Uwzględniono 3627 osób, które przeszły co najmniej trzy badania lekarskie w latach 2008–2015. Jako osoby z przewlekłą chorobą nerek uznano osoby z eGFR <60 ml/min na 1,73 mkw. lub wystąpieniem dwa lub więcej razy białkomoczu podczas obserwacji.
Wśród 3627 pacjentów z cukrzycą typu 2 (mediana wieku [IQR] 50,0, 68,5 proc. mężczyzn) częstość występowania MAFLD wynosiła 61,6 proc. Po medianie okresu obserwacji wynoszącej 10,0 lat u 837 (23,1 proc.) rozwinęła się przewlekła choroba nerek. Osoby z nowymi przypadkami CKD częściej były w wieku podeszłym, miały nadwagę lub otyłość, nadciśnienie tętnicze, MAFLD i wyższe BMI, większy obwód talii, wyższę stężenie glukozy na czczo, wyższą kreatyninę i niższy eGFR niż osoby, u których nie zdiagnozowano tego schorzenia.
Jak stwierdzono, przewlekła choroba nerek (244,7 na 10 000 osobolat; 95 proc. CI) i metabolicznie zależna stłuszczeniowa choroba wątroby są ze sobą silnie powiązane. Po uwzględnieniu czynników zakłócających związek ten był spójny (HR 1,30; 95 proc.). W analizie warstwowej osoby w wieku poniżej 60 lat były bardziej narażone na przewlekłą chorobą nerek związaną z MAFLD (HR 1,58 i 1,03; 95 proc. CI).
Jak stwierdzają badacze, oznacza to konieczność zapobiegania i jak najszybszego leczenia metabolicznie zależnej stłuszczeniowej choroby wątroby u dorosłych z cukrzycą typu 2, zanim rozwinie się u nich przewlekła choroba nerek.
Opracowanie: Marek Meissner
