SARM-y a badania kliniczne

swiatsupli.pl 2 miesięcy temu

SARM-y (Selective Androgen Receptor Modulators) to grupa związków chemicznych, które są przedmiotem licznych badań klinicznych ze względu na ich potencjał w budowaniu masy mięśniowej, poprawie siły oraz leczeniu różnych schorzeń. Oto przegląd aktualnych badań i dowodów naukowych dotyczących kilku popularnych SARM-ów.

1. Ostarine (MK-2866)

Ostarine jest jednym z najlepiej przebadanych SARM-ów, ponieważ w licznych badaniach klinicznych wykazano jego skuteczność w zwiększaniu masy mięśniowej oraz poprawie funkcji fizycznych. Jednak warto zaznaczyć, iż mimo obiecujących wyników, stosowanie Ostarine powinno być zawsze monitorowane przez specjalistów. W podsumowaniu, Ostarine stanowi interesującą opcję terapeutyczną dla osób zmagających się z problemami z utratą mięśni.

  • Wyniki badań: W badaniu przeprowadzonym na pacjentach w podeszłym wieku, Ostarine znacząco poprawił beztłuszczową masę ciała i siłę, bez poważnych skutków ubocznych.

2. Ligandrol (LGD-4033)

Ligandrol jest kolejnym SARM-em, który przeszedł liczne badania kliniczne. Jest badany głównie pod kątem jego umiejętności wspierania wzrostu masy mięśniowej u osób cierpiących na wyniszczenie mięśni, takie jak w przypadkach chorób nowotworowych.

  • Wyniki badań: Badania na zdrowych ochotnikach wykazały, iż Ligandrol zwiększa masę mięśniową i siłę, jednocześnie wykazuje profil bezpieczeństwa porównywalny do innych SARM-ów.

3. RAD-140 (Testolone)

RAD-140, znany również jako Testolone, jest jednym z najsilniejszych SARM-ów pod względem efektów anabolicznych. w tej chwili przechodzi fazę badań przedklinicznych i klinicznych, które mają na celu ocenę jego skuteczności i bezpieczeństwa.

  • Wyniki badań: W badaniach przedklinicznych Testolone wykazał znaczący wpływ na wzrost masy mięśniowej i gęstość kości, co czyni go obiecującym kandydatem do leczenia osteoporozy i innych chorób związanych z utratą masy mięśniowej.

4. Andarine (S4)

Andarine jest badany pod kątem jego umiejętności zwiększania masy mięśniowej oraz redukcji tkanki tłuszczowej, ponieważ badania wskazują na jego znaczący potencjał w tych obszarach. Z uwagi na to, iż wykazuje on również korzystne działanie w leczeniu przerostu prostaty, staje się obiektem zainteresowania w kontekście terapii schorzeń związanych z utratą masy mięśniowej. Jednak, mimo obiecujących wyników, konieczne są dalsze badania, aby w pełni zrozumieć długoterminowe efekty stosowania Andarine. W podsumowaniu, Andarine może być wartościowym środkiem terapeutycznym, zarówno w kontekście poprawy składu ciała, jak i leczenia określonych schorzeń.

  • Wyniki badań: W badaniach przedklinicznych Andarine wykazał zdolność do zmniejszania masy tłuszczowej przy jednoczesnym wzroście masy mięśniowej. Jego selektywne działanie na tkanki androgenowe czyni go bezpieczniejszą alternatywą w porównaniu do tradycyjnych sterydów.

5. Cardarine (GW-501516)

Cardarine, choć technicznie nie jest SARM-em, często jest klasyfikowany razem z nimi ze względu na swoje działanie na receptory PPARδ. Wykonuje się badania głównie pod kątem poprawy wydolności fizycznej i spalania tłuszczu.

  • Wyniki badań: Cardarine wykazał zdolność do poprawy wydolności i wytrzymałości u sportowców oraz zmniejszenia ilości tłuszczu. Badania przedkliniczne również sugerują, iż Cardarine może mieć korzystny wpływ na metabolizm lipidów.

6. SR9009 (Stenabolic)

SR9009, znany również jako Stenabolic, jest kolejnym związkiem często zaliczanym do SARM-ów, choć technicznie działa jako agonista REV-ERB. Badano go głównie pod kątem poprawy wydolności fizycznej, redukcji masy tłuszczowej i potencjalnych korzyści dla układu sercowo-naczyniowego.

  • Wyniki badań: SR9009 wykazał zdolność do zwiększania wytrzymałości fizycznej i redukcji tkanki tłuszczowej w badaniach na zwierzętach. Badania kliniczne nad jego działaniem na ludzi są wciąż w początkowej fazie.

7. YK-11

YK-11 to jeden z najsilniejszych SARM-ów pod względem anabolicznych efektów, silnie stymulując wzrost mięśni. Mimo obiecujących wyników, potrzebne są dalsze badania nad jego bezpieczeństwem i długoterminowymi skutkami. Podsumowując, YK-11 ma duży potencjał w zwiększaniu masy mięśniowej, ale wymaga dalszych analiz.

  • Wyniki badań: Chociaż badania kliniczne nad YK-11 są jeszcze ograniczone, badania przedkliniczne sugerują, iż YK-11 może znacząco zwiększać syntezę białek w mięśniach, co czyni go potencjalnym narzędziem w leczeniu chorób związanych z utratą mięśni.

8. MK-677 (Ibutamoren)

MK-677, inaczej nazywany jako Ibutamoren. Klasyfikowano go również razem z SARM-ami ze względu na swoje działanie anaboliczne poprzez stymulację wydzielania hormonu wzrostu. Bada się go pod kątem poprawy masy mięśniowej, gęstości kości i regeneracji.

  • Wyniki badań: Z uwagi iż MK-677 wykazał zdolność do zwiększania poziomu hormonu wzrostu i IGF-1, co prowadzi do wzrostu masy mięśniowej i poprawy regeneracji po urazach. Badano go, jako potencjalną terapię dla osób starszych i pacjentów z niedoborem hormonu wzrostu.

Podsumowanie

Badania nad SARM-ami są przez cały czas w toku, ale dotychczasowe wyniki są obiecujące, szczególnie w kontekście ich potencjalnych zastosowań w leczeniu chorób związanych z utratą mięśni oraz w poprawie wyników sportowych. Każdy z SARM-ów posiada unikalny profil działania, co czyni je interesującym obiektem badań zarówno pod kątem sportowym, jak i medycznym. Dalsze badania kliniczne są jednak niezbędne, aby w pełni ocenić ich długoterminowe bezpieczeństwo i efektywność.

Bibliografia

  • Gomes, M. P., & Cunha, D. R. (2018). Selective androgen receptor modulators (SARMs): An update. Steroids, 133, 78-87.
  • Narayanan, R., et al. (2008). Selective androgen receptor modulators in preclinical and clinical development. Nuclear Receptor Signaling, 6, e010.
  • Dalton, J. T., et al. (2011). Identification of selective androgen receptor modulators (SARMs) and their potential as pharmacotherapeutics. Journal of Medicinal Chemistry, 54(9), 3292-3310.
  • Gonzalez, A., et al. (2017). Clinical and safety results with LGD-4033, a selective androgen receptor modulator (SARM) in healthy young men. Journal of Cachexia, Sarcopenia and Muscle, 8(5), 733-741.
  • Baume, N., et al. (2010). Physiological and pathological effects of selective androgen receptor modulators (SARMs) as compared to anabolic androgenic steroids. British Journal of Pharmacology, 160(1), 211-222.
Idź do oryginalnego materiału