Ludzki przewód pokarmowy to w dużym uproszczeniu środowisko dla rozwoju licznych drobnoustrojów. Mikrobiota jelitowa to określenie na wszystkie drobnoustroje bytujące w jelitach [1]. W jej skład wchodzi choćby 1014 drobnoustrojów – a to 10x więcej aniżeli komórek w ludzkim organizmie [1].
MIKROBIOTA – CO TO TAKIEGO?
Mikrobiota jelitowa pełni liczne ważne funkcje dla organizmu. Pomaga w rozkładzie niestrawionych resztek pokarmowych, przyczynia się do powstawania SCFA (krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych, które wspierają barierę jelitową i zachowanie równowagi w składzie mikrobioty), syntetyzuje niektóre witaminy czy też chroni przed infekcjami [1,2,3]. Niestety w określonych okolicznościach skład jakościowy i ilościowy mikrobioty zostaje zaburzony. Co wtedy?
EUBIOZA A DYSBIOZA – CZYLI JAK UTRZYMAĆ HOMEOSTAZĘ W JELITACH
W idealnym, utopijnym świecie w obrębie jelit panuje tzw. eubioza. To nic innego jak stan równowagi jelitowej, tzn. iż ilość probiotycznych i chorobotwórczych bakterii jest na adekwatnym, bezpiecznym poziomie, a mikrobiota żyje w symbiozie z organizmem [4]. Niestety zbyt wiele czynników przyczynia się do tego, iż coraz częściej mamy do czynienia z dysbiozą.
Dysbioza to zaburzenie składu, proporcji i funkcji drobnoustrojów, wchodzących w skład mikrobioty [1]. W tego typu warunkach tzw. pożyteczne bakterie są w mniejszości wobec bakterii potencjalnie patogennych. Kiedy do tego dochodzi? Trzeba wiedzieć, że
na kształt mikrobioty wpływ mają m.in. sposób porodu i przyjmowane posiłki do 1 roku życia, a później stosowana dieta, przyjmowane leki (antybiotyki, IPP, niesteroidowe leki przeciwzapalne), przebyte choroby infekcyjne, stosowana higiena [1,2]. Pojawienie się dysbiozy, a zwłaszcza jej długotrwała obecność może przyczyniać się do uszkodzenia bariery jelitowej i rozwoju takich schorzeń, jak:
- Choroba uchyłkowa jelita grubego
- Nieswoiste choroby zapalne jelit (np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego)
- Choroby czynnościowe jelit (np. IBS)
- Choroby alergiczne
- Choroby neurologiczne
- Choroby metaboliczne (cukrzyca, otyłość) [1,2].
Co zrobić, aby przywrócić eubiozę w jelitach?
PROBIOTYKI, CZYLI POŻYTECZNE BAKTERIE
Czym zgodnie z definicją WHO są probiotyki? To żywe drobnoustroje, które podane w odpowiedniej ilości wywierają korzystny wpływ na zdrowie organizmu [3]. Minimalna ilość niezbędna do kolonizacji jelit to co najmniej 1 miliard żywych komórek dziennie [5]. Aby jednak probiotyk spełniał swoje zadanie powinien odznaczać się kilkoma istotnymi cechami:
- Drobnoustroje powinny pochodzić z mikrobiomu człowieka
- Bakterie powinny mieć ściśle określoną przynależność gatunkową
- Nie powinny wykazywać działania patogennego
- Bakterie te powinny być odporne na soki żołądkowe i żółć
- Powinny zachowywać swoje adekwatności zarówno podczas „produkcji” jak i w okresie przechowywania
- Powinny mieć zdolność do adhezji do nabłonka jelit
- Probiotyki powinny mieć wysoką żywotność w przewodzie pokarmowym
- Drobnoustroje probiotyczne powinny też wykazywać korzystny wpływ na organizm – najlepiej potwierdzony badaniami naukowymi [6].
Przykładem szczepu, który spełnia te wysokie wymagania jest Lacticaseibacillus paracasei DG [3,5,7].
LACTICASEIBACILLUS PARACASEI DG I-1572 – CO MUSISZ O NIM WIEDZIEĆ?
Biorąc pod uwagę wymagania, jakie powinien spełniać „idealny” probiotyk szczep Lacticaseibacillus paracasei DG wydaje się być idealnym kandydatem na probiotyk. Po pierwsze – powszechnie występuje w organizmie człowieka i nie wykazuje działania patogennego – wręcz przeciwnie. Bakterie z tego rodzaju posiadają udokumentowaną skuteczność w przywracaniu równowagi mikrobiologicznej w jelitach [3,5,7]. Dowiedziono tego zarówno u osób z obecną chorobą przewodu pokarmowego (choroba uchyłkowa jelita grubego, IBS, wrzodziejące zapalenie jelita grubego), jak również u osób zdrowych, gdzie spożywanie Lacticaseibacillus paracasei DG skutkowało poprawą mikrobioty i funkcjonowania układu immunologicznego jelit [3,5,7].
Ważny jest fakt, iż w dużej mierze za adekwatności tego szczepu odpowiadają specyficzne polisacharydy EPS, obecne na ścianie komórkowej tych bakterii [5]. Tzw. DG-EPS sprawiają, iż Lacticaseibacillus paracasei DG odznaczają się wysokim stopniem adhezji do ścian jelit (to sprzyja efektywnej kolonizacji jelit) i pozytywnym wpływem na funkcjonowanie bariery jelitowej oraz układu immunologicznego jelit [3,5,7]. Tym co wyróżnia ten konkretny szczep jest także wysoka żywotność i odporność na działanie soku żołądkowego i żółci – już przy spożyciu preparatu zawierającego co najmniej 1 mld CFU Lacticaseibacillus paracasei DG mogą one przejść cały pasaż żołądkowo-jelitowy [3].
GDZIE MOŻNA ZNALEŹĆ SZCZEP LACTICASEIBACILLUS PARACASEI DG?
W aptekach dostępny jest suplement diety, zawierający w swoim składzie nie mniej jak aż 24 mld CFU Lacticaseibacillus paracasei DG w 1 kapsułce. Preparat ten dzięki zawartości tego konkretnego szczepu może efektywnie uzupełniać mikrobiotę jelitową w probiotyczne bakterie, wspierające zachowanie homeostazy jelitowej, czyli tak pożądanej w przewodzi pokarmowym eubiozy.
Bibliografia:
- Czy mikrobiotę jelitową można skutecznie modyfikować?, Barbara Skrzydło-Radomańska, Jakub Wronecki, Varia Medica 2019, tom 3, nr 1, 18-26
- Mechanisms and consequences of intestinal dysbiosis, G. Adrienne Weiss, Thierry Hennet, Cll. Mol. Life Sci. (2017) 74:2959-2977
- Zastosowanie kliniczne probiotyku zawierającego szczep Lactobacillus paracasei CNCM I-1572, Konrad Lewandowski i inni, Lekarz POZ 5/2022
- Mikrobiota jelitowa jako potencjalna przyczyna zaburzeń funkcjonowania emocjonalnego człowieka, Karolina Skonieczna-Żydecka i inni, Med. Dośw. Mikrobiol., 2017,69: 163-176
- Lactobacillus paracasei CNCM I 1572: a promising candidate for management of colonic diverticular disease, Elisabetta Bretto, et.al., J. Clin. Med. 2022,11,1916
- Probiotyki – aspekty funkcjonalne i technologiczne, Monika Jach i inni, Post. Mikrobiol. 2013,52,2, 161-170
- A novel rhamnose-rich hetero-exopoplysaccharide isolated from Lactobacillus paracasei DG activates THP-1 human monocytic cells, Silvia Balzaretti, et.al., Applied and Environmental Microbiology 2017, Volume 83, Issue 3
