Mikrobiota migdałków a zapalenie skóry w łuszczycy: nowe powiązania

Związek między mikrobiotą a rozwojem chorób autoimmunologicznych staje się coraz bardziej oczywisty. Jednak rola mikroorganizmów migdałków w zapaleniu skóry pozostaje w dużej mierze nieznana.

Celem opublikowanego w „British Journal of Dermatology” badania było określenie, jak mikroflora wpływa na stan zapalny skóry w łuszczycy, oraz odkrycie leżących u jego podłoża mechanizmów molekularnych.

W badaniu pobrano próbki mikrobioty migdałków od 24 zdrowych osób i 28 pacjentów z łuszczycą. Aby zbadać mikroorganizmy, określono ich skład i zmierzono stężenia wytwarzanych przez nie krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFAs) w surowicy krwi. Następnie sprawdzono, jak wyizolowane SCFAs wpływają na komórki odpornościowe (neutrofile) uczestniczące w procesie zapalnym.

Wyniki pokazały istotne zmiany w różnorodności i składzie mikroorganizmów migdałków w grupie łuszczycy. Obserwowano przewagę Bacteroidales i zmniejszoną obecność Burkholderiales, Micrococcales i Pasteurellales w porównaniu z grupą kontrolną. Co istotne, wyraźny spadek liczebności Rothia mucilaginosa korelował odwrotnie z obserwowanym klinicznie stanem zapalnym (stosunek neutrofili do limfocytów) i ciężkością choroby (wskaźnik obszaru i nasilenia łuszczycy). Analiza metagenomowa ujawniła zaburzenia w szlakach kluczowych dla produkcji SCFAs, w tym metabolizmu propionianu, pirogronianu i butanianu, co potwierdziły istotnie niższe poziomy SCFAs w surowicy pacjentów z łuszczycą. Testy funkcjonalne wykazały, iż SCFAs hamują starzenie neutrofili oraz wydzielanie cytokin prozapalnych.

Czy więc mikroorganizmy migdałków i ich produkty metaboliczne odgrywają istotną rolę w rozwoju i nasileniu łuszczycy? A może obserwowane zależności to jedynie zjawisko towarzyszące, a klucz do skuteczniejszej terapii tej choroby kryje się w innych mechanizmach? Wyniki tego badania otwierają nowe perspektywy i wymagają dalszych, szczegółowych analiz.