Samotność mnie dusi i przytłacza — mówią seniorzy dzwoniący pod numer Telefonu Zaufania dla Osób Starszych

Brak kontaktów społecznych i wsparcia emocjonalnego to codzienność wielu starszych osób. Często nie mają z kim porozmawiać o codziennych sprawach ani podzielić się swoimi zmartwieniami. Dlatego tak ważne jest, aby seniorzy wiedzieli, gdzie mogą znaleźć zrozumienie i życzliwe słowo. Takim miejscem jest Telefon Zaufania dla Osób Starszych, gdzie pod numerem 22 635 09 54 od poniedziałku do piątku czekają psycholodzy, gerontolodzy i przeszkoleni konsultanci. Wysłuchają, dodadzą otuchy i pomogą znaleźć rozwiązania w trudnych sytuacjach. W Polsce funkcjonują różne formy wsparcia dla osób starszych, takie jak domy pomocy, ośrodki dziennego pobytu czy programy aktywności seniorów. Mimo iż ich liczba rośnie, instytucje te często koncentrują się na opiece medycznej, materialnej czy kulturalnej, pomijając równie istotny aspekt, jakim jest wsparcie emocjonalne. Tymczasem wiele starszych osób, zwłaszcza po 80. roku życia, walczy z dojmującym poczuciem osamotnienia.

– Terminy „samotność” i „osamotnienie” często używane są zamiennie. Samotność to stan, w którym świadomie decydujemy się na przebywanie w odosobnieniu – i czasem każdy z nas tego potrzebuje. Osamotnienie jednak to coś zupełnie innego – wiąże się z cierpieniem wynikającym z niechcianej samotności. Brak relacji z drugim człowiekiem oznacza niezaspokojenie jednej z podstawowych potrzeb – potrzeby kontaktu, która jest kluczowa dla zachowania równowagi psychicznej. Długotrwałe osamotnienie nie jest naturalnym