Na czym polega trichotillomania?

Trichotillomania to rodzaj zaburzenia obsesyjno–kompulsywnego, które polega na nerwowym wyrywaniu włosów ze wszystkich dostępnych miejsc u chorego: głowy, brwi, rzęs, rąk, klatki piersiowej czy okolic łonowych. Procesowi temu najczęściej towarzyszy silne napięcie emocjonalne chorego, które w kulminacyjnym momencie doprowadza do wyrywania włosów i chwilowej ulgi pacjenta. Trichotillomania jest przykładem zaburzenia wskazującego na silny związek między kondycją naszej skóry a sferą psychiki.

Przyczyny

Na trichotillomanię chorują zarówno dzieci, jak i dorośli. Jednak najwyższy odsetek zachorowań występuje w grupie wiekowej 12–13 lat. W przeważającej części osobami chorującymi są kobiety. Źródeł tego zaburzenia psychicznego upatruje się głównie w zmianach chemicznych w mózgu, ale o różnorakim charakterze. Niektórzy badacze wskazują na podłoże biologiczne, upatrując przyczyn w mutacjach genowych. Inni wiążą trichotillomanię z depresją i zespołem Tourette’a, a także z traumatycznymi doświadczeniami z dzieciństwa: rozstaniem z matką, porzuceniem, brakiem prawidłowych więzi emocjonalnych. Dzisiaj naukowcy coraz częściej jako przyczynę zaburzenia wymieniają geny, których mutacje mogą powodować powstawanie tej uciążliwej i nieprzyjemnej choroby.

Co powinno nas zaniepokoić?

Osoba cierpiąca na trichotillomanię wstydzi się swojego schorzenia i stara się ukryć jego objawy przed otoczeniem. Te natomiast nietrudno zauważyć – to łyse miejsca na głowie, rzadkie rzęsy, brwi lub wręcz całkowity brak owłosienia w tych miejscach. Wyrywanie włosów może mieć postać krótkich epizodów bądź kilkugodzinnych rytuałów. Osoba chora nie jest w stanie kontrolować czynności związanych z zaburzeniem, a samo wyrywanie włosów przynosi jej wręcz uczucie ulgi, spokoju, a choćby przyjemności. W momencie przerwania czynności pojawia się uczucie niepokoju, a choćby agresja wymierzona w otoczenie.

Warto wiedzieć

Pojawiające się ubytki w owłosieniu stają się przyczyną kolejnych problemów chorego, który czuje wstyd i zakłopotanie, a to z kolei może prowadzić do unikania i wycofywania się z kontaktów społecznych. Dodatkowo mogą pojawić się inne objawy, takie jak zaburzenia snu, problemy z koncentracją, częste bóle głowy, coraz większy niepokój i brak akceptacji swojego wyglądu. Trichotillomania może także towarzyszyć innym zaburzeniom psychicznym, takim jak depresja, zespół Tourette’a czy zaburzenia obsesyjno-kompulsywne. Wspomnieć należy również, iż bywa, iż zaburzeniu trichotillomanii towarzyszy przymus zjadania wyrwanych włosów nazwany trichofagią.