Idea systemu ochrony zdrowia opartego na wartości łączy się z ustawą o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta. Pierwszym istotnym punktem jest mierzenie wartości, którą otrzymuje pacjent. Budowanie koncepcji opieki zdrowotnej opartego na wartościach bierze pod uwagę koszty i opłacalność procedur, ale z drugiej strony chodzi o odchodzenie od zasady fee for service na rzecz różnicowania zapały, w zależności od jakości i efektów wykonanego świadczenia.
Jesteśmy na początkowym etapie wdrażania idei VBHC, zresztą żadne państwo jeszcze takiego systemu w pełni nie wdrożyło. Otrzymując codziennie sygnały widzimy, iż jeszcze wiele jest do zrobienia. Ale dzięki uchwaleniu ostatniej ustawy rozpoczynamy budowanie systemu zbierania danych, aby porównywać efekty leczenia i na tej podstawie różnicować wypłaty. Drugim elementem jest wprowadzanie do naszego systemu opieki koordynowanej, która oznacza odejście od fee for service.
Brakuje powszechnego systemu rejestrów i analizy danych, które pozwoliłyby porównywać skuteczność i bezpieczeństwo leczenia w poszczególnych placówkach, przez poszczególnych ich lekarzy. Wprawdzie zbieramy już bardzo dużo danych, ale przede wszystkim brakuje ich analizy i wyciągania wniosków. Główną rolę powinien w tym odgrywać NFZ. Porównywanie poszczególnych placówek powinno doprowadzić do tego, iż lepiej płacimy tym, które lecza lepiej. W ostatecznym rozrachunku upowszechniając i analizując dane powinniśmy doprowadzić do sytuacji, w której pacjenci głosują nogami, czyli zgłaszają się do leczenia tam, gdzie jakość opieki jest najwyższa.
Cały czas w tym procesie należy patrzeć przez pryzmat poniesionych kosztów. Ustawa o jakości i bezpieczeństwie pacjenta pozwala korygować poziom finansowania, które do tej pory odbywało się dzięki wskaźników korygujących i było kwestionowane przez NIK. Wdrożenie rozwiązań tej ustawy będzie fundamentem podnoszenia jakości opieki. Nigdy nie będziemy mieli zapewnionych tyle środków, które pozwoliły na sfinansowanie wszystkich potrzebnych świadczeń i procedur. Tym bardziej istotne jest, wprowadzanie idei VBHC. Powinniśmy płacić za całość procesu leczenia, nie za poszczególne procedury, i różnicować zapłatę w zależności od efektów. Zmiana filozofii systemu nie jest łatwa, musi zająć wiele czasu, ale nie ma innej drogi. Uchwalenie ustawy o jakości w opiece zdrowotnej i bezpieczeństwie pacjenta może stanowić fundament i podstawę tego procesu.
