Na ogół to od pielęgniarki chory korzystający z wentylacji domowej i jego bliscy uczą się postępowania i adekwatnego funkcjonowania w chorobie przewlekłej leczonej respiratorem. Pielęgniarka pomaga również w procesie samozarządzania chorobą.
Opieka nad chorym wentylowanym w domu ma charakter długoterminowy. A rola pielęgniarki – mimo iż na co dzień chorego doglądają rodzinni opiekunowie – jest bardzo istotna. To właśnie od niej chory i jego bliscy uczą się postępowania i adekwatnego funkcjonowania w chorobie przewlekłej. Pielęgniarka pomaga w procesie zwanym samozarządzaniem chorobą. Ponadto, jako osoba posiadająca i wykształcenie medyczne i – częstokroć wieloletnie – doświadczenie w zawodzie, posiada szereg umiejętności poprawiających poczucie bezpieczeństwa chorego przebywającego w domu. Przede wszystkim potrafi dostrzec i zareagować na objawy zaostrzenia choroby. A także odpowiednio zareagować – z zimną krwią i profesjonalizmem, którego rodzinie może zabraknąć
Ponadto, w razie potrzeby pielęgniarka potrafi wskazać, jakie zmiany powinny zajść w dotychczasowym stylu życia chorego.
Kompetencje zdrowotne bliskich, opiekunów i rodziny bywają różne. Więc pielęgniarka pracuje również nad edukacją chorego i jego bliskich. Śmiało można więc powiedzieć, iż bywa nauczycielką lub trenerką dla chorego i rodziny.
Nauczycielka, trenerka, partnerka
– Odpowiednie przygotowanie teoretyczne, a także praktyczne rodziny do opieki jest najistotniejszym elementem procesu przeniesienia pacjenta ze szpitala do domu. Jest to również wyznacznik sukcesu całego przedsięwzięcia. Osobą odpowiedzialną za to zadanie jest pielęgniarka. Przekazuje rodzinie wiedzę, rozwija umiejętności i kształtuje prozdrowotną postawę – tłumaczy Anna Mirczak w jednym ze swoich artykułów.
Jaką wiedzę muszą mieć opiekunowie?
- na temat zdiagnozowanej choroby
- wiedzę dotyczącą jej leczenia
- pielęgnacji rurki tracheostomijnej,
- obsługi sprzętu niezbędnego do prowadzenia wentylacji domowej (respirator, ssak, koncentrator tlenu, pulsoksymetr, worek ambu)
- postępowania w sytuacjach krytycznych (zatrzymanie krążenia, niedrożności rurki tracheostomijnej, awarii respiratora czy innego urządzenia niezbędnego do wentylacji mechanicznej, awarii zasilania lub innych nieprzewidzianych zdarzeń).
Im więcej rodzina wie, tym mniej się obawia
Aspekt edukacyjny działalności pielęgniarki jest bardzo istotny jeszcze z jednego powodu. zwykle rodzina obawia się przejęcia ciężaru opieki nad leczonym respiratorem bliskim. Edukacja powoduje, iż ten lęk się zmniejsza. Pod warunkiem oczywiście, iż wiedza przekazywana jest rodzinie w sposób dla niej zrozumiały i dostosowany do możliwości.
– Wiadomości powinny być powtarzane wielokrotnie. W polskich badaniach problemów pielęgnacyjnych pacjentów wentylowanych w warunkach domowych autorzy podkreślili, iż w tej chwili czas poświęcony na edukację zdrowotną pacjenta i jego rodziny jest niewystarczający. Może to niekorzystnie rzutować na jakość sprawowanej opieki oraz powodować szybkie wyczerpanie opiekunów nieformalnych – podkreśla Anna Mirczak.
Źródła:
- Rola pielęgniarki w opiece domowej nad pacjentem wentylowanym mechanicznie, Anna Mirczak, Katedra Gerontologii Społecznej, Instytut Pracy Socjalnej, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków, Pielęgniarstwo i Zdrowie Publiczne, ISSN 2082-9876 (print), ISSN 2451-1870 (online)
Dziękujemy, iż przeczytałaś/eś do końca nasz artykuł. o ile Cię zainteresował, to bądź na bieżąco i dołącz do grona obserwujących nasze profile społecznościowe. Obserwuj Facebook,
