- Duże europejskie badanie wykazało związek między wyższym poziomem teobrominy we krwi — związku zawartego w kakao — a markerami młodszego wieku biologicznego.
- Związek ten był specyficzny dla teobrominy i pozostał po uwzględnieniu kofeiny oraz innych powiązanych związków dietycznych.
- Naukowcy wykorzystali dwa zegary starzenia się oparte na DNA, w tym jeden przewidujący ryzyko śmiertelności, do pomiaru biologicznego starzenia się.
- Badanie jest obserwacyjne i nie może udowodnić, iż spożywanie czekolady lub teobrominy powoduje wolniejsze starzenie się.
- Naukowcy ostrzegają przed zwiększaniem spożycia czekolady na podstawie tych ustaleń, podkreślając potrzebę przeprowadzenia kontrolowanych badań interwencyjnych.
W odkryciu, które zdaje się łączyć folklor z najnowocześniejszą nauką, nowe badania sugerują, iż skromny składnik gorzkiej czekolady może być powiązany z wolniejszym tempem biologicznego starzenia. Badanie prowadzone przez naukowców z King's College London, opublikowane w czasopiśmie Aging 10 grudnia 2025 roku, przeanalizowało dane od ponad 1600 dorosłych w Europie i wykazało, iż osoby z wyższym poziomem teobrominy we krwi wykazywały markery DNA wskazujące na młodszy wiek biologiczny. Te badania obserwacyjne dodają przekonującą warstwę do trwających badań, w jaki sposób codzienne jedzenie, od dawna celebrowane w tradycyjnych praktykach, może wpływać na nasze długoterminowe zdrowie na najbardziej fundamentalnym poziomie.
Dekodowanie zegara wewnątrz
Poszukiwania zrozumienia starzenia się wykraczają daleko poza liczenie urodzin. Naukowcy w tej chwili mierzą wiek biologiczny, badając markery epigenetyczne — chemiczne znaczniki na DNA, które przewidywalnie zmieniają się wraz z nagromadzeniem zużycia organizmu.
Dwa takie wskaźniki, zegar "GrimAge" przewidujący śmiertelność oraz estymator długości telomerów (DNAmTL), stanowiły miary w tym badaniu.
Naukowcy przeanalizowali próbki krwi od 509 uczestników brytyjskiego rejestru TwinsUK oraz 1 160 z niemieckiego badania KORA, porównując te epigenetyczne sygnały starzenia się z krążącymi poziomami metabolitów dietetycznych.
Wyniki ujawniły spójny wzorzec: wyższe stężenia teobrominy wiązały się z niższym przyspieszeniem GrimAge i dłuższą szacowaną długością telomerów.
W istocie, osoby z większą ilością tego związku kakaowego w organizmie miały komórki biologicznie młodsze niż ich wiek chronologiczny.
Co istotne, to powiązanie utrzymało się choćby po statystycznym uwzględnieniu kofeiny i kilku innych powiązanych związków, co wskazuje na potencjalnie unikalną rolę teobrominy.
Z cienia wyłania się kompleks
Teobromina, gorzki alkaloid nadający ciemnej czekoladzie charakterystyczny smak, historycznie żył w naukowym cieniu swojego słynniejszego kuzyna, kofeiny, oraz słynnych polifenoli w kakao znanych ze swoich adekwatności antyoksydacyjnych.
Podczas gdy wcześniejsze badania laboratoryjne na robakach i myszach wskazywały na potencjalne korzyści teobrominy dla długości życia i wskaźników układu sercowo-naczyniowego, duże dane na ludzkie sposoby były skąpe.
"To badanie wskazuje na inny molekularny mechanizm, za pomocą którego naturalnie występujące związki w kakao mogą wspierać zdrowie" – powiedział dr Ricardo Costeira, pracownik naukowy podoktorski na King's College London i współautor badania, w oświadczeniu.
Badania, jak wyjaśniła starsza autorka, profesor Jordana Bell, pomagają "zrozumieć, jak codzienne jedzenie może zawierać wskazówki do zdrowszego i dłuższego życia."
Wyniki sugerują, iż narracja zdrowotna dotycząca kakao może być bardziej złożona niż same polifenole, co zachęca do bliższego przyjrzenia się tej dotąd niedocenianej cząsteczce.
Kontekst i ostrożność w opakowaniu
Nowe dane pojawiają się w trakcie wieloletnich badań nad potencjałem zdrowotnym kakao.
Kontekst historyczny ma znaczenie: przez wieki kakao było czczone w kulturach Mezoameryki jako święte jedzenie.
Współczesna nauka od tego czasu skatalogowała potencjalne korzyści, a badania cytowane w bazie wiedzy pokazują, iż flawonoidy kakaowe mogą poprawiać funkcjonowanie śródbłonka, a spożycie czekolady wiąże się z czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego.
Systematyczne przeglądy rozważały zbiorowe dowody dotyczące flawana-3-oli dla zdrowia serca.
Jednak najnowsze badanie jest zdecydowanie obserwacyjne.
Wskazuje na przekonujące powiązanie, ale nie może udowodnić, iż spożywanie teobrominy — czyli spożywanie gorzkiej czekolady — spowalnia starzenie. Jak zauważył główny autor dr Ramy Saad, najważniejsze kolejne pytania brzmią:
"co stoi za tym powiązaniem i jak możemy dalej badać interakcje między metabolitami dietetycznymi a naszym epigenomem?"
Niekontrolowane czynniki, takie jak ogólna dieta, ćwiczenia czy genetyka, mogą wpływać zarówno na spożycie czekolady, jak i markery starzenia. Ponadto gorzka czekolada zawiera cukier i tłuszcze nasycone, które w nadmiarze niwelują potencjalne korzyści.
Kluczowe kwestie przed wyciągnięciem wniosków:
- Badanie mierzyło teobrominę we krwi w jednym punkcie, a nie długoterminowe nawyki żywieniowe.
- Nie jest w stanie określić optymalnego źródła ani ilości teobrominy.
- Konieczne są kontrolowane badania kliniczne, w których spożycie teobrominy jest starannie kontrolowane, aby ustalić związek przyczynowo-skutkowy.
Droga od korelacji do przyczynowości
Zespół badawczy, w skład którego wchodzą eksperci ds. żywienia, tacy jak profesor Ana Rodriguez-Mateos, koncentruje się w tej chwili na rozplątaniu mechanizmów.
Głównym celem jest ustalenie, czy teobromina działa niezależnie lub synergistycznie z innymi związkami kakaowca.
Przyszłe badania interwencyjne będą kluczowe, aby sprawdzić, czy bezpośrednie zwiększenie spożycia teobrominy — czy to dietą, czy suplementami — może niezawodnie wpływać na epigenetyczne zegary starzenia, a ostatecznie na długość zdrowia.
Ta praca jest przykładem rosnącego trendu w nauce o żywieniu:
wykraczania poza ogólne zalecenia żywieniowe, aby zrozumieć konkretne związki bioaktywne wywołujące efekty zdrowotne.
Łącząc genetykę populacyjną na dużą skalę z szczegółowym profilowaniem metabolicznym, naukowcy chcą stworzyć precyzyjną mapę interakcji diety z naszą biologią na przestrzeni całego życia.
Bogata historia wciąż się rozwija
Choć nagłówek jest kuszący, pełna historia kakao i starzenia się wciąż jest pisana.
Badania te dostarczają zaawansowanych dowodów epidemiologicznych, podkreślając teobrominę jako nowego kandydata w poszukiwaniu czynników dietetycznych wpływających na odporność biologiczną.
Podkreśla to, iż jedzenie, które spożywamy, to złożone orkiestry chemiczne, a nie solowe występy.
Dla osób zainteresowanych nauką o zdrowym starzeniu się badanie podkreśla wartość diety bogatej w związki roślinne, jednocześnie wyraźnie przypominając, iż żadna pojedyncza żywność nie jest cudownym rozwiązaniem.
Obietnica nie tkwi w nieograniczonej ilości czekolady, ale w ciągłym rozplątywaniu się, jak jej starożytne składniki komunikują się z naszymi współczesnymi komórkami.
Przetlumaczono przez translator Google
zrodlo:https://www.naturalnews.com/
