Zespół naukowców z Kanady i USA połączył siły, by zrozumieć, dlaczego implanty – zarówno ortopedyczne, jak i stomatologiczne – czasami zawodzą. W ramach interdyscyplinarnej współpracy chirurdzy, dentyści, inżynierowie i specjaliści od biomateriałów wspólnie badają mechanizmy powstawania korozji, braku stabilności implantów oraz rozwoju infekcji, by opracować trwalsze rozwiązania dla pacjentów.
Implanty – zarówno ortopedyczne, jak i stomatologiczne – są bardzo powszechnym rozwiązaniem stosowanym na całym świecie, także w Kanadzie. Mimo popularności obu rodzajów zabiegów, a także podobieństw w postępowaniu chirurgicznym oraz materiałach stosowanych do produkcji implantów stawów i zębów, środowiska ortopedyczne i stomatologiczne pracowały dotąd zupełnie niezależnie. Nowa, interdyscyplinarna inicjatywa badawcza ma to zmienić – z korzyścią dla pacjentów.
– Jako specjalistka od mechanizmów korozji od razu dostrzegłam, iż implanty ortopedyczne i stomatologiczne powinny być badane wspólnie – mówi dr Yolanda Hedberg, ekspertka nauk o korozji i badaczka w Bone and Joint Institute przy Western University, jednym z najstarszych uniwersytetów w Kanadzie, znajdującym się w prowincji Ontario.
– Zarówno materiały, z których wykonane są implanty, jak i opisy ich uszkodzeń – np. obluzowanie czy infekcje – są bardzo podobne. Łącząc różne dyscypliny chcemy zidentyfikować czynniki ryzyka po stronie pacjenta i implantu, a następnie podzielić się tą wiedzą z producentami oraz zespołami klinicznymi, by wspólnie opracować nowe technologie i techniki chirurgiczne – dodaje.
Interdyscyplinarna kooperacja dla wspólnego celu
W tym celu dr Hedberg już w 2020 r. nawiązała ścisłą współpracę z chirurgiem ortopedą dr. Brentem Lantingiem i zespołem z Implant Retrieval Laboratory działającym przy London Health Sciences Centre Research Institute (LHSCRI), którego kierownikiem jest dr Matthew Teeter – jednocześnie dyrektor Bone and Joint Institute.
W 2024 r. do zespołu dołączył dr Les Kalman – dentysta, wykładowca Schulich School of Medicine & Dentistry przy Western University. Pracują w nim także specjaliści z zakresu chirurgii, biomateriałów, obrazowania medycznego oraz zakażeń. Dzięki wsparciu organizacyjnemu i funduszom startowym z Bone and Joint Institute, mają oni solidne podstawy do prowadzenia zaawansowanych badań oraz pozyskiwania większych grantów.
Głównym celem projektu jest maksymalizacja funkcjonalności i trwałości implantów, co przełoży się na poprawę jakości życia pacjentów.
Implanty pod lupą – badania nad wspólnymi mechanizmami uszkodzeń
Zespół analizuje najczęstsze przyczyny niepowodzeń zarówno w implantologii ortopedycznej, jak i stomatologicznej. Bada także techniki stosowane w obu dziedzinach oraz wpływ korozji implantów stomatologicznych na ich stabilność – przy użyciu trójwymiarowych modeli kości. Dzięki nowoczesnym laboratoriom badacze mogą przyspieszyć proces korozji w kontrolowanych warunkach, co umożliwia sprawniejsze prowadzenie eksperymentów. Wyniki posłużą do projektowania i testowania nowych rozwiązań technologicznych oraz procedur chirurgicznych.
– To wyjątkowa okazja, by stomatologia i ortopedia mogły wspólnie pracować oraz korzystać z dorobku obu środowisk. Bone and Joint Institute bardzo pomógł nam w zbudowaniu zespołu i w ubieganiu się o finansowanie. Nie mogę się doczekać, aż zobaczymy efekty naszej pracy – podkreśla dr Kalman.
Wspólny cel: lepsze zdrowie pacjentów
Zespół badaczy otrzymał już grant od Network for Canadian Oral Health Research na organizację warsztatów w ramach Bone and Joint Institute na Western University jeszcze w tym roku. Spotkanie ma na celu rozwój współpracy, identyfikację luk wiedzy i wyznaczenie priorytetowych kierunków dalszych badań.
Dodatkowo, naukowcy złożyli wnioski o kolejne granty, aby przeanalizować największą w Kanadzie kolekcję usuniętych implantów – stomatologicznych, biodrowych, kolanowych i barkowych – zgromadzoną w laboratorium LHSCRI.
Jak twierdzą badacze, w codziennej pracy zespołu cel jest jeden – bez względu na to, czy implant znajduje się w stawie biodrowym czy w jamie ustnej, powinien służyć pacjentowi przez całe życie.
Jakiego rodzaju niepożądane reakcje tkanek sąsiadujących z implantem może, a choćby powinien przewidzieć lekarz dentysta? – Przede wszystkim musimy brać pod uwagę odpowiedź organizmu na obecność ciała obcego, jakim tak naprawdę jest implant – mówi lek. stom. Wojciech Ryncarz, Master of Science w dziedzinie Implantologii Stomatologicznej na Uniwersytecie we Frankfurcie, absolwent Studium Podyplomowego Kois Center w Seattle, jeden z pionierów leczenia implantoprotetycznego w Polsce oraz członek-założyciel Polskiej Akademii Stomatologii Estetycznej (PASE).
Źródło: https://www.uwo.ca/
