Zapalenie przyzębia zmienia stężenie białek w krwi. To jeden z wniosków z badania nad wpływem tej choroby na ogólny stan zdrowia, przeprowadzonego na Uniwersytecie w Umea (Szwecja). Według danych Światowej Organizacji Zdrowia periodontitis dotyka około 19% dorosłej populacji, co oznacza, iż na całym świecie występuje u ponad miliarda osób.
Celem badania było rozpoznanie białek związanych ze stanem zapalnym, które są powiązane z zapaleniem przyzębia. W tym celu, w ramach badania zwanego PerioGene North, naukowcy z Umea przeanalizowali wyniki badań krwi 478 pacjentów z ciężkim zapaleniem przyzębia oraz 509 zdrowych osób z grupy kontrolnej.
– Dzięki dużej liczbie uczestników badania uzyskane wyniki są bardzo precyzyjne i umożliwiają namwykorzystanie pozyskanego materiału do znajdowania kolejnych wskazówek – powiedziała kierująca zespołem badaczy prof. Pernilla Lundberg, periodontolog z Wydziału Odontologii Uniwersytetu w Umea.
Obniżony poziom EGF i OLR-1 w zapaleniu przyzębia
Naukowcy z Uniwersytetu w Umea odkryli, iż osoby cierpiące na zapalenie przyzębia wykazują unikalny profil białek zapalnych we krwi. Z badania wynika, iż ciężkie periodontitis wiąże się ze znacznie obniżonym poziomem białka zwanego epidermalnym czynnikiem wzrostu, czyli receptorem EGF, który ma najważniejsze znaczenie dla gojenia się ran. Poziomy białka związanego z chorobami układu krążenia, utlenionej lipoproteiny o niskiej gęstości (OLR-1), są również w dużym stopniu obniżone u pacjentów z ciężkim zapaleniem przyzębia.
– Identyfikując biomarkery krwi, które mają najważniejszy wpływ na rozwój ciężkiej postaci zapalenia przyzębia, możemy opracować leki, które spowolnią postęp tej choroby – dodała prof. Pernilla Lundberg.
Naukowcy ze Szwecji przeanalizowali DNA wszystkich uczestników badania w celu określenia zmian genetycznych, które mogą być powiązane z rozwojem ciężkiego zapalenia przyzębia. Łącząc markery genetyczne i biologiczne periodontitis, możliwa może okazać się identyfikacja osób o wysokim ryzyku rozwoju tej choroby. Jednocześnie umożliwiłoby to dostosowane do indywidualnych potrzeb leczenie ukierunkowane na konkretne czynniki najważniejsze dla rozwoju periodontitis.
Wcześniej prowadzone badania wykazały, iż za rozwojem zapalenia przyzębia stoi czynnik dziedziczny, ale przez cały czas brak wiedzy, które geny mają związek z tą choroby. Zdaniem szwedzkich naukowców odkrycia te torują drogę do kolejnych badań nad biomarkerami zapalenia przyzębia oraz przyczynami rozwoju tej choroby.
Artykuł zatytułowany „The PerioGene North Study Uncovers Serum Proteins Related to Periodontitis” został opublikowany w sierpniu w czasopiśmie naukowym „Journal of Dental Research”
– Aby faza podtrzymująca leczenia chorób przyzębia była skuteczna, pacjent musi być zmotywowany do jej przeprowadzenia. Musimy umieć wytłumaczyć pacjentowi związek przyczynowo-skutkowy między fazą podtrzymującą a utrzymaniem w czasie efektów leczenia – mówi o czynnikach kluczowych dla długoterminowej skuteczności leczenia chorób przyzębia dr n. med. Maciej Nowak, specjalista periodontologii oraz stomatologii ogólnej, mazowiecki konsultant wojewódzki w dziedzinie periodontologii, nauczyciel akademicki, członek Polskiego Towarzystwa Periodontologicznego i European Federation of Periodontology.
Źródło: https://www.dental-nursing.co.uk/
https://journals.sagepub.com/
