Dwulekowa neoadjuwantowa terapia inhibitorami immunologicznego punktu kontrolnego zwiększa prawdopodobieństwo odpowiedzi w porównaniu z monoterapią anty-PD1 u pacjentów z resekcyjnym czerniakiem wysokiego ryzyka, ale kosztem częstszego występowania działań niepożądanych.
Przeprowadzono połączoną analizę 6 badań klinicznych analizujących skuteczność i bezpieczeństwo stosowania inhibitorów immunologicznego punktu kontrolnego (ICI) w terapii neoadjuwantowej u pacjentów z resekcyjnym czerniakiem z grupy wysokiego ryzyka. Analizą objęto badania kliniczne I, II lub III fazy, których wyniki opublikowano w okresie od stycznia 2018 r. do marca 2023 r. Badania oceniały skuteczność i bezpieczeństwo monoterapii anty-PD1 oraz skojarzenie leku anty-CTLA4 z anty-PD1 w terapii neoadjuwantowej u pacjentów z resekcyjnym czerniakiem wysokiego ryzyka.
Pacjenci otrzymywali lek anty-PD1 w monoterapii, dwulekową terapię ICI w konwencjonalnej dawce 3 mg/kg ipilimumabu i 1 mg/kg niwolumabu, albo dwulekową terapię ICI w alternatywnym schemacie dawkowania 1 mg/kg ipilimumabu i 3 mg /kg niwolumabu. Pierwszorzędowe punkty końcowe obejmowały całkowitą odpowiedź radiologiczna (rCR), ogólną obiektywną odpowiedź radiologiczną (rOOR) oraz radiologiczną progresję choroby. Uwzględniono także pCR, odsetek pacjentów poddawanych resekcji chirurgicznej oraz występowanie działań niepożądanych o podłożu immunologicznym (irAE) stopnia 3. lub 4.