Wcześniejsze objawy niż drżenie w chorobie Parkinsona

termedia.pl 23 godzin temu

Zdjęcie: 123RF

Pacjenci z chorobą Parkinsona rzadko zgłaszają się do kliniki z objawami z podręcznika — pochyloną postawą, powolnymi i sztywnymi ruchami lub szuraniem nogami. Wcześniejsze objawy, które są często niejasne i niespecyficzne, później można rozpoznać jako wczesne znaki ostrzegawcze nadchodzącej choroby.

W momencie pojawienia się pierwszych wyraźnych objawów, prawie 50 proc. neuronów dopaminergicznych zostaje nieodwracalnie utraconych. Wynikający z tego niedobór dopaminy zaburza układ ruchowy, prowadząc do charakterystycznych objawów, takich jak drżenie, sztywność, akinezja i niestabilność postawy (TRAP). Diagnoza jest kliniczna, poparta charakterystycznymi objawami i często potwierdzona obrazowaniem (np. skan transportera dopaminy [DaT SCAN]). Początek jest zwykle stopniowy i postępujący, a objawy mogą pojawiać się asymetrycznie.

Chociaż choroba Parkinsona pozostaje nieuleczalna, identyfikacja wczesnych objawów przed wystąpieniem tych klasycznych, motorycznych może umożliwić monitorowanie postępu choroby i potencjalną wczesną interwencję. Im wcześniej choroba zostanie wykryta, tym lepiej można spowolnić jej postęp. Niektóre objawy mogą ujawnić się na wiele lat przed jej wystąpieniem.

Choroba Parkinsona jest powszechnie kojarzona z:

drżeniem spoczynkowym, zwykle o częstotliwości 4–8 Hz, które zmniejsza się podczas ruchu (w przeciwieństwie do drżenia zamiarowego),
sztywnością mięśni, które często określa się mianem „sztywności zębatej” ze względu na opór zapadkowy występujący podczas biernego prostowania kończyny,
akinezją/bradykinezją: powolnością lub ubóstwem ruchów, w tym epizody „zamrożenia”, wymagające sygnałów werbalnych w celu rozpoczęcia lub zatrzymania ruchu,
niestabilnością postawy, zaburzeniami równowagi i zwiększonym ryzykiem upadków, niespowodowane dysfunkcją móżdżku, wzroku lub narządu przedsionkowego.

Niestabilność postawy jest obecnie uznawana za objaw kardynalny w ramach TRAP. Uszkodzenie odruchów pozapiramidowych oznacza, iż pacjenci mogą nie być w stanie złapać równowagi.

Dodatkowymi wczesnymi objawami są depresja i lęk (często pomijane lub błędnie diagnozowane jako pierwotne zaburzenia psychiczne), ograniczona ekspresja twarzy (hipomimia) („zamaskowany” wygląd spowodowany zmniejszoną ruchomością mięśni twarzy), ból rozproszony (szczególnie w ramionach, plecach lub rękach, czasami poprzedzający objawy ruchowe), zmęczenie (uporczywy brak energii, nieustępujący po odpoczynku) oraz zmniejszone kołysanie ramion (subtelny, wczesny objaw asymetrii ruchu).