Myślą, iż to normalny etap rozwojowy, ale prawda okazuje się brutalna. "Rodzic to nie diagnosta"

Zdjęcie: Shutterstock


Czy u małego dziecka objawy spektrum autyzmu mogą być niezauważone przez dorosłych? Wbrew pozorom jest to możliwe. Wszystko przez to, iż symptomy mogą być bardzo subtelne. Dlatego rodzice powinni wiedzieć, co powinno wzbudzić ich czujność.
Autyzm, czyli nieneuronormatywność, występuje u jednej na sto osób. Mogą one mierzyć się z rozmaitymi objawami - od bardzo subtelnych do utrudniających codzienne funkcjonowanie. Te pierwsze często bywają ignorowane przez rodziców, którzy kładą je na karb rozwoju szkraba. W takich przypadkach nieprawidłowości są zauważane dopiero na etapie przedszkola lub szkoły, a z tym też wiąże się późniejsza diagnoza.


REKLAMA


Dlatego tak ważne jest, aby rodzice wiedzieli, kiedy powinni zgłosić się z dzieckiem do specjalistycznej poradni. Ważne są zwłaszcza objawy dotyczące rozwoju mowy i kontaktów międzyludzkich, ale nie tylko.


Zobacz wideo Jak rozpoznać, iż dziecko ma autyzm? "Układanie samochodzików w rzędzie, machanie rączkami"


Objawy u dziecka ze spektrum mogą być subtelne. I przez to bywają ignorowane
O tym, jak ważne jest wczesne diagnozowanie dzieci pod kątem nieneuronormatywności, mówi Anna Zając, logopedka z Gabinetu Logopedycznego Logozając. W poście na Facebooku zwraca ona uwagę na bardzo drobne, ale ważne symptomy spektrum autyzmu. Szczególnie ważne jest, iż wraz z wiekiem objawy te mogą ulegać zmianom, co pozwala rodzicom myśleć, iż niepokojące zachowania były tylko fazą rozwoju. Czasem faktycznie tak jest, ale nie zawsze.


Taki dwulatek, który mówi, patrzy i pokazuje palcem… Podczas spotkania może okazać się, iż patrzy, ale bardzo przelotnie, pokazuje palcem, ale nie w celu współdzielenia uwagi, a mowa to głównie echolalie


- tłumaczy Anna Zając. Dodała też, iż "objawy są bardzo subtelne, a zaczynają być widoczne wówczas, gdy rozwijają się relacje z rówieśnikami. Przecież od trzylatka nikt nie wymaga bardzo rozbudowanych zabaw z innymi dziećmi, trzylatki bywają bardzo buntownicze, są przywiązane do swoich zabawek, ale już u siedmiolatka takie cechy będą nieco niepokojące".
To istotny przekaz, który pokazuje rodzicom i opiekunom, na co powinni zwracać szczególną uwagę i kiedy udać się po profesjonalną pomoc. Oczywiście, "rodzic to nie diagnosta", jak słusznie skomentowała jedna z użytkowniczek platformy, ale to właśnie on jest pierwszą osobą, które może wyłapać drobne nieprawidłowości.


Jakie są objawy autyzmu? Te szczególnie powinny zaniepokoić rodziców
Objawów spektrum autyzmu (nieneuronormatywności) jest sporo i niektóre zależą od wieku, a choćby płci. Jednak nie wszystkie. Najbardziej charakterystyczne są następujące symptomy (za serwisem Polski Autyzm.pl):


echolalia, czyli powtarzanie słów lub dźwięków, czasem choćby po długim czasie,
słabsze dążenie do interakcji z innymi ludźmi,
unikanie kontaktu wzrokowego,
opóźnienie rozwoju mowy,
powtarzalne zachowania np. kręcenie się, trzepotanie rękami, układanie zabawek w rzędach,
preferowanie niezmienności otoczenia i rutyny,
bardzo silne zainteresowanie wąską dziedziną wiedzy,
problemy z rozumieniem przenośni, żartów czy sarkazmu,
trudności z nawiązywaniem przyjaźni i rozumienia uczuć i myśli innych,
nietypowy ton głosu np. monotonny, pozbawiony melodyki (tzw. płaska prozodia).


Poza tym bywa, iż dzieci ze spektrum autyzmu nie czują potrzeby dzielenia się z innymi swoimi osiągnięciami i zainteresowaniami z innymi ludźmi. Niektórzy także "fiksują się" na interesującej ich dziedzinie do tego stopnia, iż stają się prawdziwymi ekspertami w jej obrębie.