Osoby, które przeszły zawał serca szybciej tracą zdolności poznawcze w porównaniu z rówieśnikami, którzy nie przebyli zawału – wynika z badania opublikowanego w JAMA Nurology. Eksperci kampanii Akcja Kardioprotekcja podkreślają, iż pogorszenie zdolności poznawczych może mieć realny wpływ na codzienne funkcjonowanie, a co za tym idzie na ogólny stan psychiczny.
Stan psychiki pacjenta po zawale serca może być bardzo zróżnicowany i zależeć od wielu czynników, takich jak: przebieg zawału i jego powikłania, indywidualne doświadczenia, wsparcie społeczne i medyczne a przede wszystkim wykorzystanie możliwości kompleksowej rehabilitacji. Niektórzy pacjenci mogą odczuwać silny lęk, depresję, stres i poczucie bezradności, podczas gdy inni mogą być bardziej pozytywnie nastawieni i zdeterminowani, aby wrócić do pełni zdrowia.
„Po przebytym zawale, pacjenci często odczuwają lęk, niepokój, bezradność i zagubienie w nowej sytuacji. Obawiając się ponownego ataku serca ograniczają swoją aktywność fizyczną, zawodową i społeczną. Zawał serca często wywołuje uczucie smutku, beznadziejności, braku energii oraz utraty zainteresowania życiem a bywa i to nie rzadko , iż chorzy popadają w depresję. Wszystko to nie tylko pogarsza komfort życia ale wpływa także na rokowanie” – podkreśla prof. Ryszard Piotrowicz z Narodowego Instytutu Kardiologii.
Ważne jest, aby pacjenci po zawale serca otrzymali wsparcie psychologiczne, aby pomóc im radzić sobie z reakcjami emocjonalnymi. Psycholog, psychoterapeuta lub specjalista ds. rehabilitacji kardiologicznej mogą pomóc pacjentom w poradzeniu sobie z lękiem, depresją, stresem oraz wdrożeniu zmian zdrowego stylu życia.
,,Pacjent już w ostrym okresie choroby na sali intensywnej terapii/oddziale kardiologicznym, w ramach I etapu kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej powinien uzyskać wsparcie psychologiczne. Rozmowa z pacjentem, wyjaśnianie sytuacji , w której się znalazł przyczyni się do zmniejszenia napięcia psychicznego i wzmocnienia poczucia bezpieczeństwa. Po wypisie ze szpitala (najpóźniej po 2-4 tygodniach) w ramach II etapu wczesnej kompleksowej rehabilitacji kardiologicznej , chory powinien spotkać się z psychologiem, który oceni jego kondycję psychiczną i zaleci stosowne postępowanie (między innymi, w jaki sposób radzić sobie ze stresem). Poprawie stanu psychicznego sprzyjają także indywidualnie dopasowane formy treningu fizycznego. Po zakończeniu wczesnej rehabilitacji wyedukowany pacjent powinien realizować prozdrowotny tryb życia: redukować czynniki ryzyka chorobowego, wdrożyć aktywny fizycznie tryb życia, zmodyfikować swoje odżywianie także w wielu przypadkach swój system wartości w życiu’’ – dodaje prof. Piotrowicz.
Wycofanie się z życia społecznego po przebytym zawale jest dość powszechną reakcją u niektórych pacjentów. Bardzo często pacjenci odczuwają lęk i niepewność związaną z powrotem do aktywności społecznych. Mogą obawiać się, iż powrót do normalności w tym przedmiocie może zwiększyć ryzyko wystąpienia kolejnego incydentu sercowego. „W tym przedmiocie wiele zależy od stanu klinicznego pacjenta-ciężkości przebytego zawału ale na pewno nie jest wskazana całkowita izolacja chorego od relacji społecznych. Rekonwalescencja psycho-socjologiczna to silne wsparcie chorego w odzyskiwaniu sił do walki o własne zdrowie i w powrocie do funkcjonowania w rodzinie, zawodzie, społeczeństwie. Choć opieka bliskich (rodzina i przyjaciele) spełnia tutaj kluczową rolę to niezwykle ważne są relacje z współpracownikami, przełożonymi, znajomymi itd. Zwykła rozmowa, bycie razem oraz bliskość w codziennych czynnościach są bardzo ważne. W związku z tym warto zachęcać pacjentów do kontaktów społecznych’’ – dodaje prof. Ryszard Piotrowicz.
W ramach Akcji Kardioprotekcja planowany publikowane są webinary – wykłady z ekspertami z dziedziny kardiologii. W najnowszym 22 sierpnia prof. Ryszard Piotowicz przedstawi temat „Rehabilitacja kardiologiczna po zawale koniecznością czy alternatywą?”.
