Najważniejsza zasada przy grzybobraniu zawsze jest taka, iż w przypadku najmniejszych wątpliwości, lepiej grzyba wyrzucić. W sieci jednak roi się od porad, jak rozpoznać te trujące. Część z nich to szkodliwe mity, a wiara w nie, może doprowadzić do zatrucia grzybami. A te z kolei może być śmiertelne w skutkach.
Test cebuli i gorzki smak – obalamy mity o grzybach
Powtarzane i obalane od pokoleń, jednak wciąż są osoby, które w nie wierzą. Oto najpopularniejsze mity o grzybach.
Tylko trujący, przekrojony grzyb zabarwi się na sino. Niestety, nie jest to takie proste. Jest to mechanizm ochronny grzybów zarówno jadalnych, jak i trujących, które wydzielają enzym – oksydazę fenolową, która rozkłada uszkodzone tkanki.
Grzyba trującego nie zjadają ślimaki. To także nie jest prawdą. Ślimaki czy robaki można znaleźć także na trujących grzybach.
Grzyby trujące są gorzkie lub piekące. To mit, dlatego nie próbuj surowych grzybów w poszukiwanie smaku goryczki. Wiele trujących grzybów nie ma palącego, gorzkiego lub odrzucającego smaku, a wręcz słodkawy i dość przyjemny zapach i smak.
Test cebuli. Nieprawdą jest, iż cebula i srebrne sztućce czernieją w zetknięciu z grzybem trującym, nie ma to pokrycia w rzeczywistości.
Mleko skwaśnieje od trujących grzybów. Nie jest to prawda. Zakwaszenie mleka wywołuje pepsyna i kwasy organiczne, zawarte w obu rodzajach grzybów, w jadalnych i trujących. Mleko nie da ci żadnej przydatnej informacji.
Marynowane i gotowane grzyby nie są trujące. To groźny mit. Choć stężenie toksyny w takich grzybach może być mniejsze, nie oznacza to, iż są bezpieczne. Muchomor zielonawy (sromotnikowy) jest śmiertelnie trujący także po ugotowaniu.
Jak postępować przy zatruciu grzybami?
Jeśli podejrzewasz zatrucie grzybami, najważniejsze aby usunąć resztki grzybów z przewodu pokarmowego – doraźnie przez prowokowanie wymiotów. W szpitalu skierowani zostaniemy na tzw. płukanie żołądka. Chodzi nie tylko o usunięcie resztek grzybów z żołądka, ale także o uzyskanie materiału do badania, który pozwoli na identyfikację substancji toksycznych zawartych w grzybach.
Nawet jeżeli wydaje się, iż w rezultacie wymiotów doszło do opróżnienia żołądka, koniecznie bezzwłocznie zgłoś się do szpitala! Dalsze leczenie powinno być prowadzone w szpitalu. Środki wymiotne podawane samodzielnie nie są wskazane.
Leczenie polega na płukaniu żołądka oraz podaniu dużej ilości węgla aktywowanego, który dobrze wiąże trucizny grzybowe. Poza tym prowadzone jest leczenie objawowe wyrównujące niedobory płynów.
