"Tego wieczora w końcu odważyłem się powiedzieć na głos to, co myślę: – Bez niego nam było lepiej. – Tato jest chory. Musisz potraktować to jak chorobę (...) Równie dobrze mógłby mieć zawał serca. Albo udar. Wtedy też by leżał. – Tylko iż chorzy nie sikają pod siebie i są mili. – Sikają, sikają. I też są niemili. Zdziwiłbyś się. W tym momencie usłyszeliśmy głośny huk dochodzący z kuchni. Było to uderzenie tysięcy sztućców o podłogę, dźwięk tłuczonego garnka i znany nam już głuchy dźwięk ciała dorosłego mężczyzny uderzającego bezwładnie o podłogę w kuchni. – Wyłącz światło – wyszeptała Helena, a sama gwałtownie wyłączyła telewizor". Prezentujemy fragment książki Konrada Aksinowicza "Powrót". To dopełnienie scenariusza głośnego filmu "Powrót do tamtych dni", za który został nominowany do Złotych Lwów.
