Ah, perfekcjonizm – to uczucie, gdy twoja praca musi być tak idealna, iż choćby komary omijają ją szerokim łukiem, bo boją się, iż zostawią po sobie niedoskonałości. Większość z nas zna to z autopsji: odłożone projekty, nieskończone artykuły (takie jak ten, który był pisany trzy razy od nowa), i szereg niepublikowanych postów na Instagramie, bo nie były… no właśnie, doskonałe.
Ale zanim zanurkujemy głębiej w wir perfekcjonizmu, warto rzucić okiem na badania naukowe. Otóż, naukowcy z Uniwersytetu w Bath odkryli, iż perfekcjonizm może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak depresja, lęk, a choćby zaburzenia odżywiania. Co ciekawe, perfekcjonizm nie zawsze działa na naszą korzyść, szczególnie gdy przeradza się w obsesję na punkcie nieosiągalnych celów.
A co z ludźmi z ADHD? Dlaczego oni są bardziej narażeni na patologiczny perfekcjonizm? Otóż, osoby z ADHD często zmagają się z wewnętrznym poczuciem nieadekwatności, wynikającym z trudności w koncentracji i organizacji. W walce o akceptację i pokonanie własnych ograniczeń, mogą oni rozwijać perfekcjonizm jako sposób na kompensowanie tych wyzwań. Jednakże, zamiast służyć jako motywacja, ten rodzaj perfekcjonizmu często kończy się na dodatkowym stresie i frustracji, ponieważ cele są zbyt ambitne lub całkowicie nieosiągalne.
Ale nie martw się! Jest nadzieja dla wszystkich perfekcjonistów. Oto kilka przykładów, jak można pracować nad swoim perfekcjonizmem, nie tracąc przy tym humoru:
1. Cele ‘Dobre Jest Dostatecznie Dobre’: Zacznij od ustawiania realistycznych celów. Twoje motto powinno brzmieć: “Dobre jest dostatecznie dobre”. Nie każda praca musi być dziełem sztuki. Czasami wystarczy, iż jest po prostu zrobiona.
2. Plan B (i C, i D…): Zawsze miej plan B. A najlepiej także plan C i D. Gdy coś pójdzie nie tak (a pójdzie), będziesz miał zapasowy plan i nie będziesz musiał zaczynać wszystkiego od nowa.
3. Świętuj Małe Zwycięstwa: Ciesz się z małych sukcesów. Skończyłeś projekt na czas? Brawo! Udało Ci się opublikować post na Instagramie? Świetnie! Małe kroki prowadzą do dużych zmian.
4. ‘Sztuka Porzucania’: Naucz się rezygnować z niektórych zadań. Nie wszystko wymaga Twojej uwagi. Wybieraj bitwy, które warto stoczyć, i te, które można odpuścić.
Perfekcjonizm nie jest zły sam w sobie. Problem pojawia się, gdy zaczyna dominować nad naszym życiem i wpływać na nasze zdrowie psychiczne. Pamiętaj, iż nikt nie jest doskonały i to właśnie nasze niedoskonałości czynią nas ludźmi. Więc następnym razem, gdy poczujesz, iż perfekcjonizm bierze górę, przypomnij sobie o tych poradach. A jeżeli nie zadziałają, zawsze możesz napisać o tym artykuł!
