Czerwona szałwia występuje również w tradycyjnej medycynie chińskiej pod nazwą danshen lub tan shen. To roślina ozdobna, którą stosuje się jako dodatek w zapobieganiu i leczeniu różnych problemów zdrowotnych. Jej naukowa nazwa to Salvia miltiorrhiza i nie należy jej mylić z szałwią lekarską (Salvia officinalis).
Według przeglądu opublikowanego w Chinese Journal of Natural Medicines, ta odmiana szałwii zawiera około 201 polifenoli o potencjale farmakologicznym. W szczególności wyróżnia się adekwatnościami przeciwutleniającymi, przeciwzapalnymi, przeciwnowotworowymi i przeciwcukrzycowymi. Czy chcesz dowiedzieć się więcej o jej zastosowaniach?
Charakterystyka czerwonej szałwii
Czerwona szałwia to wieloletnia roślina z rodzaju Salvia, pochodząca z Chin i Japonii. Charakteryzuje się rozgałęzionymi łodygami, które mierzą od 30 do 60 centymetrów (12 do 24 cali) wysokości. Ma rzadko rozmieszczone i podzielone liście, a kwiaty rosną spiralnie w odcieniach od jasnego fioletu do lawendy.
Ogólnie rzecz biorąc, optymalne warunki wzrostu występują w miejscach o słonecznym, umiarkowanym i wilgotnym środowisku. Szacuje się, iż szałwia czerwona potrzebuje średniej temperatury 17,1 ° C (63 F) i średniej rocznej wilgotności do 77%.
Obecnie można ją kupić na całym świecie jako ziołowy suplement. Niektóre badania potwierdzają jej adekwatności, ale należy ją stosować ostrożnie. Podobnie jak inne rośliny, wchodzi w interakcje z lekami i powoduje skutki uboczne.
Zastosowania i zalety czerwonej szałwii
Właściwości farmakologiczne szałwii czerwonej wykorzystywano w medycynie orientalnej. Jednak, jak wyszczególniono w publikacji w The Journal of Clinical Pharmacology, jego zastosowania rozprzestrzeniły się na Stany Zjednoczone i kraje europejskie. Jakie korzyści się jej przypisuje? Spójrzmy.
Zdrowie układu krążenia
Ze względu na wysoką zawartość związków przeciwutleniających i przeciwzapalnych, czerwona szałwia jest stosowana jako naturalny środek wspomagający zdrowie układu sercowo-naczyniowego. Według badań opublikowanych w Frontiers in Pharmacology, za te korzyści odpowiadają przede wszystkim dwie substancje zwane tanshinone IIA i salvianolate.
W szczególności oba związki zmniejszają nadmierny stan zapalny i akumulację wolnych rodników. Mają również działanie przeciwzakrzepowe i rozszerzające naczynia krwionośne, co ma znaczenie dla ciśnienia krwi i krzepnięcia.
Ponadto inne badanie na zwierzętach opublikowane w Journal of Cellular and Molecular Medicine wykazało, iż ekstrakty z tej rośliny mogą również pomóc w rehabilitacji po zawale serca lub udarze. Chociaż potrzeba więcej dowodów, wyniki są obiecujące.
Czerwona szałwia i jej spożywanie mogą znacznie poprawić zdrowie serca.
Czytaj więcej: Wątroba – jak odżywić ją i oczyścić tymi trzema napojami
Zdrowie wątroby
Obecnie czerwona szałwia podlega badaniom jako potencjalny sprzymierzeniec w promowaniu zdrowia wątroby. Powód? Stężenie polifenoli nadaje jej działanie przeciwzapalne i regeneracyjne, które może być przydatne w ochronie tego narządu przed różnymi formami uszkodzeń.
W związku z tym badanie na myszach opublikowane w International Journal of Molecular Sciences wykazało, iż ekstrakty z czerwonej szałwii mają potencjał hepatoprotekcyjny przed uszkodzeniem narządu wywołanym alkoholem. Inne badanie w Oxidative Medicine and Cellular Longevity wykazało, iż kwas salwianowy – obecny w tej roślinie – pomaga chronić hepatocyty przed uszkodzeniami spowodowanymi przedawkowaniem acetaminofenu.
Tymczasem Drug Design, Development, and Therapy donosi, iż kwas salvianowy A zapobiega marskości wątroby, chorobie charakteryzującej się obumieraniem tkanki tego organu. Na razie potrzeba jednak więcej badań.
Cukrzyca
Przedmiotem badań były również adekwatności przeciwcukrzycowe danshen. Ze względu na swoje działanie poprawiające krążenie, unaczynienie i nadmierne stany zapalne, wydaje się być dobrym środkiem wspomagającym zapobieganie powikłaniom tej choroby.
W badaniu opublikowanym w Phytomedicine naukowcy doszli do wniosku, iż Salvia miltiorrhiza może stanowić nową strategię zapobiegania i leczenia cukrzycy. Według ich ustaleń roślina pomaga regulować wysoki poziom cukru we krwi. Jednak potrzeba więcej badań klinicznych, aby ocenić jej bezpieczeństwo.
Zagrożenia i przeciwwskazania czerwonej szałwii
Suplementy z czerwonej szałwii są ogólnie bezpieczne dla większości ludzi, o ile ich spożycie jest umiarkowane. Jednak obserwowano też działania niepożądane, takie jak zaburzenia trawienia, zmniejszony apetyt i utrata kontroli nad mięśniami (w rzadkich przypadkach).
Ważne jest, aby pamiętać, iż zioło może powodować interakcje z niektórymi lekami. Mówiąc dokładniej, należy unikać jej jednoczesnego spożywania z:
- Warfaryną i innymi lekami przeciwzakrzepowymi
- Blokerami kanału wapniowego
- Digoksyną
Ponieważ nie przeprowadzono wystarczających badań dotyczących jej poziomu bezpieczeństwa i skuteczności, ogólnym zaleceniem jest unikanie przyjmowania szałwii z jakimkolwiek lekiem. Należy wcześniej skonsultować się z lekarzem, aby ocenić ryzyko. Ponadto jej stosowanie jest przeciwwskazane u nieletnich i kobiet w ciąży lub karmiących piersią.
Ingerencja tej rośliny w proces krzepnięcia może oznaczać interakcję z lekami przeciwkrzepliwymi, dlatego połączenie z nimi nie jest zalecane.
Przeczytaj więcej: Przyprawy i zioła oczyszczające krew – dostępne dla wszystkich
Jak spożywa się czerwoną szałwię?
Na rynku czerwona szałwia dostępna jest w postaci kapsułek, nalewki, herbaty i proszku. Każda z tych postaci ma swoje własne zalecenia dotyczące dawkowania i spożycia. Ważne jest, aby ich przestrzegać, aby nie narażać się na niepożądane skutki.
O czym pamiętać?
Czerwona szałwia azjatycka jest znanym lekarstwem tradycyjnej medycyny chińskiej. Jest ceniona ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, przeciwzakrzepowe i przeciwutleniające. Chociaż stosuje się ją jako środek uzupełniający, potrzebne są dalsze badania w celu określenia jej skutków i bezpieczeństwa u ludzi.
Dlatego należy ją stosować z umiarem, najlepiej pod nadzorem lekarza. W żadnym wypadku szałwia czerwona nie zastępuje leczenia przepisanego przez lekarza. Ważne jest, aby rozważyć jej interakcje farmakologiczne przed zażyciem.
