Pacjenci chorujący na nieswoiste zapalenia jelit (NZJ) są bardziej narażeni na rozwój zapalenia przyzębia, co podkreśla znaczenie regularnych badań przesiewowych. Badanie przeglądowe dotyczące tego zagadnienia ukazało się 31 marca w czasopiśmie naukowym „BMC Oral Health”.
Autorzy publikacji zauważyli, iż pacjenci z NZJ mogą być bardziej podatni na choroby dziąseł z powodu czynników genetycznych i immunologicznych. – Biorąc pod uwagę różnorodne objawy w jamie ustnej oraz obniżoną jakość życia związaną z występowaniem nieswoistych zapaleń jelit, istotne jest, aby być świadomym symptomów zapalenia przyzębia – napisali autorzy z zespołu kierowanego przez dr. Ariyana Ayatima z Uniwersytetu Nauk Medycznych Shahid Beheshti w Teheranie (Iran).
Czym są nieswoiste zapalenia jelit?
Nieswoiste zapalenia jelit, w tym choroba Leśniowskiego-Crohna (CD) oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego (UC) to przewlekłe stany zapalne o podłożu genetycznym i środowiskowym. Osoby cierpiące na te schorzenia na co dzień borykają się z wyniszczającymi objawami, które w skrajnych przypadkach mogą zagrażać życiu. Charakterystyczną cechą tych chorób jest przewlekły stan zapalny obejmujący przewód pokarmowy. Prowadzi on do stopniowego uszkadzania ścian jelit, co wywołuje ból, biegunki, zaburzenia wchłaniania składników odżywczych, a często także powikłania wymagające interwencji chirurgicznej.
Celem przeglądu systematycznego i metaanalizy badaczy z Iranu było oszacowanie statystycznego związku pomiędzy NZJ a chorobami przyzębia. Do swojej pracy naukowcy z Iranu włączyli 13 badań opublikowanych do 2024 r., które obejmowały łącznie 9134 pacjentów. Uwzględniono badania przekrojowe, kliniczno-kontrolne oraz kohortowe porównujące osoby z nieswoistymi zapaleniami jelit i bez tych schorzeń.
Prawdopodobieństwo choroby przyzębia prawie 2 razy większe niż u osób bez NZJ
Periodontitis było istotnie częstsze u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna (iloraz szans [OR]: 4,30; 95% przedział ufności [CI]: 3,72–4,98) oraz wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego (OR: 4,55; 95% CI: 3,76–5,50) w porównaniu z osobami z grupy kontrolnej. Łączne ryzyko u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego było 1,86 razy wyższe niż u osób wolnych od NZJ (95% CI: 1,63–2,13). Ponadto nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy w częstości występowania zapalenia przyzębia pomiędzy pacjentami z CD i UC (OR: 0,96; 95% CI: 0,65–1,43).
– Wyższe ryzyko zapalenia przyzębia u pacjentów z NZJ wskazuje na konieczność prowadzenia badań przesiewowych w tym kierunku – podsumowali autorzy pracy zatytułowanej „Przegląd systematyczny i metaanaliza sieciowa związku między zapaleniem przyzębia a chorobami zapalnymi jelit” (A systematic review and network meta-analysis of the association between periodontitis and inflammatory bowel diseases).
– Dobrze jest, jeżeli przed rozpoczęciem leczenia ortodontycznego skierujemy pacjenta na konsultacje do periodontologa. Oceni on dokładnie fenotyp dziąsła, a to może pomóc wykluczyć późniejsze powikłania – mówi dr n. med. Katarzyna Mocny-Pachońska, specjalistka stomatologii zachowawczej z endodoncją z ponad 20-letnim doświadczeniem, członek Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego oraz Polskiego i Europejskiego Towarzystwa Endodontycznego.
Źródła: https://www.drbicuspid.com/
https://bmcoralhealth.biomedcentral.com/
