Substancje te wykazują działanie ściągające, osłaniające, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. W recepturze wykorzystywane są w zasypkach, maściach, pastach, czopkach i proszkach doustnych.
Bizmutu azotan zasadowy ciężki (Bismuthi subnitras ponderosus)
Bizmutu azotan zasadowy ciężki występuje w postaci białego lub lekko szarego proszku. Jest praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i etanolu, natomiast dobrze rozpuszcza się w kwasach mineralnych. Substancja wykazuje działanie ściągające, osłaniające, przeciwzapalne i wysuszające, dzięki czemu jest użyteczna w leczeniu stanów zapalnych skóry, błon śluzowych i ran. Zastosowanie doustne obejmuje działanie zapierające, osłaniające błonę śluzową przewodu pokarmowego, a także pomocniczo w terapii zakażeń Helicobacter pylori.
Dawki zwykle stosowane w preparatach do użytku zewnętrznego wynoszą 10-20% w zasypkach i do 5-20% w maściach.
Czytaj także: Receptura na matczyne problemy
Przykłady recept
Rp.
Papaverini hydrochloridi 0,025
Bismuthi subnitratis 0,15
Bismuthi subcarbonatis
Zinci oxidi
Balsami peruviani aa 0,25
Cacao olei q.s.
M.f. supp. anal. D.t.d. No 12
Rp.
Bismuthi subnitrici 3%
Sol. Acidi borici aa 5,0
Lanolini aa ad 100,0
Vaselini albi aa ad 100,0
M.f. ung.
Rp.
Gentamicini sulfatis 0,09
Hydrocortisoni 0,9
Acidi salicylici 4,9
Vit. E liq. 7,0
Sol. Acidi borici 20,0
Lekobaza ad 200,0
M.f. ung.
Rp.
Magnesii oxidi 20,0
Bismuthi subnitratis 25,0
Menthae pip. ol. 10 gtt
M.f. pulv.
Bizmutu galusan zasadowy (Bismuthi subgallas basicus)
Bizmutu balusan zasadowy to żółtawy proszek, słabo rozpuszczalny w wodzie i glicerynie. Obecność reszt kwasu galusowego odpowiada za jego działanie ściągające, osłaniające, przeciwzapalne i przeciwbakteryjne, a także wspomagające procesy gojenia tkanek. Substancja jest dobrze tolerowana przez skórę i błony śluzowe. Zewnętrznie stosuje się ją w zasypkach, pastach i maściach, natomiast wewnętrznie – w postaci proszków doustnych jako łagodny środek osłaniający i adsorpcyjny.
Ze względu na swoje adekwatności stosowany jest w leczeniu drobnych zmian skórnych, nadżerek, stanów zapalnych skóry oraz owrzodzeń, a także w proktologii do tamowania drobnych krwawień.
Dawki zwykle stosowane:
- Doodbytniczo – 0,2-0,4 g jednorazowo, dobowo 0,4 g
- Zewnętrznie – w zasypkach 25-100%, w maściach 20%
Czytaj również: Surowce recepturowe – zasadowy galusan bizmutu
Przykłady recept
Rp.
Hydrocortisoni 0,6
Bismuthi subgallatis 2,0
Vit. A + D3 0,2
Benzocaini 6,0
Vaselini albi aa ad 100,0
M.f. ung.
Rp.
Ammonii bituminosulfonatis 3,0
Bismuthi subgallatis 1,5
Vaselini albi 30,0
M.f. ung.
Rp.
Hydrocortisoni 0,008
Neomycini sulfatis
Ephedrini hydrochloridi aa 0,01
Benzocaini 0,2
Zinci oxidi
Bismuthi subgallatis aa 0,3
Cacao olei q.s.
M.f. supp. anal. D.t.d. No 12
Bizmutu węglan zasadowy (Bismuthi subcarbonas)
Bizmutu węglan zasadowy to biały lub lekko żółtawy proszek, nierozpuszczalny w wodzie i etanolu. W środowisku kwaśnym tworzy na błonie śluzowej przewodu pokarmowego ochronną warstwę, która łagodzi podrażnienia i ogranicza działanie kwasu solnego.
Substancja wykazuje działanie ściągające, osłaniające, adsorpcyjne i przeciwbiegunkowe, dzięki czemu znajduje zastosowanie zarówno w preparatach doustnych, jak i dermatologicznych. Zewnętrznie stosowana jest w zasypkach i pastach, a doustnie – w proszkach, wspierając leczenie stanów zapalnych błony śluzowej żołądka.
Farmakopea Polska określa dawki w zastosowaniu doustnym: jednorazową na 0,5 g i dobową na 1,5 g, przy czym dawki maksymalne wynoszą odpowiednio 1,0 g i 3,0 g.
Sprawdź: Leki recepturowe w nadkwaśności i chorobie wrzodowej
Przykłady recept
Rp.
Magnesii oxidi
Bismuthi subcarbonatis aa 0,3
M.f. pulv. D.t.d. No 20
Rp.
Menthae pip. ol. 6 gtt
Bismuthi subcarbonatis 3,0
Magnesii oxidi aa ad 80,0
M.f. pulv.
Autor: mgr farm. Magdalena Kozdroń
Bibliografia:
- Farmakopea Polska XII, 2020.
- Jachowicz, R. (red.). Receptura Apteczna. Wydanie III. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2015. ISBN 978-83-200-4894-0.
- Cieślik P, Żołna B, Woźniczka K, i inni. Receptura. Niezbędnik dla początkujących i zaawansowanych. Wydanie 2022. Wydawnictwo Farmaceutyczne, Kraków. ISBN 978-83-66756-25-0.
