Moderator: prof. Brygida Kwiatkowska
Uczestnicy: prof. Artur Mamcarz, prof. Grażyna Rydzewska-Wyszkowska, dr hab. Irena Walecka-Herniczek, prof. CMKP
Rozwój współczesnej medycyny spowodował konieczność utworzenia odrębnych specjalizacji dedykowanych konkretnym narządom i układom, co skutkowało fragmentaryzacją kształcenia i brakiem spojrzenia holistycznego na diagnostykę i leczenie danego pacjenta.
Dużym wyzwaniem współczesnej medycyny są przewlekłe choroby zapalne, często o podłożu autoimmunologicznym, w których pacjent może mieć manifestację choroby ze strony różnych narządów i układów, a toczący się proces zapalny zwiększa ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych i nowotworów.
W panelu poruszono problem ujednolicenia i opracowania wspólnych standardów reumatologiczno-kardiologicznych profilaktyki incydentów sercowo-naczyniowych poprzez adekwatne obniżanie stężenia kwasu moczowego, zdrowy wysiłek fizyczny i leczenie zaburzeń lipidowych, zmniejszając w ten sposób ryzyko incydentów sercowo-naczyniowych i przedwczesnego zgonu u chorych z zapalnymi chorobami reumatycznymi.
Spondyloartropatie to grupa zapalnych chorób reumatycznych o początku choroby w młodym wieku, w których częściej niż w populacji ogólnej obserwuje się współistnienie nieswoistej zapalnej choroby jelit, łuszczycy czy zapalenia błony naczyniowej oka. Choroby te mogą wyprzedzać pojawienie się spondyloartropatii, co najczęściej obserwuje się w przypadku łuszczycy poprzedzającej łuszczycowe zapalenie stawów lub pojawić się w trakcie już rozwiniętej spondyloartropatii.
Wymaga to współpracy reumatologa z dermatologiem, gastroenterologiem, okulistą i odwrotnie. Leczenie tych chorób opiera się częściowo na tej samej grupie leków, ale zasady kwalifikacji i czasu leczenia w programach lekowych są różne w zależności od choroby. W Polsce dostępność leków refundowanych w programach lekowych w chorobach reumatycznych, łuszczycy i nieswoistych zapalnych chorobach jelit jest mała. Wynika to z niskiej wyceny obsługi tych programów, co zniechęca wielu dyrektorów szpitali do zwiększania kontraktów, a z drugiej strony kryteria kwalifikacyjne pozwalają włączać chorych z bardzo dużą aktywnością choroby. Zarówno w reumatologii, jak i w gastroenterologii postuluje się utworzenie sieci współpracujących ze sobą referencyjnych ośrodków, co będzie skutkowało skróceniem opóźnień diagnostycznych i poprawą skuteczności leczenia.
Jednocześnie w ramach personalizacji medycyny i zwiększenia bezpieczeństwa oraz efektywności leczenia opieka nad pacjentami z tymi chorobami powinna się opierać na opiece interdyscyplinarnej, umocowanej prawnie w systemie, a nie na osobistych kontaktach kierownika oddziału/ kliniki czy lekarza prowadzącego.
Link do nagrania:
Dzień 1., kanał 4. – czas rozpoczęcia: 7:18:49
