Rosnąca liczba przypadków otyłości i chorób metabolicznych wśród pacjentów w Polsce skłania do interwencji także parlamentarzystów – ze strony posła Bartosza Romowicza (Trzecia Droga) pojawił się postulat utworzenia specjalizacji lekarskiej w zakresie nauki o żywieniu.
Do ministerstwa zdrowia trafiła interpelacja poselska autorstwa Bartosza Romowicza, w której parlamentarzysta apeluje o utworzenie nowej specjalizacji lekarskiej – „nauki o żywieniu”. Jak wskazuje, brak wyspecjalizowanych lekarzy w tej dziedzinie ogranicza skuteczność profilaktyki i leczenia chorób metabolicznych, otyłości oraz zaburzeń odżywiania.
Żywienie kliniczne jako luka w systemie kształcenia lekarzy
Romowicz zwraca uwagę, iż w Polsce nie istnieje spójna ścieżka specjalizacyjna dla lekarzy zajmujących się klinicznymi aspektami żywienia. Kompetencje w tym zakresie są rozproszone pomiędzy różne dziedziny – m.in. diabetologię, gastroenterologię czy choroby wewnętrzne – co utrudnia interdyscyplinarną opiekę nad pacjentem.
– Inwestycja w edukację lekarzy specjalistów w zakresie żywienia jest inwestycją w prewencję, a nie tylko w leczenie skutków chorób – podkreśla poseł w uzasadnieniu interpelacji.
Zdaniem wnioskodawcy, w dobie powszechnego dostępu do niesprawdzonych porad dietetycznych i tzw. pseudonaukowych metod odchudzania, społeczeństwo potrzebuje autorytetów medycznych z wiedzą opartą na faktach naukowych (Evidence-Based Nutrition).
Ujednolicenie standardów i poprawa profilaktyki
Proponowana specjalizacja „nauka o żywieniu” miałaby umożliwić stworzenie jednolitego standardu diagnostyki, terapii i profilaktyki żywieniowej, co przełożyłoby się na lepszą jakość opieki zdrowotnej. Wprowadzenie takiej ścieżki kształcenia pozwoliłoby również Polsce dostosować się do standardów europejskich, gdzie podobne specjalizacje funkcjonują już od lat – np. we Włoszech.
Romowicz podkreśla, iż choroby dietozależne stanowią dziś główną przyczynę zgonów w Polsce, dlatego inwestycja w edukację żywieniową lekarzy powinna być traktowana priorytetowo w polityce zdrowotnej państwa. – Specjalizacja „nauka o żywieniu” pozwoliłaby również na rozwój krajowych badań naukowych w dziedzinie nutrigenomiki, mikrobiomu i medycyny personalizowanej, wspierając innowacyjność polskiej nauki i medycyny – dodaje.
Kolejnym problemem jest brak ośrodków leczenia zaburzeń odżywiania o charakterze interdyscyplinarnym, łączących pracę lekarza, psychologa, psychiatry i specjalisty żywienia. Utworzenie specjalizacji „nauka o żywieniu” mogłoby przyczynić się do powstania zespołów terapeutycznych o spójnych kompetencjach i standardach działania.
Cztery pytania do minister zdrowia
Poseł Romowicz skierował do ministerstwa zdrowia cztery pytania:
– czy resort rozważał już możliwość utworzenia specjalizacji „nauka o żywieniu”,
– jeżeli tak – jakie są efekty tych rozważań i kiedy specjalizacja mogłaby powstać,
– jeżeli nie – czy do ministerstwa wpłynęły w tej sprawie jakiekolwiek wnioski od środowiska naukowego lub konsultantów krajowych,
– czy ministerstwo planuje analizę zasadności utworzenia takiej specjalizacji w najbliższym czasie.
O odpowiedzi resortu poinformujemy.
Wypracowanie współpracy międzysektorowej – to, zdaniem dr hab. n. med. Agnieszki Mastalerz-Migas, konsultant krajowej w dziedzinie medycyny rodzinnej, prezes zarządu głównego Polskiego Towarzystwa Medycyny Rodzinnej, największe wyzwanie w promowaniu zdrowego stylu życia w Polsce. – Zdrowy styl życia to nie tylko medycyna, to pojęcie dużo szersze. Bez polityk międzysektorowych, bez edukacji i współpracy ze strony przemysłu, rolnictwa czy osób odpowiedzialnych za sport, nie uzyskamy optymalnych rozwiązań, które zachęcą ludzi do zdrowego stylu życia – podkreśla ekspertka.
Źródło: https://www.sejm.gov.pl
