W raporcie GOLD 2023 eksperci podają nową definicję przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Zaznaczają w niej, iż to heterogenna choroba płuc charakteryzująca się przewlekłym występowaniem objawów ze strony układu oddechowego (duszność, kaszel, wykrztuszanie plwociny, zaostrzenia), z powodu nieprawidłowości w drogach oddechowych (zapalenie oskrzeli/zapalenie oskrzelików) lub/i w pęcherzykach płucnych (rozedma płuc), które powodują stałe, często postępujące ograniczenia przepływu powietrza przez dolne drogi oddechowe.
– Definicja ta może nie wprowadza istotnych zmian w rozumieniu tej choroby, ale podkreśla się w niej, iż POChP to choroba heterogenna, która dotyczy zarówno oskrzeli, jak i pęcherzyków płucnych – wyjaśnia prof. Paweł Śliwiński.
Wprowadzono też nowy podział postaci POChP: wczesna, łagodna, POChP u młodych dorosłych i pre-POChP. – Wyodrębniono również subpopulację osób charakteryzujących się tzw. PRISm (preserved ratio impaired spirometry), u których wskaźnik Tiffeneau jest prawidłowy, a więc nie można rozpoznać POChP, a jednocześnie prezentują wartości FEV1 i/lub FVC <80 proc. wartości należnej – opisuje prof. Paweł Śliwiński, analizując tę grupę chorych.
Inna przedstawiona przez eksperta klasyfikacja ujęta w GOLD 2023 wprowadza definicje ze względu na przyczyny POChP.
W rekomendacjach zawarto też kryteria diagnostyczne, w których szczególny nacisk kładzie się na wczesne rozpoznanie choroby. Prof. Śliwiński omawia również opisane w raporcie wskazania do wykonania tomografii komputerowej, takie jak diagnostyka różnicowa, klasyfikacja do zabiegów zmniejszających objętość płuc, a także badanie przesiewowe w kierunku raka płuca u pacjenta z POChP.
Ekspert analizuje także rekomendacje dotyczące leczenia. Jedną z najważniejszych zmian wymienionych przez prof. Pawła Śliwińskiego jest uproszczenie schematu leczenia. Zgodnie z tymi wytycznymi wszystkich pacjentów chorych na POChP leczy się połączeniem LAMA/LABA. Pulmonolog omawia postępowanie w wypadku zaostrzenia choroby oraz czynniki, które należy wziąć pod uwagę, inicjując leczenie wGKS.
Wykład prof. Pawła Śliwińskiego do obejrzenia poniżej
