Czy Twoje dziecko walczy z trudnościami w nauce, ale nie wiesz, kto mógłby mu najlepiej pomóc? A może zauważyłeś, iż emocje Twojego malucha stają się zbyt trudne do opanowania? Co zrobić, gdy dziecko nie radzi sobie w szkole, ale nie wiemy, czy to problem edukacyjny, czy raczej emocjonalny?
Współczesne wyzwania wychowawcze oraz edukacyjne stawiają przed rodzicami niełatwe pytania. Dwa zawody, które często są mylone lub traktowane zamiennie, to pedagog specjalny i psycholog dziecięcy. Choć obydwa mają na celu wspieranie rozwoju dzieci, ich zakres działalności i metody pracy są różne. Warto zatem wiedzieć, w jakich sytuacjach skorzystać z pomocy pedagoga specjalnego, a kiedy lepiej udać się do psychologa dziecięcego. W dalszej części artykułu przyjrzymy się, w jakich sytuacjach każdy z tych specjalistów może okazać się najważniejszy dla rozwoju Twojego dziecka.
Pedagog specjalny – pomoc w kwestiach edukacyjnych i rozwojowych
Pedagog specjalny to specjalista, który zajmuje się pracą z dziećmi, u których występują trudności w nauce, a także z dziećmi z różnymi rodzajami niepełnosprawności, zarówno intelektualnymi, jak i fizycznymi. Jego głównym zadaniem jest dostosowanie metod i form pracy do indywidualnych potrzeb dziecka, a także pomoc w przezwyciężeniu trudności edukacyjnych.
Kiedy warto skorzystać z pomocy pedagoga specjalnego?
Trudności w nauce: jeżeli dziecko ma problemy z przyswajaniem materiału szkolnego, nie radzi sobie z nauką czytania, pisania, liczenia, a także z organizowaniem czasu pracy, pedagog specjalny pomoże dobrać odpowiednie strategie, metody nauczania i materiały edukacyjne. Pedagog specjalny może również przygotować indywidualny plan edukacyjny, który będzie dostosowany do możliwości dziecka.
Zaburzenia rozwojowe: Dzieci z autyzmem, ADHD, zaburzeniami mowy, dysleksją czy dyskalkulią mogą wymagać szczególnego wsparcia w nauce oraz w radzeniu sobie z codziennymi obowiązkami. Pedagog specjalny pracuje z dzieckiem na poziomie konkretnego zaburzenia, wspierając rozwój i pomagając w pokonywaniu trudności.
Trudności w adaptacji w szkole: Dziecko, które ma trudności z przystosowaniem się do środowiska szkolnego, może skorzystać z pomocy pedagoga specjalnego, który pomoże w adaptacji, organizacji pracy, zarządzaniu emocjami oraz poprawie koncentracji.
Zaburzenia emocjonalne i zachowań: jeżeli dziecko ma problemy z kontrolowaniem impulsów, agresją, czy innymi trudnymi zachowaniami w szkole, pedagog specjalny może pomóc w opracowaniu skutecznych metod radzenia sobie z emocjami i w nauce odpowiednich reakcji w trudnych sytuacjach.
Psycholog dziecięcy – pomoc w sferze emocjonalnej i psychicznej
Psycholog dziecięcy to specjalista zajmujący się diagnozowaniem i leczeniem problemów emocjonalnych, psychicznych oraz behawioralnych dzieci i młodzieży. Pomaga on zrozumieć i leczyć trudności wynikające z rozwoju emocjonalnego, stresu, traumy czy problemów w relacjach międzyludzkich.
Kiedy warto skorzystać z pomocy psychologa dziecięcego?
Problemy emocjonalne: jeżeli dziecko przeżywa silny stres, lęk, smutek, depresję lub ma problemy z samooceną, psycholog dziecięcy pomoże zrozumieć przyczyny tych emocji i opracować strategie radzenia sobie z nimi. Dzieci często nie potrafią same wyrażać swoich uczuć, dlatego rola psychologa jest tu nieoceniona.
Problemy w relacjach międzyludzkich: Dzieci, które mają trudności z nawiązywaniem relacji z rówieśnikami, czują się izolowane, mają problemy w rodzinie, mogą potrzebować wsparcia psychologicznego. Psycholog dziecięcy pomoże zrozumieć, dlaczego dziecko czuje się w ten sposób, a także podpowie, jak poprawić umiejętności społeczne i rozwiązywać konflikty.
Zaburzenia lękowe i fobie: Dzieci zmagające się z lękami, fobiami (np. lęk przed szkołą, ciemnością, obcymi osobami) czy stresem związanym z różnymi sytuacjami życiowymi (np. rozwód rodziców) mogą potrzebować terapii u psychologa. Psycholog pomoże dziecku zrozumieć źródła lęków oraz nauczyć technik radzenia sobie z nimi.
Trauma i trudne doświadczenia: o ile dziecko doświadczyło traumy, na przykład utraty bliskiej osoby, przemocy, wypadku lub innych trudnych doświadczeń, psycholog dziecięcy pomoże mu przepracować te przeżycia w sposób adekwatny do wieku i rozwoju dziecka.
Problemy z zachowaniem: jeżeli dziecko ma trudności z kontrolowaniem swoich emocji, zachowuje się agresywnie, zamyka w sobie, może to świadczyć o głębszych problemach emocjonalnych. Psycholog dziecięcy pomoże zrozumieć przyczyny zachowań i wprowadzi odpowiednią terapię, mającą na celu poprawę emocjonalnego funkcjonowania dziecka.
Różnice w metodach pracy
Podczas gdy pedagog specjalny skupia się głównie na poprawie umiejętności edukacyjnych dziecka i wspieraniu go w procesie nauki, psycholog dziecięcy pracuje nad problemami emocjonalnymi, behawioralnymi i psychologicznymi. Pedagog specjalny może wykorzystywać różnorodne metody pracy, takie jak terapia zajęciowa, korepetycje, programy terapeutyczne, natomiast psycholog dziecięcy stosuje głównie techniki terapeutyczne, jak np. terapia behawioralna, terapia poznawczo-behawioralna czy terapia rodzinna.
Decyzja o tym, który specjalista będzie najlepszy dla Twojego dziecka, zależy od rodzaju trudności, z jakimi się zmaga. Choć zarówno pedagog specjalny, jak i psycholog dziecięcy mają na celu wspieranie rozwoju dziecka, ich podejście i zakres działań różnią się, dlatego warto dobrze rozpoznać potrzeby malucha, aby wybrać odpowiednią pomoc.
W Centrum Terapii Alma rozumiemy, jak ważne jest kompleksowe wsparcie dziecka w różnych aspektach jego życia – edukacyjnym, emocjonalnym i społecznym. Dlatego oferujemy pomoc zarówno pedagoga specjalnego, jak i psychologa dziecięcego, którzy wspólnie opracują indywidualny plan terapii, dostosowany do specyficznych potrzeb Twojej pociechy. Naszym celem jest nie tylko pomoc w przezwyciężaniu trudności, ale także zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa, zrozumienia i wsparcia na każdym etapie jego rozwoju.
Jeśli zauważyłeś, iż Twoje dziecko potrzebuje specjalistycznej pomocy, zapraszamy do skontaktowania się z nami. Nasi specjaliści są gotowi, by wspierać Was w każdym wyzwaniu, które napotykacie na drodze wychowawczej i edukacyjnej.
