ZUS przypomina o rencie szkoleniowej — mało znanym świadczeniu, które gwarantuje co najmniej 1409 zł miesięcznie osobom zmuszonym do zmiany zawodu z powodu choroby lub wypadku. Wsparcie można pobierać przez pół roku, a w szczególnych przypadkach choćby przez trzy lata, co daje czas na zdobycie nowych kwalifikacji i powrót na rynek pracy.
Fot. Warszawa w Pigułce
ZUS wypłaca 1409 zł miesięcznie. Świadczenie dostępne bez względu na wiek i z możliwością przedłużenia aż do trzech lat
Zakład Ubezpieczeń Społecznych przypomina o świadczeniu, o którym wciąż mało kto wie, choć może z niego skorzystać każdy pracujący, niezależnie od wieku. Chodzi o rentę szkoleniową — wsparcie finansowe wypłacane osobom, które z powodu wypadku lub choroby utraciły możliwość wykonywania swojego dotychczasowego zawodu i potrzebują czasu w zdobycie nowych kwalifikacji. Jej minimalna wysokość w 2025 roku to 1409 zł miesięcznie, a wypłaty realizowane są co najmniej pół roku. W określonych sytuacjach mogą jednak zostać wydłużone aż do trzech lat.
Renta szkoleniowa to świadczenie niezwykle rzadko wykorzystywane, choć przeznaczone jest dla osób, które realnie potrzebują wsparcia w powrocie na rynek pracy. ZUS podkreśla, iż w wielu regionach od lat nie wypłacono choćby pojedynczego świadczenia tego typu, mimo iż przepisy wyraźnie przewidują jego funkcjonowanie. Problemem bywa niska świadomość oraz fakt, iż kilka osób wie, iż utrata umiejętności pracy nie musi oznaczać trwałej niepełnosprawności, ale może wymagać przekwalifikowania zawodowego.
Świadczenie przysługuje osobom, które z powodu choroby lub wypadku nie mogą wrócić do dotychczasowej pracy, ale ich rokowania fizyczne lub psychiczne wskazują, iż po odbyciu odpowiedniego kursu są w stanie podjąć zatrudnienie w innym zawodzie. Kluczowym warunkiem jest spełnienie kryteriów renty z tytułu niezdolności do pracy oraz posiadanie wymaganego stażu ubezpieczeniowego, który zależy od wieku w momencie wystąpienia niezdolności. Jedynie w sytuacji, gdy niezdolność jest skutkiem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, konieczność posiadania minimalnego stażu przestaje obowiązywać.
Wysokość renty szkoleniowej odpowiada 75 procentom podstawy wymiaru renty z tytułu niezdolności do pracy, jednak nie może być niższa niż minimalna renta z tytułu częściowej niezdolności, która w 2025 roku wynosi 1409,18 zł miesięcznie. Osoby, których niezdolność jest wynikiem wypadków przy pracy lub chorób zawodowych, otrzymują natomiast świadczenie równe pełnej podstawie wymiaru — wypłacane ze specjalnego funduszu wypadkowego.
Aby rozpocząć procedurę, konieczne jest złożenie wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Dokumenty można dostarczyć osobiście w placówce ZUS, przez pocztę, a także elektronicznie za pośrednictwem PUE. Po potwierdzeniu celowości przekwalifikowania przez lekarza orzecznika ZUS kieruje świadczeniobiorcę do powiatowego urzędu pracy, który wskazuje odpowiedni kurs zawodowy. W tym czasie wypłacana jest renta, zapewniająca środki utrzymania w okresie nauki i adaptacji do nowego zawodu.
Standardowo świadczenie wypłacane jest przez sześć miesięcy, jednak może zostać przedłużone — na wniosek starosty — choćby do trzydziestu sześciu miesięcy. Takie przypadki dotyczą sytuacji, gdy szkolenie trwa dłużej lub gdy osoba potrzebuje więcej czasu w zdobycie kwalifikacji. To właśnie ten zapis pozwala wydłużyć okres otrzymywania 1409 zł miesięcznie z pół roku do trzech lat, co w praktyce może być kluczowym wsparciem dla osób, które muszą diametralnie zmienić swoją ścieżkę zawodową.
Istotnym elementem zasad pobierania renty szkoleniowej jest zakaz podejmowania jakiejkolwiek pracy zarobkowej w czasie jej trwania. Świadczenie ma bowiem umożliwić spokojne przygotowanie do nowej branży i nie może być łączone z etatem ani działalnością gospodarczą. jeżeli ZUS stwierdzi, iż osoba pobierająca rentę podjęła pracę, wypłata zostaje natychmiast wstrzymana.
Eksperci podkreślają, iż renta szkoleniowa pełni istotną rolę — daje czas i środki na zdobycie kwalifikacji osobom, które nagle utraciły możliwość wykonywania dotychczasowego zawodu. Jej upowszechnienie mogłoby zmniejszyć liczbę osób wypadających z rynku pracy i ograniczyć konieczność korzystania z innych świadczeń długoterminowych.
