Badania wykazały, iż połączenie olaparybu i abirateronu jest skuteczne w leczeniu pacjentów z przerzutowym rakiem prostaty opornym na kastrację i mutacjami BRCA.
W badaniu fazy 3. PROpel oceniano skuteczność połączenia olaparybu z octanem abirateronu jako terapii pierwszej linii u pacjentów z przerzutowym, opornym na kastrację rakiem prostaty (mCRPC) z mutacjami germinalnymi lub somatycznymi w genie BRCA. Analiza post hoc wykazała, iż terapia skojarzona znacząco poprawia przeżycie wolne od progresji w badaniach obrazowych (rPFS) oraz całkowite przeżycie (OS) w porównaniu z placebo i abirateronem.
W odniesieniu do przeżycia wolnego od radiologicznej progresji choroby (rPFS) u pacjentów z germinalną mutacją BRCA (n = 25) radiologiczna progresja wystąpiła u 33,3 proc. pacjentów w grupie olaparybu/abirateronu (n = 15) w porównaniu ze 100 proc. pacjentów w grupie placebo/abirateronu (n = 10).
Mediana rPFS nie została osiągnięta w grupie otrzymującej terapię skojarzoną, podczas gdy w grupie kontrolnej wyniosła 6,9 miesiąca (HR 0,13; 95 proc. CI 0,04–0,38). Wśród pacjentów z mutacją somatyczną BRCA (n = 52) radiologiczną progresję zidentyfikowano u 25,9 proc. w grupie olaparyb/abirateron (n = 27) w porównaniu z 68,0 proc. w grupie placebo/abirateron (n = 25), z medianą rPFS wynoszącą odpowiednio 16,6 miesiąca i 13,6 miesiąca (HR 0,44; 95 proc. CI 0,21–0,95).
Analiza OS wykazała, iż w grupie z mutacją germinalną BRCA mediana OS nie została osiągnięta w ramieniu olaparyb/abirateron, podczas gdy w ramieniu placebo/abirateron wyniosła 15,3 miesiąca (HR 0,29; 95 proc. CI 0,09–0,97). W grupie z mutacją somatyczną BRCA mediana OS wyniosła 30 miesięcy dla terapii skojarzonej i 23,6 miesiąca dla placebo z abirateronem (HR 0,72; 95 proc. CI 0,37–1,40).
Wyniki te podkreślają znaczenie badań molekularnych w celu identyfikacji pacjentów z mCRPC, którzy mogą odnieść korzyści z terapii skojarzonej olaparybu z abirateronem.
