Czym jest nerwica natręctw?
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, w uproszczeniu OCD, a inaczej nerwica natręctw – wszystko to nazwy opisujące niepokojące myśli (obsesje) i czynności (kompulsje), które osoba robi, żeby złagodzić dyskomfort związany z ich niewykonaniem. Można to porównać do znanego niemal każdemu z nas uczucia konieczności sprawdzenia, czy aby na pewno zamknęło się drzwi do mieszkania albo piosenki, która mimo starań nie chce wyjść z głowy. Osoby cierpiące na OCD często doświadczają mniej przyjemnych uczuć związanych z myślami lub zachowaniami, ponieważ te często są agresywne, bluźniercze i niechciane, powtarzają się często, nie pozwalają o sobie zapomnieć i są znacznie bardziej intensywne. Chory może zdawać sobie sprawę z irracjonalności wykonywanych czynności, ale ich nierobienie wywołuje silny dyskomfort. Nerwica natręctw może dotknąć osobę w każdym wieku bez względu na to, czy to kobieta, czy mężczyzna. Są to zaburzenia przewlekłe, a ich natężenie może się zmieniać. Odpowiednie leczenie może jednak wyciszyć nieprzyjemne dolegliwości.
Objawy OCD
To, w jaki sposób objawia się nerwica natręctw, zależy od osoby. Najczęściej człowiek z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi w nadmierny sposób dba o higienę, a także czystość w mieszkaniu lub symetrię w ustawianiu rzeczy. Osoba może też odczuwać przymus gromadzenia niepotrzebnych przedmiotów, powtarzania zachowań określoną ilość razy w wyznaczonym czasie, czy też perfekcję podczas wykonywania codziennych czynności, na przykład mycia naczyń. Pacjenci z nerwicą natręctw często doświadczają lęku, tików nerwowych albo niekontrolowanych ruchów. Często boją się ostrych przedmiotów, bakterii albo brudu. OCD może dać również początek depresji.
Duża intensywność zaburzeń może powodować na przykład wielokrotne mycie rąk, aż na skórze będą się pojawiać rany. Kompulsje potrafią zajmować mnóstwo czasu i całkowicie dezorganizować dzień osoby i powodować problemy w relacjach i normalnym funkcjonowaniu.
Przyczyny nerwicy natręctw
Mimo iż dokładne przyczyny zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych nie są jeszcze poznane, źródła nieprzyjemnych doświadczeń upatruje się w nieuświadomionych konfliktach, trudnych sytuacjach i sposobach rozwiązywania problemów, które osoba nabyła we wczesnych latach życia. W ten sposób OCD może być wynikiem rozstania rodziców, śmierci bliskiej osoby albo utraty wartości, którą mogą być cele albo potrzeby dziecka. W niektórych rodzinach nie ma miejsca na wyrażanie emocji, są natomiast oczekiwania, a to często skutkuje konfliktem, który mimo iż z czasem zapomniany przez świadomość, daje o sobie znać w różne sposoby.
Nerwica natręctw może być również efektem stresu, którego trudno uniknąć we wciąż przyspieszającym świecie i dużej ilości obowiązków. Brak komunikacji i rozumienia emocji, które zakorzeniły się we wczesnych latach życia, uwidaczniają się w postaci OCD.
Również niedowartościowanie i niskie poczucie własnej wartości, a także brak akceptacji własnego Ja są źródłem konfliktów, które prowadzą do zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Te mogą się pojawić też u osób, które doświadczyły urazu fizycznego lub psychicznego albo przeżyły ciężką chorobę.
OCD – leczenie
Do sposobów leczenia nerwicy natręctw należy przede wszystkim psychoterapia, która może być wspomagana lekami. W jej trakcie terapeuta pokaże pacjentowi sposoby skutecznego radzenia sobie ze stresem, a także podejmie tematy, które poprowadzą do źródeł doświadczanych trudności. Leczenie OCD zwykle jest długotrwałe, ale może przynieść wygaszenie natrętnych myśli i przymusowych zachowań. Psychoterapia jest najskuteczniejszą formą pomocy osobie z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi.
