Trochę o mnie…
Drodzy Rampowicze. Możliwe, iż mnie pamiętacie. W 2021 roku udzieliłam dla was pierwszego wywiadu. Dzisiaj przychodzę do was, żeby podzielić się z wami opinią o mieszkaniu w DPS-ie. Jestem tam już cztery lata. Mimo to prowadzę na zewnątrz aktywne życie społeczne. Mam narzeczonego, mamy już teraz swoje wspólne mieszkanie, do którego jeszcze się nie wprowadziłam, ale wiem, iż za jakiś czas to nastąpi. No, ale nie miało być o tym.
DPS to nie miejsce dla mnie
Wiecie mieszkając tu tyle czasu, nabrałam pewności, iż to nie jest miejsce dla mnie. Ja jestem osobą stworzoną do życia w warunkach typowo domowych. Tutaj moje ciało powoli umiera, codziennie budzę się z jakąś dolegliwością, nie jest ona może widoczna, ale w głowie istnieje.
Dla kogo moim zdaniem są DPS-y?
Dlatego właśnie moim zdaniem dps-y są dla osób bardziej upośledzonych umysłowo takich, które faktycznie albo nie mają rodziny albo nie ma kto im pomóc, bo rodzice są starzy, takich przede wszystkim, które nie żyją aktywnie, nie uczestniczą w życiu społecznym. Osobiście uważam, iż DPS to umieralnie. Niestety, przykro mi to stwierdzić, ale właśnie takie jest moje zdanie.
Asystentura osobista i mieszkania wspomagane jako alternatywa dla DPS-ów
Ja jako osoba młoda i żyjąca aktywnie społecznie, bardziej stawiałabym na to żeby została wprowadzona ustawa asystentury osobistej i mieszkań wspomaganych. To byłby ogromny krok naprzód. Chodzi o osoby mnie podobne i tego bardzo pragnę dla społeczeństwa. Dlatego uważam, iż rodzice i opiekunowie osób z niepełnosprawnościami powinni walczyć z całych sił o to, aby ich dzieci mogły godnie żyć w środowisku którym kiedyś wcześniej wychowały.
Zalety mieszkań wspomaganych
Zaletą mieszkań wspomaganych jest przede wszystkim fakt, iż osoba z niepełnosprawnością ma motywacje do tego aby walczyć o usamodzielnienie i lepszą samoobsługę. Te kwestie są niezwykle ważne. Niestety mieszkając w domu pomocy społecznej nie do końca jest możliwość, aby uwaga została poświęcona podopiecznemu 1 x 1 – czyli mieszkaniec a opiekun.
Mieszkanie wspomagane byłoby świetną alternatywą dla osób niepełnosprawnych ruchowo i w normie intelektualnej. Dla takiej osoby byłaby to lepsza rzeczywistość, piękniejszy świat i dobra forma rehabilitacji Co o tym myślicie?
Opracowanie wpisu w ramach odbywanego Stażu: Karolina Szalińska
