznej w kierunku zgięcie/odwiedzenie/rotacja zewnętrzna w biodrze, zgięcie kolana i prawidłowego kontaktu stopy z podłożem.
Ćwiczenie nr 4
Stanie na jednej nodze, pilnujemy, żeby tułów po stronie nogi podporowej był wydłużony a po stronie przeciwnej skrócony, pilnujemy tyłopochylenia miednicy, napięcia nogi podporowej w kierunku odwiedzenia i rotacji zewnętrznej oraz oczywiście prawidłowego kontaktu stopy z podłożem.