Zakres, nasilenie i tempo progresji zapalenia przyzębia mogą nie mieć istotnego wpływu na skuteczność przeprowadzonego leczenia implantologicznego. Taki wniosek płynie z badania amerykańskich naukowców, które opublikowano pod koniec października w czasopiśmie naukowym „Journal of Stomatology, Oral and Maxillofacial Surgery”.
Zdaniem autorów badania, wśród pacjentów z zapaleniem przyzębia wskaźnik niepowodzenia leczenia implantologicznego wynosi 5,6%.
– Zakres, nasilenie i tempo progresji periodontitis nie wykazywały istotnego wpływu na wyniki leczenia implantologicznego – napisali autorzy z zespołu kierowanego przez dr. Georgiosa S. Chatzopoulosa z University of Minnesota School of Dentistry.
W badaniu oceniono dokumentację stomatologiczną pełnoletnich pacjentów ze Stanów Zjednoczonych, którzy w latach 2011-2022 mieli wszczepiane implanty w uniwersyteckich klinikach stomatologicznych powiązanych z siecią BigMouth. W oparciu o ustalenia World Workshop on the Classification of Periodontal and Peri-Implant Diseases and Conditions z 2017 r. naukowcy przeanalizowali dokumentację pacjentów pod kątem diagnozy periodontologicznej.
Ocena stanu prawie 21 000 pacjentów
Pacjentów podzielono na grupy zależnie od stopnia zapalenia przyzębia (uogólnione lub miejscowe), ciężkości (stadia I–IV) oraz tempa postępu choroby. Z elektronicznej dokumentacji medycznej pozyskano dane demograficzne, zgłoszone przez pacjentów schorzenia medyczne oraz informacje o liczbie brakujących zębów. W ciągu 12 lat ponad 20 800 pacjentom wszczepiono około 50 300 implantów stomatologicznych, z czego 322 implanty wszczepiono u osób ze zdiagnozowanym zapaleniem przyzębia. Średni wiek pacjentów wynosił około 58 lat.
Analiza podgrup porównująca wyniki leczenia implantologicznego u pacjentów z uogólnionym ciężkim zapaleniem przyzębia (ogólny zakres oraz stadium III i IV) oraz u pacjentów z miejscową, łagodniejszą postacią choroby (stadium I i II) również nie wykazała istotnych różnic (p = 0,43). Autorzy badania oszacowali, iż wskaźnik niepowodzenia implantacji wyniósł 5,6%.
Naukowcy z Minneapolis podali, iż prowadzone przez nich badanie miało swoje ograniczenia. Nie obejmowało ono informacji na temat m.in. cech zastosowanych implantów, miejsca ich wszczepienia, a także jakości kości.
W granicach ograniczeń tego retrospektywnego badania, które wykorzystywało dokumentację implantów dentystycznych wszczepianych w placówkach w USA dostarczających dane do sieci BigMouth, zakres, nasilenie i tempo progresji zapalenia przyzębia nie były istotnie związane z wynikiem leczenia implantologicznego.
– Mimo ograniczeń tego retrospektywnego badania, w którym wykorzystano informacje na temat implantów wszczepionych w klinikach w Stanach Zjednoczonych, zakres zapalenia przyzębia, jego nasilenie i tempo progresji nie były istotnie związane z wynikiem leczenia implantologicznego – podsumowali autorzy pracy pt. „No association between periodontitis extent, severity, and progression rate with dental implant failure”.
Niekontrolowana cukrzyca, zaburzenia gospodarki lipidowej, zaburzenia gospodarki wapniowej, choroby tarczycy – to tylko kilka przykładów schorzeń niestomatologicznych, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju periimplantitis u pacjentów. – Powinniśmy mieć je na uwadze i monitorować je u pacjentów, którzy mają mieć wykonywane implantacje – mówi lek. stom. Wojciech Ryncarz, Master of Science w dziedzinie implantologii stomatologicznej na Uniwersytecie we Frankfurcie, absolwent Studium Podyplomowego Kois Center w Seattle, jeden z pionierów leczenia implantoprotetycznego w Polsce oraz członek-założyciel Polskiej Akademii Stomatologii Estetycznej (PASE).
Źródła: https://www.drbicuspid.com/
https://www.sciencedirect.com/
