Pacjenci, którzy przyjmują leki biologiczne, stosowane m.in. w przypadku nowotworów oraz chorób zapalnych, mogą w większym stopniu wymagać leczenia stomatologicznego, w tym odtwórczego i periodontologicznego. Taki wniosek płynie z badania naukowców z Uniwersytetu Pensylwanii, które opublikowano 17 marca w czasopiśmie „Oral Diseases”.
Leki biologiczne, czyli biofarmaceutyki to preparaty wytwarzane z organizmów żywych lub ich składników. Oddziałują one na układ odpornościowy oraz inne procesy biologiczne organizmu w celu leczenia wielu chorób, szczególnie tych o podłożu autoimmunologicznym, onkologicznym oraz metabolicznym.
Jak wykazali autorzy badania, osoby przyjmujące biofarmaceutyki częściej wymagają m.in. leczenia periodontologicznego oraz odbudowy zębów. – Monitorowanie potrzeb stomatologicznych i tolerancji leczenia u tych pacjentów pozwoli lepiej zrozumieć, jak najbezpieczniej i najskuteczniej ich leczyć, co poprawi jakość opieki stomatologicznej, którą powinni mieć zapewnioną – napisali autorzy badania z zespołu kierowanego przez dr Shivani Shah z Wydziału Stomatologii Uniwersytetu Pensylwanii.
Ocena stanu 247 dorosłych pacjentów
W retrospektywnym badaniu przekrojowym oceniano stan 247 dorosłych pacjentów (152 kobiet, 94 mężczyzn oraz 1 osoby transpłciowej) z pełną dokumentacją stomatologiczną, którzy w latach 2017–2022 byli leczeni jednym z trzech najczęściej stosowanych leków biologicznych: inhibitorami czynnika martwicy nowotworów alfa (TNF-α), inhibitorami interleukin (IL) lub modulatorami limfocytów. Łącznie pacjenci przyjmowali 24 różne biofarmaceutyki.
U każdego pacjenta oceniono wskaźnik występowania próchnicy, liczbę braków zębowych oraz wypełnień. W przypadku leczenia periodontologicznego analizowano częstość przeprowadzania zabiegów profilaktycznych, skalingu i root planingu, zabiegów periodontologicznych oraz innych powiązanych procedur.
W okresie obejmującym badanie 184 osoby (72,9%) przeszły leczenie periodontologiczne. Spośród nich 58,7% przyjmowało inhibitory TNF-α, 32,6% inhibitory IL, a 11,41% modulatory limfocytów. Zarówno w całej grupie badawczej, jak i w podgrupie pacjentów wymagających odbudowy zębów, wskaźniki DMFT były wyższe niż średnie wartości w dorosłej populacji Stanów Zjednoczonych.
Ponadto 149 uczestników (60,3%) wymagało leczenia odtwórczego. Wśród pacjentów poddanych tego rodzaju leczeniu 91 osób (59,7%) było leczonych inhibitorami TNF-α, 46 osób (30,9%) otrzymywało inhibitory IL, a 16 osób (12,1%) przyjmowało modulatory limfocytów.
– W naszym badaniu przedstawiliśmy wpływ przyjmowania przez pacjentów leków biologicznych na konieczność podjęcia leczenia periodontologicznego i uzupełniania ubytków zębowych w jednej placówce. Większość pacjentów we wszystkich analizowanych grupach wymagała obu form leczenia i dobrze je tolerowała, unikając przy tym powikłań – podsumowali autorzy artykułu pt. „The Dental Status of Patients Taking Common Biologic Agents: A Single-Center Cross-Sectional Study”.
Redukcja konsumpcji alkoholu, ograniczenie palenia papierosów, szczepienia przeciw HPV i regularne wizyty u stomatologia to – zdaniem dr. n. o zdr. Pawła Koczkodaja z Narodowego Instytutu Onkologii – najważniejsze zasady profilaktyki pierwotnej nowotworów okolic szyi i głowy. – Regularne wizyty u stomatologa są nie do przecenienia pod kątem tzw. czujności onkologicznej – podkreśla ekspert.
Źródła: https://dentistry.co.uk/
https://onlinelibrary.wiley.com/
