W badaniu wieloośrodkowym lurbinektedyna wykazała korzystny profil bezpieczeństwa oraz niezmienną skuteczność i może być rozważana do stosowania w ramach programu „peastials” u pacjentów z rozległym rakiem drobnokomórkowym płuca (ES-SCLC). Jednak zły stan ogólny, okres bez chemioterapii krótszy niż 90 dni oraz obecność przerzutów do mózgu lub wątroby mogły negatywnie wpływać na całkowite przeżycie (OS).
Wieloośrodkowa, międzynarodowa kohorta poddana analizie obejmowała 238 dorosłych pacjentów z rakiem płaskonabłonkowym płuca ES (mediana wieku: 65 lat), którzy otrzymywali lurbinektedynę dożylnie w dawce 3,2 mg/m2 co 3 tygodnie w ramach leczenia drugiej lub kolejnej linii w okresie od listopada 2019 r. do września 2024 r. Głównym celem badania była ocena skuteczności lurbinektedyny w odniesieniu do obiektywnego wskaźnika odpowiedzi, wskaźnika kontroli choroby, czasu trwania odpowiedzi, przeżycia bez progresji choroby (PFS) i OS, a także jej profilu bezpieczeństwa. Mediana czasu obserwacji wynosiła 5,53 miesiąca.
Ogółem 37 proc. pacjentów otrzymywało lurbinektedynę w ramach terapii drugiej linii, 45 proc. – trzeciej linii, a 18 proc. – kolejnej linii. Odsetek obiektywnej odpowiedzi wyniósł 23,1 proc., a wskaźnik kontroli choroby 45,4 proc. Mediana PFS wyniosła 2,2 miesiąca, a mediana OS 5,4 miesiąca. 6-miesięczne wskaźniki PFS i OS wyniosły odpowiednio 12,2 proc. i 42,4 proc.
U pacjentów, u których okres bez chemioterapii wynosił 90 dni lub więcej, zaobserwowano istotnie dłuższe PFS (3,1 w porównaniu z 1,8 miesiąca; współczynnik ryzyka [HR] 0,46; p <0,001) i OS (6,8 w porównaniu z 4,5 miesiąca; HR 0,56; p = 0,006) w porównaniu z pacjentami opornymi na chemioterapię.
Stan sprawności według Eastern Cooperative Oncology Group wynoszący dwa lub więcej na początku leczenia oraz obecność przerzutów do mózgu lub wątroby wiązały się z gorszymi wynikami leczenia.
Działania niepożądane (AE) związane z leczeniem dowolnego stopnia odnotowano u 92 proc. pacjentów, przy czym u 29 proc. pacjentów wystąpiło co najmniej jedno działanie toksyczne 3.–4. stopnia, a najczęściej występująca neutropenia była u 22% pacjentów.
„Nasze badanie dostarcza cennych, praktycznych informacji na temat skuteczności i bezpieczeństwa lurbinektedyny w leczeniu ES-SCLC w ramach programu „peasitive use”, potwierdzając jej skuteczność wynikami spójnymi z wynikami obserwowanymi w badaniach klinicznych i innych badaniach w warunkach rzeczywistych. Jednak wyniki leczenia pacjentów z niskim PS [stanem sprawności] na początku leczenia lurbinektedyną, CFI [przerwą bez chemioterapii] krótszą niż 90 dni oraz przerzutami do mózgu lub wątroby pozostają suboptymalne i należy to starannie uwzględnić przy podejmowaniu decyzji terapeutycznych” – napisali autorzy badania.
Badaniem kierowała Daniela Scattolin z Veneto Institute of Oncology IOV-IRCCS w Padwie we Włoszech. Wyniki opublikowano online 2 lipca 2025 roku w czasopiśmie „European Journal of Cancer”.
