Pracoholizm to bardzo ciężka przypadłość, z którą w dzisiejszych czasach boryka się bardzo duży odsetek ludzi. Gonitwa za pieniędzmi, karierą i deadlinami sprawia, iż często zapominamy o tym, jak istotny w życiu jest odpoczynek i spędzanie czasu z najbliższymi. Brak harmonii w życiu codziennym, rodzinnym i zawodowym często skutkuje dużo poważniejszymi problemami, które niekiedy mogą pozostawać z nami choćby na całe lata. Warto więc podjąć się leczenia pracoholizmu, zanim jeszcze będzie na to za późno.
Pracoholik – objawy
Jedną z najpoważniejszych chorób cywilizacyjnych, która wpędza w perfekcjonizm, ale też niedowartościowanie, jest właśnie pracoholizm. Objawy tej choroby nie są jednoznaczne, jednak wyróżnić można kilka cech, którymi często charakteryzują się osoby cierpiące na tę przypadłość. Pracoholik to przede wszystkim osoba bardzo ambitna, która lubi rywalizować z innymi i często też nie potrafi przegrywać. Pracoholicy stawiają sobie bardzo duże wymagania, które niejednokrotnie są niemożliwe do spełnienia. Ich głównym celem i motywacją do życia jest osiągnięcie sukcesu, a gdy to już się uda, wcale nie ma w ich życiu miejsca na odpoczynek. Zamiast tego starają się one realizować kolejne bardzo duże wyzwania, którym bardzo często nie są w stanie sprostać, co jeszcze bardziej wpędza w ich pracoholizm. Aby dobrze zrozumieć problem pracoholizmu, należy zaznaczyć, iż przypadłość zwykle jest ucieczką przed swoimi słabościami, niską samooceną czy brakiem pewności siebie. Praca pozwala im sobie zrekompensować te „wady”.
Wiele osób uważa, iż pracoholizm to choroba, która jest stosunkowo nowa – nic bardziej mylnego. Pracoholizm obecny był w życiu ludzi już kilkadziesiąt lat temu, jednak nikt wtedy jeszcze nie umiał go dokładnie zdefiniować i nazwać. Termin ten po raz pierwszy został użyty w 1971 roku. Wskazywał on na patologiczny charakter zjawiska i nałóg. Charakterystyczne objawy pracoholizmu to m.in.:
- życie w ciągłym stresie,
- pośpiech,
- nieumiejętność odpoczywania,
- gonitwa myśli,
- ciągłe myślenie o obowiązkach zawodowych,
- perfekcjonizm,
- nerwica,
- praca po godzinach,
- bezsenność,
- lekceważenie oznak zmęczenia,
- koncentracja życia wokół pracy.
Pracoholizm – leczenie
Pracoholizm jest poważną chorobą, a nie tylko przejściowym stanem w życiu człowieka. Dlatego też niezwykle ważne jest odpowiednio wczesne zauważenie problemu, a następnie rozpoczęcie terapii. Najczęściej zdarza się, iż choroba ta jest zauważana przez najbliższe osoby. Niestety pracoholik rzadko kiedy jest w stanie sam to przyznać.
Jak leczyć pracoholizm?
Wiele osób zastanawia się, jak leczyć pracoholizm. Choć nie jest to proste, wcale nie jest niemożliwe. Najskuteczniejszą metodą w tym przypadku będzie oczywiście psychoterapia, czyli indywidualne spotkania ze specjalistą. Choremu należy uświadomić, gdzie leży problem, ponieważ tylko w ten sposób będzie on w stanie przywrócić równowagę w swoim codziennym życiu. Niestety proces leczenia jest bardzo długotrwały i wymaga pełnego zaangażowania osoby chorej, co nie zawsze się udaje.
Do czego prowadzi pracoholizm?
Pracoholizm jest bardzo mocno powiązany z innymi chorobami i problemami. Zaniedbanie tej przypadłości oraz niepodjęcie się leczenia, bardzo często skutkuje znacznie gorszym stanem rzeczy w życiu człowieka. Konsekwencji pracoholizmu jest całe mnóstwo, a do najważniejszych z nich należą przede wszystkim choroby psychiczne, zaniedbywanie rodziny i utrata przyjaciół, życie w ciągłym stresie, a także uzależnienie od alkoholu lub narkotyków bądź innych substancji, które pozwalają „wydłużyć dobę” lub rozweselić się kolejnym ciężkim dniu.
Pracoholizm a depresja
Jedną z najcięższych chorób psychicznych do wyleczenia, bez wątpienia jest depresja. Pracoholizm skutecznie zwiększa ryzyko jej pojawienia się zwłaszcza u osób młodych, które bardzo często nie do końca potrafią radzić sobie z porażkami. Nałogowa praca prowadzi również do ogromnego przeciążenia organizmu, niezdrowej rywalizacji z innymi osobami, nadmiaru obowiązków i ciągłego stresu. W takich okolicznościach bardzo trudno cieszyć się z codziennego życia – stąd możliwość zachorowania na różne choroby psychiczne.
Zaniedbywanie rodziny
Pracoholicy nagminnie zaniedbują swoje rodziny. W pierwszym etapie uzależnienia od pracy, kiedy starają się je jeszcze ukryć przed innymi, brak wolnego czasu dla najbliższych, próbują rekompensować drogimi prezentami i wszystkim tym, co materialne. Kiedy jednak rodzina zorientuje się, co się dzieje, możliwości są zwykle dwie: albo okaże osobie chorej wsparcie i zaproponuje pomoc (z której oczywiście koniecznie należy skorzystać), albo odejdzie, co jest również zrozumiałe. Każdy pracoholik powinien więc mieć pełną świadomość tego, jakie ryzyko niesie ze sobą uzależnienie od pracy, ponieważ może być to dla niego motywacją do podjęcia leczenia.
Życie w ciągłym stresie
Pracoholizm to życie w ciągłym stresie, pozbawione odpoczynku, relaksu, a w konsekwencji szczęścia. Takie funkcjonowanie na dłuższą metę nie jest możliwe, czego efektem są właśnie problemy psychiczne i somatyczne. W skrajnych przypadkach pracoholicy nie mają choćby czasu w codzienną higienę, przygotowanie sobie posiłku i zadbanie o swój komfort.
Uzależnienia
To, do czego prowadzi pracoholizm, to także uzależnienia. Alkohol, czy sięganie po mocniejsze używki, to pierwszy krok w stronę kolejnego nałogu. Niestety osoby uzależnione od pracy, bardzo często się na niego decydują. Używki dają im chwilowe ukojenie, a czasami również zapewniają większą efektywność w pracy.
