W psychologii wyróżniamy różne formy inteligencji, a jedną z nich jest inteligencja emocjonalna. Wysoki jej poziom świadczy o zdolności rozpoznawania i prawidłowej oceny uczuć – zarówno własnych, jak i innych osób. Niska inteligencja emocjonalna nie musi mieć związku z poziomem IQ, choć badacze zauważyli, iż te dwie cechy mogą mieć pewne powiązania.
Jednak to właśnie charakterystyczne wypowiedzi często zdradzają osoby, które mają trudności z rozpoznawaniem, kontrolowaniem i adekwatnym postrzeganiem emocji. Przyjrzyjmy się kilku przykładowym zdaniom, które stosują osoby o niskim EQ.
„Nie zmieniam się. Taki jestem”
Osoby z rozwiniętą inteligencją emocjonalną potrafią się zmieniać i rozwijać w miarę zdobywania nowych doświadczeń. Tymczasem ludzie o niskim EQ często są niechętni zmianom i zamknięci na nowe pomysły czy możliwości. Choć ważne są przekonania, nie powinny one stanowić bariery przed poznawaniem świata i samorozwojem.
„Nie obchodzi mnie, jak się czujesz”
Brak empatii to powszechna cecha osób z niską inteligencją emocjonalną. zwykle ignorują one uczucia innych, nie starają się zrozumieć czyjejś sytuacji i nie oferują wsparcia. To utrudnia budowanie trwałych i wartościowych relacji opartych na wzajemnym zrozumieniu i pomocy, zwłaszcza w trudnych chwilach.
„To, iż tak się czuję, jest Twoją winą”
Ludzie z niskim EQ często nie potrafią powiązać swoich emocji z własnym postrzeganiem rzeczywistości i obarczają innych za swoje uczucia. Obwinianie świata czy otoczenia nigdy nie prowadzi do rozwiązania problemów. Warto koncentrować się na własnych emocjach, ich zrozumieniu i stawianiu granic.
„Po prostu się mylisz”
Osoby o niskiej inteligencji emocjonalnej często nie chcą lub nie potrafią zauważyć perspektywy innych. Uważają swoje zdanie za jedyne słuszne, co zamiast budować dialog, oddziela ich od otoczenia i utrudnia porozumienie.
„Oszalałeś”
Jednym z elementów inteligencji emocjonalnej jest zdolność do spokojnego słuchania innych bez przesadnych reakcji. Osoby o wysokim EQ potrafią zachować dystans wobec cudzych doświadczeń i nie przejmują się nimi nadmiernie, co świadczy o ich samoświadomości oraz dobrym poczuciu własnej wartości.
„Nie potrafię ci wybaczyć”
Umiejętność wybaczania wymaga zrozumienia motywów drugiej osoby, jej sytuacji i intencji. Lepsze radzenie sobie z tym aspektem mają osoby o wysokiej inteligencji emocjonalnej, które zwykle wykazują większą skłonność do zgody i współczucia, co jest powiązane z silniejszym poczuciem bezpieczeństwa emocjonalnego.
„Twoje uczucia są irracjonalne”
Osoby z niską inteligencją emocjonalną niechętnie kwestionują własne uczucia i trudno im rozszerzyć własne schematy myślowe. Tymczasem kluczem do porozumienia jest próba zrozumienia emocji innych, choćby gdy mogą wydawać się one nieracjonalne na pierwszy rzut oka.
Czy nad inteligencją emocjonalną można pracować?
Choć inteligencja emocjonalna ma w pewnym stopniu podłoże wrodzone, można ją rozwijać i doskonalić. Osoby o niskim EQ nie są skazane na niepowodzenia w relacjach – istotne jest, by uczyć się rozumieć nie tylko własne uczucia, ale także uczucia innych. Dzięki temu poprawi się jakość kontaktów międzyludzkich i zarządzanie własnymi emocjami.
Relacje międzyludzkie są złożone i nie zawsze da się zadowolić wszystkich, jednak warto starać się otworzyć na perspektywy innych i pracować nad sobą, by sprostać wymaganiom otoczenia i własnych potrzeb emocjonalnych.
