Dzieci, które zostały umieszczone w placówkach opieki doraźnej ze względu na brak usług pomocy humanitarnej

Matka nastolatka z poważnymi trudnościami w nauce twierdzi, iż tak bardzo potrzebowała pomocy ze strony opieki społecznej, iż „nie miała innego wyjścia”, jak tylko podrzucić go do szkoły i nigdy więcej po niego nie wracać.

Rita Orr mówi, iż 15-letni Callum, który również cierpi na autyzm, często miewał ataki fizyczne, w wyniku których ranił się.

Powiedziała BBC, iż przez dwa lata błagała lokalny fundusz zdrowia o więcej wsparcia, ale kiedy to nie nadeszło, zostawiła Calluma w szkole i zadzwoniła do pracownika socjalnego, aby mógł go przenieść pod opiekę doraźną.

Instytucja odpowiedzialna za opiekę nad Callumem twierdzi, iż nie może komentować sprawy.

BBC Northern Ireland rozmawiało z matkami, które mają trudności z radzeniem sobie z synami, których złożone potrzeby mogą prowadzić do wybuchów agresji, często skutkujących zranieniem ich samych i innych członków rodziny.

NHS zapewniała opiekę zastępczą, która zapewniała tym rodzinom przerwę na jedną lub dwie noce w miesiącu.

Jednak opieka ta zaczyna wyparowywać w Irlandii Północnej z powodu szeregu czynników, w tym utraty placówek i rosnącej liczby dzieci kierowanych do opieki w pełnym wymiarze godzin.

W ciągu ostatnich czterech lat pod opieką w Irlandii Północnej umieszczono czterdzieści cztery dzieci z różnymi rodzajami niepełnosprawności.

Wiele z tych przypadków to nieplanowane działania awaryjne.

Pani Orr twierdzi, iż przez lata dopuściła się „ryzykownych zachowań”, zanim na początku tego roku podjęto decyzję o umieszczeniu jej w ośrodku pogotowia ratunkowego.

„To sprzeczne ze wszystkim, co myślałam, iż będę matką” – stwierdziła, dodając, iż „tęskni” za ponownym zobaczeniem swojego synka.

„Wystawił głowę przez okno w salonie i przez inne okno w domu” – powiedziała BBC News w Irlandii Północnej.

Podczas podróży do Crawfordsburn pani Orr zeznała, iż ​​uderzył głową w tylną szybę samochodu, rozbijając szybę oraz raniąc twarz i głowę.

„Nigdy wcześniej nie widziałam czegoś takiego” – powiedziała.

„Wielokrotnie błagaliśmy o pomoc i powiedziano nam, iż jej nie ma”.

„Ale to był poziom niebezpieczeństwa, na jakie się narażał”.

Callum znajduje się w tej chwili pod opieką South Eastern Health Trust.

Spotlight dowiedziało się, iż w tej chwili w dwóch placówkach opieki zdrowotnej w Irlandii Północnej nie ma miejsc zamieszkania dla dzieci niepełnosprawnych.

Zamiast tego rodziny proszone są o rozważenie wysłania swoich dzieci do ośrodków stacjonarnych w innych częściach Wielkiej Brytanii lub Republiki Irlandii za opłatą do 20 000 funtów tygodniowo ze środków publicznych.

Kiedy niektóre dzieci z poważnymi trudnościami w nauce wpadają w niepokój, mogą zranić siebie, swoich rodziców lub innych członków rodziny podczas wybuchów fizycznych, nad którymi nie mogą zapanować.

W przeszłości rodzinom cierpiącym na te schorzenia oferowano noclegi w placówkach opieki zdrowotnej w całej Irlandii Północnej.

Dzięki temu dzieci mogą znajdować się pod opieką w bezpiecznym środowisku, a ich rodzinom można odpocząć od obowiązków opiekuńczych.

Jednakże w wielu z tych placówek nie można już zapewnić opieki zastępczej, ponieważ są one przyzwyczajone do przyjmowania dzieci objętych opieką w pełnym wymiarze godzin.

Julie Tipping powiedziała BBC News w Irlandii Północnej, iż ma trudności z uzyskaniem większej pomocy i wsparcia dla swojego 11-letniego syna Theo.

„Kocham go całym sercem, ale ciężko na to patrzeć” – powiedziała.

„To bardzo duży chłopiec, ale kiedy jest w tak trudnej sytuacji i wścieka się, to boli.

„On może naprawdę cię skrzywdzić, oczywiście nie mając tego zamiaru, i istnieje realna obawa, czym to się może okazać”.

Odpowiedzialność za opiekę nad Theo ponosi Belfast Health Trust.

W oświadczeniu rzecznik fundacji stwierdził, iż bardzo żałuje, iż nie może zapewnić przerw nocnych, ale fundacja bada w tej chwili sposoby ich ponownego wprowadzenia.

Dodała, iż ​​robi wszystko, co w jej mocy, aby zapewnić wsparcie dzieciom z autyzmem.

Inna matka powiedziała BBC News Ireland, iż doznała skaleczeń i siniaków, a w wyniku napadów złości 12-letniego syna wyrywano jej włosy.

„Absolutnie uwielbiam Danny’ego” – powiedziała Claire Miller.

„Czuję się źle, choćby rozmawiając o kontuzjach i zachowaniu, z którym musimy żyć, ale czujesz się tak, jakbyś krzyczał i wołał o pomoc, a nikt nie słuchał”.

Syn pani Miller otrzymuje pewne wsparcie pozalekcyjne od South Eastern Health Trust, który stwierdził, iż nie może zapewnić pomocy, ponieważ z łóżek korzystają dzieci, które potrzebują długoterminowego zakwaterowania.

W oświadczeniu fundacja stwierdziła, iż ​​rozumie presję wywieraną na rodziny, i dodała, iż ​​ma nadzieję, iż przyszłe fundusze zapewnią ulgę.

Niektóre rodziny w Irlandii Północnej podjęły działania prawne, próbując zapewnić swoim dzieciom dodatkową opiekę nocną.

Nawet te, którym się to udało, nie przyniosły znaczących zmian, stwierdził adwokat Eamonn McNally.

„To dla nas, w Centrum Prawa Dziecięcego, bardzo rozczarowujące, ponieważ wnosimy tę sprawę w oparciu o założenie, iż poprawi to system dla wszystkich dzieci” – powiedział.

„Ale odpowiedź brzmiała: «No cóż, otrzymałeś swoją reklamę; przyznajemy, iż się myliliśmy», ale z tyłu tej reklamy nie wykonano żadnej usługi”.

„Wiele dzieci potrzebuje teraz schroniska, a wiele rodzin, z którymi chodzimy na spotkania, oferuje zakwaterowanie poza jurysdykcją”. [option].

McNally powiedział, iż koszt zapewnienia tej opieki w innym miejscu byłby „wygórowany”.

Cheryl Stewart, dyrektor Krajowego Towarzystwa Autystycznego w Irlandii Północnej, wyraziła zaniepokojenie konsekwencjami radzenia sobie rodziców z trudnymi zachowaniami sam w domu.

„Myślę, iż to bardzo niebezpieczne, ponieważ z jednej strony nie można ocenić, iż ktoś potrzebuje takiego wsparcia, a następnie mu go nie udzielić” – stwierdziła.

„A więc jest to ryzyko. I jest to ryzyko, z którym radzi sobie społeczność”.

W rozmowie ze Spotlight minister zdrowia Mike Nesbitt stwierdził, iż obecna sytuacja jest „nie do utrzymania”, dodając, iż jest zdeterminowany, aby zobaczyć „pilną poprawę”.

Ale jego administracja dodała, iż ​​liczba dzieci wymagających opieki dla osób niepełnosprawnych rośnie.

• Spotlight: I Am Not OK emitowany jest w BBC One NI we wtorki o 22:40 GMT i jest dostępny na BBC iPlayer.