W życiu naszego dziecka, bardzo byśmy chcieli, żeby nasza pociecha rozwijała się prawidłowo. Jednak czasem jest tak, iż dostrzegamy, iż nasz maluch nie mówi tak gwałtownie jak byśmy sobie tego życzyli. Wtedy zaczynamy się zastanawiać, co może być tego przyczyną ?
Oczywiście jednoznacznej przyczyny zachodzenia takiego zjawiska nie ma. skupię się zatem na kilku z nich:
Pierwszą z nich może być OPÓŹNIONY ROZWÓJ MOWY taka diagnoza postawiona jest najczęściej do 3 roku życia dziecka, jednak w późniejszym etapie powinna zostać poddana weryfikacji. Diagnozuje się go wtedy, gdy nabyte kompetencje językowe dziecka odbiegają do norm, wtedy gdy nie są wystarczające do efektywnego porozumiewania się z otoczeniem. Gdy tempo nabywania mowy jest zbyt wolne, artykulacja i gramatyka dziecka jest zaburzona.
W przypadku podejrzenia o ORM( opóźniony rozwój mowy) należy zwrócić uwagę na to:
- Kiedy dziecko zaczęło gaworzyć ( powinno w 6-9 miesiącu życia),
- Kiedy pojawiły się proste i złożone zdania ( pod koniec drugiego roku życia, powinny pokazać się proste zdania, a pod koniec 3 roku życia złożone),
- Czy języku mówionym dziecka nie utrzymują się zbyt długo nieprawidłowe struktury gramatyczne,
- Czy okres swoistej mowy dziecięcej nie wydłuża się za bardzo.
Samoistny opóźniony rozwój mowy
Jest to zaburzenie o charakterze pierwotnym. Jego przyczyna jest bardzo ciężka do zdiagnozowana. Związane może to być z późniejszym dojrzewaniem włókien nerwowych, które mają wpływ na świadome poruszanie mięśni w aparacie artykulacyjnym. Samoistny opóźniony rozwój mowy dziecięcej, może być dziedziczny. Istotne jest aby wykluczyć inne zaburzenia rozwojowe.
Niesamoistny opóźniony rozwój mowy
Zawsze jest spowodowane jakimiś czynnikami, mogą nimi być np.:
- uszkodzenie słuchu,
- upośledzenie umysłowe,
- uszkodzenia neurologiczne,
- uszkodzenia obwodowe narządów mowy (np.: rozszczepy).
Proste opóźnienie rozwoju mowy
Mowa rozwija się wg normalnych etapów, ale z lekkim opóźnieniem. Powinna się wyrównać w 3 roku życia.
Dziecko przeważnie posługuje się pojedynczymi głoskami, bądź sylabami.
Specyficzne zaburzenia mowy i języka
Jest to zaburzenie często definiowane jako takie, które nie zostało wywołane czynnikami medycznymi, anatomicznymi. Jego przyczyny są bardzo ciężkie do ustalenia. Trudności często przejawiają się w jakości nabywania norm językowych. Dziecko ma problem ze stosowaniem konstrukcji gramatycznych, budowaniem wypowiedzi ale również może mieć problem ze zrozumieniem wypowiedzi. Trudności również pojawiają się w obszarze pamięci fonologicznej.
