W czasopiśmie „The Lancet Diabetes & Endocrinology” opublikowano duże populacyjne badanie kohortowe, którego celem była ocena zależności między BMI obojga rodziców przed poczęciem a ryzykiem niekorzystnych zdarzeń ciążowych i poporodowych.
W ostatnich latach coraz większą uwagę przykłada się do medycyny stylu życia, szczególnie w kontekście prewencji chorób przewlekłych i zdrowia reprodukcyjnego. Udowodniono, iż otyłość kobiet w okresie prekoncepcyjnym ma istotny, negatywny wpływ na przebieg ciąży i zdrowie dziecka. Znacznie mniej wiadomo jednak o wpływie wskaźnika masy ciała ojca, zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z BMI matki, na wyniki położnicze i okołoporodowe.
W czasopiśmie „The Lancet Diabetes & Endocrinology” opublikowano duże populacyjne badanie kohortowe, którego celem była ocena zależności między BMI obojga rodziców przed poczęciem a ryzykiem niekorzystnych zdarzeń ciążowych i poporodowych. W badaniu wykorzystano dane z chińskiego projektu National Free Preconception Checkups Project (NFPCP) z lat 2010–2020.
Analiza objęła 8 787 096 triad rodzice–dziecko, w których dostępne były dane dotyczące BMI rodziców przed poczęciem oraz wyników ciąży i porodu. Średni wiek matek wynosił 26 lat, a ojców – 28 lat. Oceniano wpływ różnych kategorii BMI (niedowaga, prawidłowa masa ciała, nadwaga, otyłość) na następujące wyniki: poronienia samoistne i farmakologiczne, poród przedwczesny, SGA (small for gestational age), LGA (large for gestational age), wady wrodzone i zgon okołoporodowy.
Analiza wykazała istotne statystycznie związki między BMI rodziców a ryzykiem niekorzystnych wyników okołoporodowych. W porównaniu z parą rodziców o prawidłowym BMI – gdy matka miała otyłość, a ojciec prawidłową masę ciała – ryzyko komplikacji wzrastało o 10 proc., gdy ojciec miał otyłość, a matka prawidłowe BMI – ryzyko rosło o 4 proc., gdy oboje rodzice mieli otyłość – ryzyko wzrastało aż o 16 proc.
Ponadto wykazano, iż zarówno niedowaga, jak i nadwaga u jednego lub obojga rodziców wiązały się z wyższym ryzykiem poronienia, wad wrodzonych, zgonu okołoporodowego oraz niekorzystnych złożonych wyników porodu. Silna korelacja występowała zwłaszcza między otyłością a ryzykiem LGA oraz SGA.
Wyniki tego dużego badania populacyjnego potwierdzają, iż BMI przed poczęciem, niezależnie od tego, czy dotyczy matki, ojca czy obojga rodziców, istotnie wpływa na ryzyko komplikacji okołoporodowych. Zarówno niedowaga, jak i nadmierna masa ciała wiążą się ze zwiększonym ryzykiem poronień, porodu przedwczesnego, wad wrodzonych czy zgonu okołoporodowego.
Z punktu widzenia diabetologii i medycyny stylu życia wyniki te powinny wzmacniać konieczność włączania ojców do edukacji prekoncepcyjnej oraz promowania utrzymania prawidłowej masy ciała u obojga partnerów przed planowaną ciążą. Interwencje w zakresie żywienia, aktywności fizycznej i kontroli masy ciała mogą stanowić najważniejszy element prewencji nie tylko metabolicznej, ale także położniczej.
