Jesień i niskie temperatury – jak chłód działa na organizm cukrzyka?

zdrowydiabetyk.pl 3 lat temu

Jesienią wszystko się zmienia. Przyroda przygotowuje się na nadejście zimy, a my musimy pożegnać się z wysokimi temperaturami i nastawić się na chłodniejszą, deszczową aurę. Październik, listopad i początek grudnia to miesiące wzmożonych infekcji dróg oddechowych. To również okres niezbyt przyjazny dla diabetyków, gdyż niskie temperatury oraz wzmożone infekcje mogą zwiększać ryzyko niedocukrzeń lub odwrotnie – podnosić poziom cukru we krwi.

Organizm reaguje na zmiany

Każda zmiana środowiskowa wpływa w pewien sposób na reakcje organizmu oraz jego równowagę, a jesień może diabetykowi sprawić sporo problemów. Niskie temperatury wpływają na zaburzenie gospodarki węglowodanowej i utrudniają utrzymanie prawidłowego poziomu glikemii.

Infekcje dróg oddechowych oraz dróg pokarmowych, które często zdarzają się właśnie jesienią, zwłaszcza gdy występują w połączeniu z gorączką, mogą znacząco zaburzyć zapotrzebowanie na insulinę. Skutkiem czego diabetyk musi jeszcze uważniej kontrolować glikemię, by nie przegapić ewentualnych wahań.

Do kontroli glikemii polecamy prosty w obsłudze, ale niezwykle precyzyjny glukometr CERA-CHEK 1 CODE, który doskonale sprawdzi się u osób, które od glukometru oczekują łatwości obsługi, dużego wyświetlacza i małej próbki krwi potrzebnej do wykonania analizy. Glukometr ten jest odporny na działanie chłodu, a skuteczny pomiar może być wykonany w minimalnej temperaturze ok. 4°C.

Dlaczego niska temperatura zwiększa ryzyko niedocukrzenia?

Ludzki organizm nie lubi zimna, dlatego wykształcił wiele mechanizmów ochrony przed niskimi temperaturami np. przyspieszony metabolizm, dreszcze, zwiększony przepływ krwi, większy wyrzut cukru do krwi w celu zapewnienia energii. Wszystkie te czynności mają wspomóc utrzymanie temperatury ciała na stałym poziomie, ale jednocześnie zużywają więcej zasobów energetycznych. Aby utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi, diabetyk powinien rozważyć zmniejszenie dawki insuliny lub przyjąć dodatkową porcję wolno wchłaniających się węglowodanów i mniejszą ilości insuliny w zależności od wielkości porcji i wyjściowej glikemii.

Ze zmianami gospodarki węglowodanowej trzeba liczyć się również planując aktywność fizyczną, gdy na zewnątrz panuje niska temperatura. W takim wypadku oba mechanizmy zwiększają zużycie węglowodanów: wzmożony wysiłek i niska temperatura otoczenia.

Sezonowe infekcje

Jesień to również czas wzmożonej aktywności wirusów przeziębienia i grypy. Trzeba mieć świadomość, iż gorączka i odwodnienie, do których dochodzi podczas infekcji znacząco podnoszą stężenie glukozy, a zapotrzebowanie na insulinę może wzrosnąć choćby o 25-50%. Z kolei wraz z powrotem do zdrowia zapotrzebowanie na insulinę będzie malało, dlatego konieczna jest redukcja dawki, by nie doprowadzić do przypadkowej hipoglikemii.

Jesień nie jest łatwa dla cukrzyka. Muszą szczególnie zadbać o to, by dostarczać do organizmu odpowiednią ilość węglowodanów, a jednocześnie dobrze obliczać dawki insuliny i na bieżąco je modyfikować wraz ze zmiennymi warunkami.

Źródła:

  1. Zespół Diabetologia Praktyczna, Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2018. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. „Diabetologia Praktyczna” 4(1), 1-94;
  2. Zofia Szczeklik-Kumala, Anna Czech, Jan Tatoń, Tolerancja wysiłków fizycznych jako czynnik determinujący stosowanie leczenia treningiem fizycznym u osób z cukrzycą, Borgis – „Nowa Medycyna” 6/2000;
  3. Jacek Sieradzki, Ewa Płaczkiewicz-Jankowska, Cukrzyca, portal mp.pl (12.08.2019);
Idź do oryginalnego materiału