Podwójna empatia w spektrum autyzmu

„Prawda jest taka, iż po­ru­sza­nie się po skom­pli­ko­wa­nych me­an­drach roz­mowy przy­po­mina jazdę po ulicy dwu­kie­run­ko­wej – po­trzeba dwóch uczest­ni­ków ru­chu, żeby się w tym po­gu­bić i dla­tego nie tylko na nas, ale rów­nież na oso­bach neuroty­po­wych spo­czywa obo­wią­zek po­szu­ki­wa­nia kom­pro­misu. Dr Da­mian Milton, au­ty­styczny na­uko­wiec, opi­sał ob­szer­nie i bar­dzo prze­ko­nu­jąco „pro­blem po­dwój­nej em­pa­tii” (warto się za­po­znać z tym po­ję­ciem). Zda­niem Mil­tona istnieją dwie strony me­dalu – osoby au­ty­styczne mają trud­no­ści ze zro­zu­mie­niem neu­ro­ty­po­wego punktu wi­dze­nia, a osoby nie­au­ty­styczne zma­gają się z podobnym pro­ble­mem, po­nie­waż nie po­tra­fią zro­zu­mieć nas. Róż­nica po­lega na tym, iż my je­ste­śmy bar­dzo świa­domi na­szych trud­no­ści i ro­bimy wszystko, by zre­kom­pen­so­wać po­ja­wia­jące się mię­dzy nami róż­nice, pod­czas gdy wy (z ca­łym sza­cun­kiem) wy­da­je­cie się nie mieć o ni­czym cho­ler­nego po­ję­cia.”

Pete Wharmby, Atypowy. Dlaczego świat nie jest stworzony dla osób autystycznych i jak powinniśmy temu zaradzić…

Podwójna empatia w spektrum autyzmu, perspektywa Dr. Damiana Miltona

Dr. Damian Milton, autystyczny naukowiec, szczegółowo opisał pojęcie „podwójnej empatii”, rzucając nowe światło na wzajemne zrozumienie między osobami autystycznymi a neurotypowymi. Milton twierdzi, iż istnieją dwie strony medalu, gdzie osoby autystyczne borykają się z trudnościami w zrozumieniu neurotypowego punktu widzenia, podczas gdy osoby nieautystyczne również napotykają podobne wyzwania, nie potrafiąc zrozumieć doświadczeń osób z autyzmem.

Jednym z kluczowych punktów, które podkreśla Milton, jest świadomość osób autystycznych wobec swoich trudności. Autyzm często niesie ze sobą specyficzne spojrzenie na świat, które może być trudne do zrozumienia dla osób spoza spektrum. Jednak osoby autystyczne aktywnie pracują nad zredukowaniem tych różnic poprzez świadome działania mające na celu zbudowanie mostu komunikacyjnego.

Z drugiej strony, Milton zauważa, iż osoby nieautystyczne często brakuje tej samej świadomości i zrozumienia w kontekście doświadczeń osób z autyzmem. W artykule ukazuje się kontrast między staraniami podejmowanymi przez osoby z ASD w celu zrozumienia otaczającego ich świata, a brakiem analogicznej troski ze strony nieautystycznej społeczności.

Podwójna empatia staje się więc kluczowym pojęciem w kontekście dialogu między grupami, w którym obie strony muszą aktywnie pracować nad zrozumieniem i akceptacją różnic. Dążenie do tego, aby podnosić świadomość na temat autyzmu, jest kluczowym krokiem ku budowaniu mostów zrozumienia.

Warto również zauważyć, iż pojęcie podwójnej empatii nie tylko dotyczy komunikacji między osobami autystycznymi a nieautystycznymi, ale również wskazuje na potrzebę zrozumienia siebie nawzajem w kontekście różnorodności w spektrum autyzmu. Każda osoba na tym spektrum przynosi ze sobą unikalne doświadczenia i perspektywy, które wymagają subtelnej empatii i otwartości na różnice.

W świetle badań i obserwacji Dr. Damiana Miltona, podwójna empatia staje się kluczowym elementem dialogu społecznego, który może prowadzić do bardziej zintegrowanej i wspierającej społeczności dla wszystkich, niezależnie od tego, czy znajdują się w spektrum autyzmu, czy poza nim.

recyklingmysli.pl:

„Często powtarzanym stereotypem jest stwierdzenie, iż osoby z autyzmem nie mają uczuć i nie są zdolne do empatii. To mit, który warto sprostować.

Istotniej wiedzy w tym obszarze dostarczyły badania teorii umysłu prof. Uniwersytetu w Cambridge Simona Barona-Cohena.

Teoria mówi o tym, iż każdy posiada swój własny zasób wiedzy i emocji, a także jest w stanie zrozumieć, iż inna osoba może mieć inny zasób wiedzy, co za tym idzie odmienny od naszego.

Prof. Simon Baron-Cohen zasugerował, iż osoby autystyczne mają w tym sektorze deficyt. Co za tym idzie, nie rozumieją, iż inny człowiek może mieć inny zakres wiedzy czy emocji.

Badania zostały uznane za przełomowe, gdyż odkryto coś stałego i charakterystycznego dla spektrum.

Jednakże badania dr Damiana E. M. Miltona z University of Birmingham na temat podwójnej empatii (On the ontological status of autism: the ‘double empathy problem’) zdają się podważać wcześniejsze badania prof. S. Barona-Cohena.

Podwójna empatia mówi o tym, iż każdy człowiek ma zakres empatii zgodny do środowiska, w którym przebywa, a także do osób, które są do nas podobne.

Deficyt empatii powstaje wówczas, gdy np. trafiamy do nowego, odmiennego od dotychczasowego środowiska.

Słowem wyjaśnienia – osoba nieautystyczna będzie wykazywała wysoki poziom empatii do innej osoby nieautystycznej, podobnie będzie wyglądała sprawa w odniesieniu do dwóch osób autystycznych, gdyż są to dla takich osób środowiska znane i dobrze rozumiane.

Sytuacja komplikuje się, gdy dwa środowiska się zmieszają.

Osoba autystyczna odczuwa wyższy poziom empatii do osoby nieautystycznej niż osoba nieautystyczna do autystycznej.

Wynika to z faktu, iż osoby autystyczne są niejako „zmuszone” do życia w populacji osób nie autystycznych. Przez co uczą się ich zachowań i starają się je rozumieć, a zatem mogą okazać empatię…„

„Naj­lep­szym roz­wią­za­niem wy­daje się spo­tka­nie w po­ło­wie drogi, gdzie staraniom au­ty­stycz­nych lu­dzi, na­kie­ro­wa­nym na zro­zu­mie­nie wa­szych dziw­nych za­sad i pre­fe­ren­cji, to­wa­rzy­szyć będą po­dobne wy­siłki z wa­szej strony. Być może wów­czas okaże się, iż na­wet je­śli nie uda nam się swo­bod­nie po­roz­ma­wiać, to przy­naj­mniej na­sze błędy i wpadki nie będą wzbu­dzały ta­kiego nie­po­koju. Daj­cie nam prze­strzeń do roz­mowy i za­py­taj­cie nas, czy mamy ochotę w niej uczestniczyć, wy­bacz­cie nam, je­śli nie­chcący prze­rwiemy, i okaż­cie zro­zu­mie­nie, je­śli przyj­miemy wasz gry­mas znu­dze­nia za wy­raz en­tu­zja­zmu, pod­czas gdy będziemy opo­wia­dać o hi­sto­rii ry­ce­rzy Jedi i ich róż­nych sty­lach walki.”

Pete Wharmby, Atypowy. Dlaczego świat nie jest stworzony dla osób autystycznych i jak powinniśmy temu zaradzić…