WPROWADZENIE
Liszaj amyloidowy jest najczęstszą postacią pierwotnej zlokalizowanej (postać grudkowa). Innymi, rzadziej opisywanymi odmianami są amyloidoza plamista i guzkowa. Niekiedy różne postacie mogą współwystępować. Na typowy obraz kliniczny liszaja amyloidowego składają się skupiska hiperpigmentacyjnych grudek, które umiejscawiają się zwykle na powierzchniach wyprostnych kończyn dolnych. W obrazie histologicznym stwierdza się obecność materiału amyloidowego w warstwie brodawkowatej skóry adekwatnej, co znajduje potwierdzenie w badaniach z zastosowaniem immunofluorescencji bezpośredniej i metod immunohistochemicznych. Nie ma w tej chwili wytycznych dotyczących metod leczenia.
OPIS PRZYPADKU
Kobieta 63-letnia zgłosiła się do poradni dermatologicznej z powodu hiperkeratotycznych, przebarwionych grudek umiejscowionych na powierzchniach wyprostnych kończyn dolnych. Zmianom towarzyszył świąd. Zmiany utrzymywały się od około 10 lat. W wywiadzie chorobowym stwierdzono cukrzycę typu 2, nadciśnienie, zapalenie dróg żółciowych, kamicę przewodu żółciowego wspólnego, stan po endoskopowej cholangiopankreatografii wstecznej z wszczepieniem stentu oraz marskość wątroby.
W obrazie dermoskopowym uwidoczniono białą, centralnie umiejscowioną zmianę ogniskową otoczoną brązowo-szarawymi kropkami i nadżerkami). W wycinku skóry pobranym do badania stwierdzono amorficzne, eozynofilowe złogi w warstwie brodawkowatej skóry adekwatnej, podnaskórkowe pęcherzyki oraz w naskórku cechy przewlekłego drażnienia mechanicznego.
Obraz kliniczny, dermoskopowy i histopatologiczny wskazywały jednoznacznie na rozpoznanie liszaja amyloidowego. W leczeniu pacjentki zastosowano 0,05% propionian klobetazolu w maści z okluzją oraz kwas salicylowy z 10-procentowym mocznikiem. Uzyskano znaczną poprawę stanu klinicznego i ustąpienie świądu.
Pełen tekst artykułu: <b>Liszaj amyloidowy
