Choć "dieta cud" nie istnieje, wiele osób wciąż wierzy, iż radykalna zmiana w jadłospisie przyniesie wymarzone efekty. Zdrowe odżywianie w połączeniu z aktywnością fizyczną może jednak sprawić, iż zrzucisz zbędne kilogramy bez negatywnych skutków dla organizmu.
REKLAMA
Zobacz wideo Michał Wrzosek o "weekendowych dietetykach". "Nazwy niektórych diet musiałem googlować" [materiał wydawcy kobieta.gazeta.pl]
Na czym polega i ile czasu powinien trwać post przerywany? Dietetycy tłumaczą
Post przerywany, inaczej zwany oknem żywieniowym lub intermittent fasting (IF), to w zasadzie nie dieta, a styl odżywiania i organizacji dnia. Jak tłumaczy Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej, nie jest to też nic nowego, bo metody te znane były już w starożytności. Polega ona na stosowaniu "okresów ograniczeń lub rezygnacji z jedzenia na przemian z okresami (oknami) jedzenia". Okno żywieniowe w teorii nie podlega restrykcjom, choć, co podkreślają dietetycy, przy stosowaniu postu przerywanego w celach utraty zbędnych kilogramów należy pamiętać o ujemnym bilansie kalorycznym.
Chcąc schudnąć na IF musimy zadbać o ujemny bilans energetyczny, czyli spożywać mniejszą ilości energii od naszego całkowitego zapotrzebowania
- podkreśla dietetyczka mgr Anna Paruch-Pyzik z Centrum Respo. Na czym polega post przerywany? Posiłki spożywane są wyłącznie w określonym oknie czasowym, wydłużony jest też okres nocnego postu. Najpopularniejsza jest metoda 16:8, choć istnieją również wersje 14:10 i 12:12.
Przykładowo post 16:8 polega na poszczeniu przez 16 godzin i jedzeniu w 8-godzinnym oknie żywieniowym np. od 10:00 do 18:00
- tłumaczy NCEZ. Wybór godzin jest tu całkowicie dowolny, dowolne są także zasady dotyczące tego, co można jeść. Poza oknem żywieniowym dozwolone jest tylko picie wody, a także kawy, herbaty i ziół bez żadnych dodatków.
Dieta śródziemnomorska fot. Chiociolla/ iStock
Ile można schudnąć na poście przerywanym? Efekty mogą być widoczne już po miesiącu
Jak czytamy na stronie Narodowego Centrum Edukacji Żywieniowej, niektóre badania potwierdzają, iż ten sposób odżywiania korzystnie wpływa na obniżenie ciśnienia tętniczego, cholesterolu LDL i zmniejsza insulinooporność. U osób z cukrzycą może także poprawiać poranną glikemię. Przy stosowaniu ujemnego bilansu kalorycznego i ograniczeniu nocnego podjadania sprzyja systematycznej utracie masy ciała. Jak wylicza mgr Anna Paruch-Pyzik, przy zmniejszeniu codziennej diety o 200-300 kcal i stosowaniu postu przerywanego po miesiącu, w zależności od wagi początkowej i aktywności fizycznej, możesz zobaczyć "ok. kilograma mniej". Jadłospis warto ustalić z dietetykiem, by zadbać o adekwatny dobór składników odżywczych.
Post przerywany zmniejsza też gwałtowne wyrzuty insuliny do krwi, które wywołują napady głodu. - Łagodzi on stany zapalne w organizmie, co można dość łatwo sprawdzić w badaniach laboratoryjnych. U osób stosujących post przerywany spada poziom interleukin 1 i 6, ważnych markerów stanu zapalnego - podkreśla dr Monika Dąbrowska-Molenda, dietetyczka kliniczna z Narodowego Instytutu Kardiologii w Aninie, w rozmowie z "Newsweekiem".
Nie ma jednak wystarczających dowodów na to, iż post przerywany korzystnie wpływa m.in. na leczenie chorób sercowo-naczyniowych, stwardnienia rozsianego, zaburzeń funkcji poznawczych i demencji, a przede wszystkim na wydłużenie życia. Dotychczasowe badania w tym zakresie przeprowadzane były na zbyt małych grupach. Kto powinien uważać na posty przerywane? Przede wszystkim nie są zalecane u osób z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej. Uważać także powinny osoby z zaburzeniami przewodu pokarmowego, np. refluksem lub zespołem złego wchłaniania, chorobami przewlekłymi i wysoką aktywnością fizyczną. Postu przerywanego nie powinny stosować dzieci, kobiety w ciąży i karmiące piersią, osoby starsze i ze zbyt niską masą ciała (BMI niższym niż 18,5).
Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu.
Zachęcamy do zaobserwowania nas w Wiadomościach Google.