Dla każdego przyjazne miejsce pracy z pewnością wygląda inaczej. Dla jednej osoby to elastyczne godziny i możliwość pracy zdalnej, dla innej – jasna ścieżka rozwoju czy inspirujący zespół. Wiele zależy od naszych osobistych wartości, celów i oczekiwań. Mimo tych różnic istnieją pewne uniwersalne, podstawowe elementy, które tworzą fundament zdrowego środowiska pracy.

Czym jest przyjazne miejsce pracy?
Przyjazne miejsce pracy to takie, w którym pracownicy czerpią satysfakcję ze swoich zadań, dobrze czują się wśród współpracowników, a także identyfikują się z wartościami i celami organizacji. To otwarta komunikacja i transparentność, wzajemnie zaufanie, szacunek i dobra atmosfera.
Niestety, choćby w pozornie przyjaznym miejscu pracy mogą pojawić się zachowania, które naruszają granice, podważają poczucie bezpieczeństwa i przeradzają się w działania niedozwolone.
Czym jest mobbing?
Mobbing to ukierunkowane i powszechne formy znęcania się w miejscu pracy (European Foundation, 2002), mające na celu nękanie, osłabienie, a w końcu izolację bądź wyeliminowanie osoby (lub kilku osób) z miejsca pracy. Aby można było mówić o działaniach mobbingowych, muszą one:
- trwać długi okres czasu (nie krócej niż kilka miesięcy),
- wpływać na wydajność pracownika,
- charakteryzować się wrogim zachowaniem i nieetycznym postępowaniem przełożonego lub współpracownika,
- zachodzić w sytuacji nierównowagi sił (jedna strona jest silniejsza od drugiej),
- być wymierzone w czyjąś integralność fizyczną i psychiczną,
- zagrażać zatrudnieniu.
Według raportów Bezpieczeństwa pracy w Polsce na rok 2019, 46% pracowników biurowych i fizyczno-umysłowych w Polsce doświadczyło mobbingu. 85% odczuwa stres w pracy, a 46% skarży się na wykluczenie przez innych pracowników.
Jakie są konsekwencje mobbingu i jak sobie z nim radzić?
Brak reakcji na sytuację może przynieść nieodwracalne, negatywne skutki dla:
- organizacji (dezintegracja zespołu, spadek efektywności, bądź utrata pracowników i wiele, wiele innych)
- oraz pracownika (zaburzenia snu, zaburzenia psychiczne – depresja, zaburzenia lękowe, PTSD; zaburzenia jedzenia i wiele, wiele innych).
Badanie zachowań mobbingowych w Niemczech (European Foundation) wykazało, iż prawie wszystkie (98,7%) osoby będące celem mobbingu doświadczyły konsekwencji związanych z zatrudnieniem i/lub zdrowiem. Blisko połowa (43,9%) zachorowała, a 68,1% odeszło z pracy (w tym 14,8% zostało zwolnionych). Dr Heinz Leymann, oszacował, iż mobbing w miejscu pracy był odpowiedzialny za 15% samobójstw w Szwecji (Leymann, 1990; przez Sloan, i in. 2010).
Według Sloan i in. (2010) zjawisko mobbingu jest złożone i można mu zaradzić jedynie poprzez reakcję systemową i zmianę kultury organizacyjnej.
Pamiętaj, że…
- reakcja zaczyna się od przeszkolenia osób pełniących role kierownicze. Umiejętny pracodawca usuwa mobberów, podczas gdy kiepski ich wspiera.
- problemem nie jest zbyt wiele konfliktów, a raczej nieumiejętność produktywnego zarządzania konfliktami.
- ważne jest tworzenie wspólnej przestrzeni, w której członkowie organizacji angażują się w nawiązywanie więzi z innymi.
- organizacja powinna mieć klarowną i jasną Politykę i Procedurę Antymobbingową
- warto prowadzić akcje informacyjne w organizacji
- należy cyklicznie badać atmosferę w pracy
Bibliografia
European Foundation for the Improvement of Living and Working Conditions. (2002). Study examines 'mobbing’ at the workplace. Pozyskane z http://www.eiro.eurofound.eu.int
Raport Bezpieczeństwo w Pracy w Polsce 2019, pobrane z https://bezpieczniwpracy.pl/wp-content/uploads/2019/10/Raport-Bezpiecze%C5%84stwo-Pracy-w-Polsce-2019.pdf
Leymann, H. (1990). Mobbing and psychological terror at workplaces. Violence and Victims, 5(2), 119-126.
Namie, G. Namie, R. (2009). The bully at work: What you can do to stop the hurt and reclaim your dignity on the job. Naperville, IL: Sourcebooks, Inc.
Sloan, L. M., Matyók, T., Schmitz, C. L., Lester Short, G. F. (2010). A story to tell: Bullying and mobbing in the workplace. International Journal of Business and Social Science, 1(3), 87–95.

Julia Łabędź
Cześć!
Jestem studentką 5 roku psychologii i wolontariuszką w Projekcie The Presja. Zajmuję się głównie tematami psychologii w biznesie. Ludzie często mówią, iż jestem słoneczkiem pełnym ekstrawertycznej energii. Prywatnie uwielbiam pisać i czytać książki. Jestem właścicielką dwóch kotów z czego jeden jest czarny – i wcale nie uważam, aby był pechowy.