Krótsza oczekiwana długość życia u dorosłych z ADHD – wyniki najnowszych badań

ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi) jest jednym z najczęściej diagnozowanych zaburzeń neuropsychicznych, które dotyczy zarówno dzieci, jak i dorosłych. Choć wiele uwagi poświęca się skutkom tego zaburzenia w kontekście edukacyjnym czy zawodowym, nowe badania wskazują na istotne konsekwencje zdrowotne, które mogą wpływać na długość życia osób z ADHD.

Wyniki badania opublikowanego w The British Journal of Psychiatry

Zespół naukowców przeprowadził obszerne badanie kohortowe w Wielkiej Brytanii, analizując dane dotyczące długości życia osób z rozpoznanym ADHD. W badaniu wykorzystano dane ponad 10 tysięcy dorosłych z ADHD oraz grupy kontrolnej dopasowanej pod względem wieku, płci i innych czynników. Wyniki są alarmujące – osoby z ADHD żyją średnio od 6,8 roku (mężczyźni) do 8,6 roku (kobiety) krócej w porównaniu do populacji ogólnej.

Źródło: Life expectancy and years of life lost for adults with diagnosed ADHD in the UK: matched cohort study.

Główne czynniki wpływające na krótszą długość życia

Badacze wskazali kilka kluczowych przyczyn tego zjawiska:

1. Podwyższone ryzyko samobójstw – osoby z ADHD są bardziej narażone na depresję, zaburzenia lękowe oraz epizody impulsywności, które zwiększają ryzyko zachowań autodestrukcyjnych.
2. Skłonność do ryzykownych zachowań – ADHD wiąże się z większą impulsywnością, co może prowadzić do wypadków, nadużywania substancji psychoaktywnych czy niezdrowego stylu życia.
3. Problemy z dostępem do opieki zdrowotnej – osoby z ADHD często napotykają trudności w utrzymaniu regularnych wizyt lekarskich i przestrzeganiu zaleceń medycznych.
4. Choroby współistniejące – ADHD często współwystępuje z innymi schorzeniami, takimi jak zaburzenia metaboliczne, choroby układu sercowo-naczyniowego czy otyłość.

Konsekwencje dla opieki zdrowotnej

Badanie podkreśla potrzebę bardziej kompleksowego podejścia do leczenia ADHD u dorosłych. Standardowa terapia, oparta na farmakoterapii i psychoterapii, powinna być uzupełniona o działania profilaktyczne, takie jak:

• Monitorowanie zdrowia fizycznego – regularne badania pozwalające wykryć choroby współistniejące.
• Wsparcie psychologiczne – szczególnie w zakresie zapobiegania depresji i ryzykownym zachowaniom.
• Edukacja pacjentów – promowanie zdrowego stylu życia, w tym regularnej aktywności fizycznej i zbilansowanej diety.

Wnioski

Wyniki tego badania stanowią ważne ostrzeżenie dla specjalistów z zakresu zdrowia psychicznego. ADHD to nie tylko zaburzenie wpływające na codzienne funkcjonowanie, ale również istotny czynnik ryzyka dla zdrowia fizycznego i długości życia. najważniejsze jest zatem rozwijanie interdyscyplinarnych programów wsparcia, które uwzględniają potrzeby dorosłych pacjentów z ADHD.

Źródła:

The British Journal of Psychiatry: Life expectancy and years of life lost for adults with diagnosed ADHD in the UK: matched cohort study

mgr Barbara Górka, coach, Dyrektor Zarządzająca Centrum Terapii ALMA w Bydgoszczy