Jedną z kluczowych umiejętności rozwojowych jest ssanie i pobieranie pokarmu z piersi przez dziecko. Dzięki obserwacji powyższego procesu, można poddać szczegółowej ocenie budowę i funkcję jamy ustnej, umiejętności chwytania i ssania piersi, efektywność pobierania pokarmu, pozycję dziecka i matki podczas karmienia.
Wczesne ustalenie rodzaju nieprawidłowości umożliwia przeprowadzenie odpowiedniej korekty. Rozpoczęcie karmienia rozpoczyna się tuż po urodzeniu dziecka, jednak podczas pobytu w szpitalu, matka powinna zostać nauczona prawidłowego sposobu karmienia. W obowiązującym standardzie opieki okołoporodowej znajdują się takie współczynniki jak:
- badanie kliniczne noworodka, obejmujące jamę ustną: symetrię, ruchomość i wielkość języka, ocenę podniebienia, ocenę poprawności odruchu ssania,
- dokonywanie w pierwszych dniach po urodzeniu podczas karmienia bieżących obserwacji cech dobrego przystawienia i pozycji przy piersi oraz objawów skutecznego i nieskutecznego karmienia – wyniki są odnotowane w dokumentacji medycznej.
Konsultanci laktacyjni oraz neurologopedzi opracowali standaryzowany protokół oceny umiejętności ssania piersi. Służy on ocenie ssania piersi u noworodków urodzonych między 37. a 42. tygodniem życia płodowego oraz wcześniaków, które osiągnęły 37 tydzień życia płodowego. Ocenie poddane zostały:
- budowa jamy ustnej i odruchowe reakcji oralne,
- chwytanie i ssanie piersi,
- efektywność pobierania pokarmu,
- umiejętności ssania piersi – informacja dla rodziców,
- prawidłowa pozycja matki i dziecka podczas karmienia,
- dobowa ocena skuteczności karmienia piersią.
Prawidłowa budowa anatomiczna twarzoczaszki noworodka oraz aparatu orofacjalnego (warg, policzków, szczęki, żuchwy, języka, podniebienia twardego i miękkiego), warunkuje prawidłowe przyjmowanie pokarmu oraz zmniejsza prawdopodobieństwa wystąpienia zaburzeń mowy. Dodatkowo prawidłowy rozwój motoryczny dziecka sprzyja zminimalizowaniu zagrożeń dotyczących wad posturalnych.
